Akt, Scena

 1   1   |    buntowną chorągiew rozwinę. ~We mnie, i w przyrodzeniu zgwałconém
 2 Pro   |          Niechaj widmo rozpaczy we śnie go nie dręczy. ~Rozwieś
 3 Pro   |       niebios tęczy, ~Niech się we łzach nie budzi, przed dniem
 4   1, 1|         zwarzone od kiści, ~Sto we mnie żądz, sto uczuć, sto
 5   1, 1|  harmonii wyrazów... Niech grom we mnie wali!~Niech w tłumie
 6   1, 1|        Wstyd mi! Starzec zapala we mnie iskrę ducha. ~Nieraz
 7   1, 3|          O! przypłynę ja kiedyś we wspomnień łańcuchu,~Zatrzymam
 8   1, 3| wszędzie, koło mnie, nade mną i we mnie..."~Luba, jam koło
 9   1, 3|        uploty?... ~Spostrzegłem we włosów chmurze... ~Bladość
10   2, 1|  dłużnika krokiem;~Więc dłużnik we dnie sypia, a chodzi po
11   2, 1|         go diabeł porwie, widze we łzach mokną... ~ ~(Kordian
12   3, 3|       DRUGI Z LUDU~Śpiew huczał we mnie i pode mną... ~ ~TRZECI
13   3, 4|   zgarnął wrogów dzidy, ~I wbił we własne serce i drogę rozgrodził. ~ ~
14   3, 4|    trzyma. ~Patrz, car zabity - we krwi - zabita rodzina -~
15   3, 4|       Co się codzienną zbrodnią we łzach ludu pławi; ~I powiem:
16   3, 4|         w noc niewoli czarną - ~We mnie wszystka nadzieja upada
17   3, 5|      byłbym go dobił, ~Lecz tak we śnie do ojca mojego podobny. ~ ~
18   3, 5|        diabłów głosy, ~Abym się we krwi ochłodził. ~Tłum jakiś
19   3, 5|  Słyszałem jakiś stuk, i czułem we snów burzy, ~Jakby mię ktoś