Akt, Scena

 1   1   |  koło fortuny całe obróciło?~Każdy ząb jej rozdziera, każda
 2   1   |      męczarnią dla świata;~A każdy rok, jak ślimak sunął się
 3   1, 1| szacuję, ręczyć mogę,~Że but każdy ostro kuty,~I na jedną zrobię
 4   3, 4|       Lecz ja nie rozpaczam,~Każdy z osobna cara osądzi zbrodniarza, ~
 5   3, 4|     mi siwieje i boli, ~Włos każdy cierpi, czuję zgon każdego
 6   3, 5|   rusza... przebrzydła... . ~Każdy wąż złota ogniem nalany, ~
 7   3, 5|       A trumien ile trupów - każdy niesie trumnę; ~Rzucają
 8   3, 6|        KORDIAN~Łżesz, podły! Każdy człowiek, który się poświęca ~
 9   3, 7| gorączkę, ale ciało zdrowe? ~Każdy z członków zostawisz na
10   3, 7|       a on zabił brata;~Więc każdy, co się kulą zabija lub