Akt, Scena

 1   1, 1|       Stąd by je było widziéć, gdyby nie Karpaty, ~I gdyby z
 2   1, 1| widziéć, gdyby nie Karpaty, ~I gdyby z nieba można zetrzeć wszystkie
 3   1, 1|  Krzywemi nas szablami dziobią gdyby kruki,~To końmi do ucieczki
 4   1, 1|      łamane parole wygrali, ~I gdyby nie ta dżuma... - Ale pan
 5   2, 1|    jestem w kulę kryształową; ~Gdyby ta igła lodu popłynęła ze
 6   2, 1|         na posągu świata. ~ ~O gdyby tak się wedrzeć na umysłów
 7   2, 1|       wedrzeć na umysłów górę,~Gdyby stanąć na ludzkich myśli
 8   3, 1|      gadasz tak zuchwale, ~Jak gdyby szpiegi butów nie umieli
 9   3, 4|        I spaliłbym je w ogniu, gdyby z ich płomienia~Myśl wydobyć
10   3, 4|      liście... ~(z rozpaczą)~O gdyby lutni! ja bym was poruszył
11   3, 4|      bym was poruszył śpiewem;~Gdyby historii księga!... przeczytałbym
12   3, 5|      milczeniem się bije, ~Jak gdyby wicher wleciał w komnat
13   3, 5|      nie, to być nie może...~O gdyby wstał ten człowiek i przemówił
14   3, 7|      mi powiedział wszystko... gdyby dar żywota ~Można zyskać
15   3, 7|        woła Kurutę.)~Kuruta!~O gdyby on przeskoczył!... ~ ~KURUTA~
16   3, 7|           myślą się zabija... ~Gdyby zamiast słów szpady dobył,