Akt, Scena

 1   1, 1|    i z sercem rozbitém...~ ~LAURA~(wołając z ganka)~Kordianie!...~ ~
 2   1, 2|       wietrzno... KORDIAN i LAURA zsiadają z koni, przy których
 3   1, 2|  nic do siebie nie mówią.~ ~LAURA~(z uśmiechem napół szyderczym)~
 4   1, 2|  rękę, nikogo nie zrani! ~ ~LAURA~Kordian zapomniał, że ma
 5   1, 2|    To tajemnica szronu...~ ~LAURA~Usiądźmy w alei. ~Któż z
 6   1, 2|   to gwiazda nadziei!... ~ ~LAURA~A jeśli gwiazda wspomnień? ~ ~
 7   1, 2|    gwiazdę wspomnień!... ~ ~LAURA~Gdzież gwiazda Kordiana? ~(
 8   1, 2|      KORDIAN~Przyszłość. ~ ~LAURA~(z uśmiechem)~W któréj stronie
 9   1, 2|    dnia szukać trzeba... ~ ~LAURA~Kordian ma piękną przyszłość,
10   1, 2|  całym skarbem marzeń... ~ ~LAURA~Jaki dziś Kordian gorzki? ~(
11   1, 2|  noc, kiedyście spały... ~ ~LAURA~Cóż stąd za nauka ?... ~ ~
12   1, 2| spało, ~A ptaki spały... ~ ~LAURA~Kordian, co przyszłości
13   1, 2|     zmiłuj się nade mną! ~ ~LAURA~Kordianie!...~(Kordian milczy.)~
14   1, 2|  pani, zostań jeszcze... ~ ~LAURA~Więc pan mi przyrzeka, ~
15   1, 2|      z obłąkaniem)~Tak...~ ~LAURA~Przyszłość daleka,~Póki
16   1, 2|     ziemskich trzeba!... ~ ~LAURA~Źle, jeśli się pan będzie
17   1, 2|    ze wzgardą)~Oszalał... ~(Laura odchodzi ku drzwióm ogrodu,
18   1, 3|             SCENA III~(Noc. LAURA sama w pokoju przy lampie.)~ ~
19   1, 3|    w pokoju przy lampie.)~ ~LAURA~Dotąd Kordian nie wrócił,
20   1, 3|     płaszczem Chrystusa. ~ ~LAURA~Szukaj go! niech bieży!... ~ ~