Akt, Scena

 1   1   |     cudotwornym stroju,~Ma płaszcz cały Woltera dziełami łatany, ~
 2   1, 1|        gdzie się chował ~Przez rok cały, zgadnąć trudno. ~Wsiadł
 3   1, 1|          lisach; wywiedli na pole;~Cały nas pułk Baszkirów ostąpił
 4   1, 1|        Patrzę mu w twarz, posiniał cały na kształt trupa,~Oczy wybiegły,
 5   1, 2| Rozpryśnionych promieni; ale jasny cały, ~I plam ludzkich nie będzie
 6   2, 1|        Próżno myśl genijuszu świat cały pozłaca, ~Na każdym szczeblu
 7   2, 1|               Willa włoska - pokój cały zwierciadłami wybity - kobierce -
 8   3, 1|         Idzie jakiś starzec, ~Siwy cały - oh siwy jak srebrzysty
 9   3, 1|            historyja świat obiegła cały. ~Wracając nocą, nie mógł
10   3, 3|           Zbiegł się tłum... teraz cały ucieka przed księciem, ~
11   3, 4|         każdym dźwięku słyszę głos cały ogromny!~Dzień naszéj zemsty
12   3, 4|        przecięty na dwoje, ~Jestem cały i jeden... A gdy kraj ocalę, ~
13   3, 5|          sypią. ~Czekaj, aż się ul cały płomyków wyroi... ~ ~STRACH~
14   3, 6|            daléj sala waryjatek...~Cały szpital rozłożę jak zegar
15   3, 6|         téj dłoni, zasłaniam świat cały.~Niebo, słońce, księżyc
16   3, 6|           Jest wszystkiém, a świat cały nicości topielą.~ ~KORDIAN~
17   3, 7|         wsięknie miłość, wiara, ~I cały język ludu w te litery, ~
18   3, 7|            mały? ~Albo głupi świat cały? albom ja rozumny?... ~Część