Akt, Scena

 1   1   |    dłoń ich nie ocali, ~Spraw, by krwi więcej niźli łez wylali... ~
 2   1, 1|  wielkie, murowane góry; ~Stąd by je było widziéć, gdyby nie
 3   2, 1|      ludziom duma, ~Lękam się, by go nowa reforma nie zniosła. ~(
 4   2, 1|       A ten kryształ powietrza by tchnieniem rozbity ~Kręgami
 5   2, 1|      zbudowanym gmachem, ~Tak, by w drodze przeznaczenia,~
 6   3, 1|     pozytywek, ~Więc w prośby, by go ludzie zanieśli do domu; ~
 7   3, 3|          LUD~O! to matka,~Inna by już uciekła; co się tam
 8   3, 3|      My weźmiemy win puchary, ~By je w śklanny sztylet zlać. ~
 9   3, 4| trumien dziś powstali, ~Ludzie by rzekli: "O, znamy was! znamy!~
10   3, 4|      pisać cechu, ~Lękają się, by carom grobu nie kopali. ~
11   3, 4|       to karły! ~Ludzie, warto by przejrzeć wszystkich trumien
12   3, 5|     Lecz cessarz rwie nasiona, by drzewa oniemić...~Więc jak
13   3, 7|      Tella Szwajcara; ~Strzała by się o każdą pierś polską
14   3, 7|      twojem ~Nazwę imieniem... by zakwitła w chłodzie ~Posępna,
15   3, 7|    bezlistny~Prowadzą dziatki, by tam dla zabawy ~Grzebały
16   3, 7|         Było go wziąść... a co by ci zostało z plonu? ~Czy