Akt, Scena

 1   1   |        niepewne rządowe systema. ~Chce mówić; posłuchajmy, co na
 2   1, 2| przyszłość płynął... ~O! duch mój chce się wyrwać! już pióra rozwinął. ~
 3   1, 3|           nosi głowę. - Ten kwiat chce rozkwitać... ~Rysunek siostry
 4   1, 3|        Ani śmiem błogosławić, ani chcę przeklinać;~Przyśniło mi
 5   2, 1|    odzyskać ~Jedną łzą twoją, nie chcę, abyś łzę wylała. ~Luba!
 6   3, 1|      kulami i siarką nasadził, ~I chce się u nóg cara rozprysnąć
 7   3, 4|         rąk, sto sztyletów... gdy chcę, sto ran zadam; ~Wzrok mój
 8   3, 4|        przysięgłem szczerze! ~Jak chcę zbawienia duszy mojéj! jak
 9   3, 5|        dróg, zabłądzę w gmachu. ~(Chce iść i potyka się o leżącego
10   3, 6|          do bitwy. ~ ~KORDIAN~Nie chcę... za głośna będzie, a może
11   3, 7|           przeskoczy! słuchaj! ja chcę, niech przeskoczy! ~Car
12   3, 7|        nie staje! ~Ludzi znać nie chcę, lecz niech się obeznam ~
13   3, 7|       Kordiana? ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Chcę! chcę! chcę! ~ ~CAR~I właśnie ~
14   3, 7|              WIELKI KSIĄŻE ~Chcę! chcę! chcę! ~ ~CAR~I właśnie ~
15   3, 7|        WIELKI KSIĄŻE ~Chcę! chcę! chcę! ~ ~CAR~I właśnie ~Dlatego
16   3, 7|     skończmy waśnie, ~Spać mi się chce... ~(Książę chodzi po sali,
17   3, 7|         Wasza Mość Cessarska ~Nie chce téj małej łaski? - Jam ci
18   3, 7|         Odejdź, bracie miły, ~Nie chce mi się zaglądać w brudy
19   3, 7|         nie umie... ~Wiesz, czego chcę po tobie? - Michał nie rozumie. ~
20   3, 7|         na siebie, jeden drugiego chce wzrokiem przełamać... Konstanty