Akt, Scena

 1   1   |            polewa, ~Jeśli jeszcze na ziemi są Edeńskie drzewa, ~Niech
 2   1   |             diabli pracują. ~Żywioły ziemi i lądu, ~W atmosferowéj
 3   1   |             biją w kocioł. ~W żywioł ziemi, ~Dorzucić szpilek kaprala ~
 4   1, 1|              Boga z tworów wyczytuję ziemi, ~I głazy pytam o iskrę
 5   1, 1| promienistych szyków; szyki wstają z ziemi, ~Ziemia wstaje jak miasto
 6   1, 2|           zarumieniony schyla się ku ziemi.)~Czemu się pan mój schyla?~ ~
 7   2, 1|      nieskończonością zbliżyłeś twór ziemi.~Wolałbym ciemną mieć na
 8   2, 1|              z czołem spuszczoném ku ziemi, ~Pójdą tą samą drogą, za
 9   2, 1|             relikwiją świętą, ~Garść ziemi, kędy dziesięć tysięcy wyrżnięto ~
10   2, 1|          KORDIAN~Lecz garści krwawéj ziemi nikt nie błogosławi. ~Cóż
11   2, 1|          rzucając na powietrze garść ziemi)~Rzucam na cztery wiatry
12   2, 1|              myśli wielkiéj trzeba z ziemi, lub z błękitu. ~Spojrzałem
13   3, 7|            masz co komu przekazać na ziemi? ~ ~KORDIAN~Nic.~ ~KSIĄDZ ~
14   3, 7|           Nic.~ ~KSIĄDZ ~I nikogo na ziemi?...~ ~KORDIAN~Nikogo.~ ~
15   3, 7|        Przebaczyć wrogom. Bóg ich na ziemi ukarze!~Oj, paniczu mój
16   3, 7|              oddał dumny; ~Garść téj ziemi kazałem spłomienić w kryształy ~
17   3, 7|              z czołem spuszczoném ku ziemi. Car bierze szpadę jego...