Akt, Scena

 1   1, 1|        czyści broń myśliwską. Z jednéj strony widać dóm wiejski,
 2   1, 1|      rzucił. ~Mnie świecącemu w jednéj, widać było cztery. ~Przed
 3   1, 1|      Chleb łamią jak opłatki, w jednéj chodzą szacie. ~Ten, o którym
 4   1, 2|     rozłożyć,~I nigdy zmysłów w jednéj nie utracić burzy.~Trzeba
 5   1, 2|      płacić, ~I nigdy zmysłów w jednéj burzy nie utracić... ~(gwałtownie)~
 6   1, 3|        musiały i spieki; ~Prócz jednéj bladej róży, która dawno!
 7   2, 1|    widzieć człowieka. ~Tam koło jednéj igły, krążą orłów stada, ~
 8   3, 4|       Kraj młody, oba kwitły na jednéj łodydze, ~Jako dwie róże
 9   3, 7|      jeszcze nie ustawione... W jednéj stronie placu widać grono
10   3, 7| odchodzi.)~Spłyńcie się teraz w jednéj myślnéj chmurze ~Wszystkie