Akt, Scena

 1   1   |           Po nim żądło Lewiatana~Przez wieki wieków się toczy, ~
 2   1   | kościelnych organów; ~Kto myślał przez godzinę, jest lub będzie
 3   1   |      Zamknięte i w jeden zlane, ~Przez chemików połamane; ~Kwasorody,
 4   1   |      Twarz ma okropnéj poczwary,~Przez pierś jeneralska wstęga. ~ ~
 5   1, 1|          Janek gdzie się chował ~Przez rok cały, zgadnąć trudno. ~
 6   1, 2|         do snu się kładą, ~Wiatr przez noc będzie liście zbijał -
 7   1, 2|       liści, jam się zestarzało ~Przez noc, kiedyście spały... ~ ~
 8   2, 1|       tłumem ulicznym ~Pokazuje, przez Punsza usta opowiada,~Jak
 9   2, 1|     zabił żonę, dziecię wyrzucił przez okno, ~Obwiesił kata, wreszcie
10   2, 1|   rznięte z lawy pełne kwiatów - przez okna widać piękną okolicę. -
11   2, 1|       okiem w podkowach uniosę. ~Przez noc całą galopem popędzę
12   2, 1|         noc całą galopem popędzę przez błonia, ~Złotemi kopytami
13   3, 5|    zamalowane arabeskami - widać przez drzwi otwarte na przestrzał
14   3, 5|              STRACH~Nie zaglądaj przez okna, na ciemną ulicę! ~(
15   3, 5|          ulicę! ~(Kordian patrzy przez okno.)~ ~IMAGINACJA~Z kościoła
16   3, 5|         Przejść nie można... jak przez kłosy ~Trzeba deptać...
17   3, 5|      dzwon na jutrznią.)~Ktoś mi przez ucho ~Do mózgu sztylet wbija...~
18   3, 6|          trzy wielkie myślniki. ~Przez nie wytłómaczona jasno Trójca
19   3, 6|   chmurnéj zawarty łupinie. ~Bóg przez sześć dni wiekowych stwarzał
20   3, 7|            szmery tajemnicze... ~Przez szpary do pokojów zagląda