Akt, Scena

 1 Mot   |                            Więc będę śpiewał i dążył do kresu;~
 2 Pro   |   Jestem pierwszy... i ostatnim będę... ~ ~DRUGA OSOBA PROLOGU~
 3   1, 1|    niego... Mogłem być czémś... będę niczém... ~ ~
 4   1, 2|        mię spalą męczarnie, ~To będę świecił ludziom próchnem
 5   1, 2|         Nic nié ma?... Ha! więc będę zwyciężony niczém?... ~Śmierć
 6   2, 1|       KORDIAN~Dziękuję, bracie! będę korzystał z przestrogi. ~ ~
 7   3, 4|   żadnéj niegodna ofiary,~Że ja będę zbrodniarzem... ~ ~PREZES~
 8   3, 4|  nudzisz nieruchomą twarzą,~Nie będę mógł zapomnieć, że starym
 9   3, 4|        zapomnieć, że starym nie będę. ~Jeśli cię kiedy z kołem
10   3, 7|   plwają na matkę nieżywą, ~Nie będę z niémi! - Niechaj z ludzkich
11   3, 7|         ludem siebie wyzna!~Nie będę z niemi! - Niech słowo ojczyzna, ~
12   3, 7|    język ludu w te litery, ~Nie będę z niemi! - Niech szubienic
13   3, 7|        męczeńską rdzawy... ~Nie będę z niemi! - O zmarli Polacy, ~
14   3, 7|    Kordian...~ ~GRZEGORZ~Panie,~Będę płakał, wołając na wnuczka:
15   3, 7|     choć nędzarz, ubogi, ~Ja go będę nazywał Kordian... jeśli
16   3, 7|        jeśli zbroił, ~Ja go nie będę karał... Niech rośnie jak
17   3, 7|        Aby skakał przede mną... Będę go częstował ~Dymami siarki,
18   3, 7| Przebacz, Wasza Cessarska Mość, będę hamował, ~Lecz proszę, niech