Akt, Scena

  1   1   |        czesanych, ~Iskry padają, ~Jak z polskiéj szabli;~Widzą
  2   1   |           zrobił czuły i pobożny ~Jak poeta... Lecz księżyc zabłysnął
  3   1   |     ludzkiém wsadzona oku,~Chodzi jak na dyjamencie.~W kółek i
  4   1   |      Wszystkie sprężyny porusza, ~Jak wahadło... ~ ~SZATAN~Dość
  5   1   |           najstraszliwsi z bisów,~Jak assessory sądu, gdy zegar
  6   1   |          dla świata;~A każdy rok, jak ślimak sunął się leniwo,~
  7   1   |       jego ogniste ma ramię, ~Ona jak powróz wrogi uwiąże za szyje ~
  8   1   |           ich potęga, ~Ten naród, jak piękna księga, ~W starą
  9   1   |         nędznych chłopów. ~Teraz, jak z niebieskich stropów,~Rzućcie
 10   1   |       Wódz! chodem raka przewini,~Jak ślimak rogiem uderzy, ~Sprobuje -
 11   1   |           tam? ~ ~DIABLI~Starzec, jak skowronek,~Zastygły pod
 12   1   |          tłum poleciał na ziemię ~Jak chmura...~ ~SZATAN~Spieszmy
 13   1   |         tłum poleciał na ziemię, ~Jak zwichrzone szpaków stado.~ ~
 14   1   |        dwóch nogach się chwieje, ~Jak niepewne rządowe systema. ~
 15   1   |     porzuci; ~Z arki kraju wyleci jak kruk,~Strząśnie skrzydła,
 16   1   |       serce bijące z przestrachu,~Jak serce ptaka ludzkim dotkniętego
 17   1   |     palcem, lub wleje w nią życie~Jak w posąg gliniany Adama.~ ~
 18 Pro   |           Głowa kryje włos biały, jak śniegi, jak wełna; ~Z oczu
 19 Pro   |           włos biały, jak śniegi, jak wełna; ~Z oczu skra leci
 20 Pro   |        dyjamentu pełna, ~Nogi mam jak miedź świeżém ogniskiem
 21 Pro   |  obosieczny, a twarz moja błyska ~Jak słońce w całéj mocy wyświecone
 22   1, 1|  przestrogą, zapalam się, płonę, ~Jak kwiat liściami w niebo otwartemi ~
 23   1, 1|    słońcem ożyje... ~Otom ja sam, jak drzewo zwarzone od kiści, ~
 24   1, 1|           szewca oddać radził... ~Jak poradził, tak matczysko ~
 25   1, 1|      pójdę o piętaku! ~A więc tak jak był - hołota, ~Przed terminem,
 26   1, 1|          do Królewca~Popłynął... ~Jak do wody wpadł i zginął... ~
 27   1, 1|    dziatkom i rozpuście, ~Grzmiał jak piorun na ambonie: ~W końcu
 28   1, 1|           zapytał: "Mój kochanku,~Jak masz imię?" ~"Janek".~"Janku,~
 29   1, 1|        Czyli raczéj, panie królu!~Jak szacuję, ręczyć mogę,~Że
 30   1, 1|      GRZEGORZ~A widzi pan, widzi,~Jak zabawiłem gadką... Niech
 31   1, 1|      rzeczy, i człowiek nie gnije~Jak muchomór pod sosną, lecz
 32   1, 1|            w piaski raczéj; równo jak po stole,~Otwarto na wsze
 33   1, 1|        kalendarzach. ~Gardziliśmy jak Niemcem tą chmurą komorów, ~
 34   1, 1|         komorów, ~Tą psiarnią, co jak truflów wietrzyła kamieni; ~
 35   1, 1|        nieco nad zwyczaj ponury.-~Jak dziś pamiętam, z dala lał
 36   1, 1|        patrz... niech kto ze mnie jak z prostaka szydzi,~Opowiem...
 37   1, 1|        panu, na piramid szczycie,~Jak w kościołach sławnego malują
 38   1, 1|      wrzkomo~Siadają na bagnetach jak małpy. ~ ~KORDIAN~Cóż daléj?... ~ ~
 39   1, 1|           z ziemi, ~Ziemia wstaje jak miasto odgrzebane z lawy...~
 40   1, 1|            Idź sobie, Grzegorzu! ~Jak się panna na konną przechadzkę
 41   1, 1|          łożu?~Bo starego odpędza jak natrętne zwierzę.~Bywszy
 42   1, 1|          dwunastym roku, spędzili jak trzodę, ~I na Sybir zawiedli...
 43   1, 1|    nadpsute, oficerstwo młode; ~A jak wzajem sprzyjali, wspomnieć
 44   1, 1|          drugiemu nigdy nie powie jak: "bracie",~Chleb łamią jak
 45   1, 1|        jak: "bracie",~Chleb łamią jak opłatki, w jednéj chodzą
 46   1, 1|        słupa,~Skoczył - a starzec jak koń uwiązany lozem~Pociągnął
 47   1, 1|    wyrwane kroplami... Koń leciał jak strzała, ~Już trup zniknął -
 48   1, 1|      krwawego widziała. ~Staliśmy jak garść kłosów pożółkłych
 49   1, 1|       obłąkanie. ~Piszcząc, kołem jak krucy krążyli poganie, ~
 50   1, 1|         głowa z Baszkira odpadła ~Jak mieczem odrąbana i na krze
 51   1, 1|         sługi... ~ ~KORDIAN~Boże! jak ten stary~Rósł zapałem w
 52   1, 1|            Jam bezsilny! nie mogę jak Edyp zabójca~Rozwiązać wszystkich
 53   1, 1|           tajemnic trójca ~Liczna jak ziarna piasku, jak łąkowe
 54   1, 1|         Liczna jak ziarna piasku, jak łąkowe kwiecie; ~Wszędzie
 55   1, 1|            Chyba że w owéj drodze jak milowe słupy, ~Mija stare
 56   1, 1|      Pozostanie głos wspomnień... jak pieśń dzika, rzewna,~Jak
 57   1, 1|          jak pieśń dzika, rzewna,~Jak pieśń żurawia, co się opóźnił
 58   1, 1|   skrzydeł, nowych dróg potrzeba,~Jak Kolumb na nieznane wpływam
 59   1, 2|       twarz Laury i odwraca się.)~Jak się nazywa? ~ ~KORDIAN~Przyszłość. ~ ~
 60   1, 2|          KORDIAN~Czarowna natura!~Jak koń Apokalipsy szara leci
 61   1, 2| przyszłości szuka, ~Powinien spać jak ptaki... ~ ~KORDIAN~Gdzież
 62   1, 2|        Gwiazdy! wy gdzieś lecicie jak żurawi stada! ~Gwiazdy!
 63   1, 2|       moje dwustronném obliczem, ~Jak niebo nad głowami i odbite
 64   1, 3|           Dyjanny bogini - on sam jak bóg Apis~Zwierzęcą nosi
 65   1, 3|          mojéj twoją cichą duszą,~Jak księżyc mórz oczyma podnoszący
 66   1, 3|           z nami się nie dzielił ~Jak żyd płaszczem Chrystusa. ~ ~
 67   2, 1|        czarowna sielanka Londynu,~Jak ustęp złoty w nudnym ginie
 68   2, 1|      drzewom przypatrywać macie, ~Jak cudom Boga, obok cudów waszej
 69   2, 1|           Są dziś porównań celem, jak księgi podróżne. ~Rzeczywistości
 70   2, 1|        przyjmuje reszty.)~Pan mój jak lord płaci,~A jak lord siąść
 71   2, 1|         Pan mój jak lord płaci,~A jak lord siąść nie umie! ~ ~
 72   2, 1|            Jakiś człowiek samotny jak cień się przesuwa, ~Patrzy
 73   2, 1|            moich braci... ~Jeden, jak ja, przedaje krzesła w parlamencie, ~
 74   2, 1|    krzesła w parlamencie, ~Drugi, jak ja, przedaje groby w Westminsterze;~
 75   2, 1|       przez Punsza usta opowiada,~Jak zabił żonę, dziecię wyrzucił
 76   2, 1|        brzegu, rybacy ~Wydają się jak mrówki... Okręt trójmasztowy, ~
 77   2, 1|      skrzące, czarne,~Białka oczu jak perły śnieżysto błękitne. ~
 78   2, 1|         twoich piersiach leją się jak woda; ~Boisz się łaskotania
 79   2, 1|         pereł, moja miła? ~Drżysz jak liść... Czy mię kochasz? ~ ~
 80   2, 1|        życie; wiszę u twéj szaty ~Jak kropla rosy, strząśniesz?
 81   2, 1|       Rzymowi i światu, ~Ujrzysz, jak całe ludy korne krzyżem
 82   2, 1|      klątwę rzucę. ~Niechaj wiara jak drzewo oliwkowe buja,~A
 83   2, 1|        las ogromny sosen i dębów ~Jak garść mchu w szczelinie
 84   2, 1|         igły, krążą orłów stada, ~Jak pierścionki żałobne na perłowych
 85   2, 1|           otchłań zlata, ~I nikną jak w morza wodach. ~ ~Jam jest
 86   2, 1|           ręką lub czołem?~Mogęż, jak Bóg w dzień stworzenia,~
 87   2, 1|           ciało roztopię tak, ~Że jak marmur, jak lód, słonecznym
 88   2, 1|     roztopię tak, ~Że jak marmur, jak lód, słonecznym się ogniem
 89   2, 1|        rozjaśni... ~Potém piękny, jak duch baśni, ~Pójdę na zimny
 90   2, 1|           natchnie lud;~I w serca jak myśl uderzy, ~Jak Boga cud...~ ~
 91   2, 1|           serca jak myśl uderzy, ~Jak Boga cud...~ ~Nie - myśli
 92   2, 1|         Poświęci się, choć padnie jak dawniéj! jak nieraz!~Nieście
 93   2, 1|          choć padnie jak dawniéj! jak nieraz!~Nieście mię, chmury!
 94   3, 1|         DRUGI Z LUDU~Waść rzucasz jak z procy, ~Niepomyślane baje...
 95   3, 1|        tych głowach. ~ ~SZEWC~Uf! jak duszno! tłumnie! ~Siła miejsca
 96   3, 1|        Toć ten sam, który niegdyś jak koń w taczkach chodził, ~
 97   3, 1|           tak się wygłodził, ~Że, jak mówią, aż własne obaczył
 98   3, 1|         się u nóg cara rozprysnąć jak bomba. ~ ~SZLACHCIC~Ten
 99   3, 1|              SZEWC~Cha! cha! cha! jak się szlachcic czerwony jendyczy!.. ~ ~
100   3, 1|     starzec, ~Siwy cały - oh siwy jak srebrzysty marzec, ~Niesie
101   3, 1|         dmą sobie ludzie w gardła jak w oboje. ~ ~PIERWSZY Z LUDU~
102   3, 1|         przyznam się, że nie znam jak w mariasza króli,~Gdy się
103   3, 1|     królach gadasz tak zuchwale, ~Jak gdyby szpiegi butów nie
104   3, 1|            Gdy go tam przywiązali jak garść suchą łomu, ~Nuż korbą
105   3, 1|          spiewać, to ludziom grać jak z dobréj woli... ~ ~KILKU~
106   3, 1|  przeszedł, a my wszyscy patrzali jak głupce ~Na garb i nie widzieli
107   3, 1|         że z beczek wino leje się jak woda. ~(Lud się rozchodzi.)~ ~
108   3, 3|          Plac przed zamkiem i lud jak w scenie pierwszéj. Muzyka
109   3, 3|    Przysiągł konstytucyją święcić jak pacierze. ~ ~DRUGI Z LUDU~
110   3, 3|         Choć królem, to jeść musi jak i każde źwierzę. ~ ~SZLACHCIC~
111   3, 4|          czarnéj masce i z siwémi jak śnieg włosami... Widać wschody
112   3, 4|            Działali... w dziejach jak na jasnym niebie ~Nigdzie
113   3, 4|     KSIĄDZ ~Powiedz mi, prezesie,~Jak się to skończy?~ ~PREZES~
114   3, 4|           rozniesie~Sztyletów tak jak liści... Byle się udało! ~ ~
115   3, 4|       królów zachwieją się trony ~Jak drzewa podrąbane. ~ ~PODCHORĄŻY ~
116   3, 4|          różne w jednym krzewie. ~Jak dwaj równi rycerze w jednakowéj
117   3, 4|          Jedną natchnięte myślą - jak dwa pszczelnych roi, ~Które
118   3, 4|      kościele i kościoł wykadzić ~Jak od dżumy tureckiéj i drzwi
119   3, 4|          Rozkwitłe, świeże, wonne jak Saronu róże, ~Na rossyjskich
120   3, 4|         wielkiém łkaniem zapłaczą jak dzieci, ~I słychać będzie
121   3, 4|         karą, ~Jeśli wyrazy sieję jak kwiat bezowocny. ~Wierzcie
122   3, 4|            A wstalibyście wszyscy jak groby otwarte~Rzucające
123   3, 4|        Nie przyszedłem was błąkać jak ciemne anioły, ~Ani się
124   3, 4|          Ja się w chwili ofiarnéj jak kadzidło spalę! ~Imienia
125   3, 4|         że przysięgłem szczerze! ~Jak chcę zbawienia duszy mojéj!
126   3, 4|       chcę zbawienia duszy mojéj! jak w nią wierzę! ~Tak dajcie
127   3, 4|       Przybiłeś do trzech tronów, jak do trzech szubienic, ~Gdzie
128   3, 4|        wolna i poważnie.)~Róbcie, jak chcecie... Lecz ja ręce
129   3, 4|            Boście z tłumu wysiani jak największe ziarno,~A tak
130   3, 4|            krewni w grobie,~Ona - jak w grobie... Więc nikt po
131   3, 4|             Głupie wyrazy, stąpać jak nakażą? ~Starcze, nudzisz
132   3, 5|          marmuru; ~Sfinksy płaczą jak dzieci - węże jak wiatr
133   3, 5|          płaczą jak dzieci - węże jak wiatr świszczą. ~Nie nastąp
134   3, 5|           z milczeniem się bije, ~Jak gdyby wicher wleciał w komnat
135   3, 5|         schylony ~Człowiek czarny jak smoła, ~Zajęty pracą... ~ ~
136   3, 5|         wytrysły mu z czoła,~Oczy jak żar - bez powiek...~Skąd
137   3, 5|        krew Iwana~Leje się z niéj jak z czar; ~Podłogę polską
138   3, 5|           Wymyjemy, będzie białą ~Jak twarz trupa.~(po chwili)~
139   3, 5|    światło na posadzki szkliste, ~Jak księżyc po wód jeziorze. ~
140   3, 5|           ostrzem się zbiegły... ~Jak rybki, gdy w krysztale kruszynę
141   3, 5|      uderzasz stalą, ~Z powietrza jak iskry się sypią. ~Czekaj,
142   3, 5|         by drzewa oniemić...~Więc jak nieme hajduki, przy wejściu
143   3, 5|         wschodów kolumnę, ~Wysoko jak stogi gumien...~Trumny się
144   3, 5|           robak w każdém włoknie ~Jak nić biała... ~Gdzie oczu
145   3, 5|       Zniknął... trumny się walą ~Jak grom.~ ~STRACH~Wracaj, tu
146   3, 5|  zagrodził, ~Przejść nie można... jak przez kłosy ~Trzeba deptać...
147   3, 5|          Widma blade i milczące, ~Jak stooki strażnik pawi, ~Zaglądają
148   3, 5|        mowę stu tysiąca ludzi... ~Jak w grobie głucho... ~(Słychać
149   3, 5|            brat? ~ ~KORDIAN~Blady jak chusta~Car spi... Jezus
150   3, 6|              Cały szpital rozłożę jak zegar po sztuce... ~Pan
151   3, 6|   człowiecze, ~Patrz, dukat zimny jak lód, pali, bo czerwony.~ ~
152   3, 6|           rosną w liść krzyżyków ~Jak gwoździki maltańskie; inne
153   3, 6|       DOKTOR~To modlitwa turecka, jak księżyc dwurożna, ~Jednym
154   3, 6|       niebie zaspiewał. ~Widzisz, jak cenię wieszczów gromowładne
155   3, 6|       ostygłym popiele. ~Wkrótce, jak się spodziewam, wyda pączek
156   3, 6|  spodziewam, wyda pączek liczny, ~Jak myśli milijonów... a potém
157   3, 6|          kwiat śliczny, ~Czerwony jak krew ludzi, a potém nasienie~
158   3, 6|          które pękną z trzaskiem ~Jak milijony harmat... Wpadasz
159   3, 6|          Więc jedna równa drugiéj jak Ojciec Synowi, ~Względność
160   3, 6|           ludów wody, ~W trzecim, jak drzewa greckie wyrosły plemiona; ~
161   3, 6|       ludzi!...~ ~DOKTOR~Widzisz, jak ci się płomień gorączkowy
162   3, 6|            za lud cierpią oba; ~A jak cierpią, powiedzą; abyś
163   3, 6|           ćwieków unosił za ręce,~Jak małe dziécię, gdy kwili.~
164   3, 6|          cóż wiesz, że nie jesteś jak ci obłąkani? ~Ty chciałeś
165   3, 7|        bagnety nie drzące, ~Cicho jak w ostatin sąd. ~ ~WIELKI
166   3, 7|       gwarem, Bóg tylko zrozumie,~Jak modlitwę rozbita w morza
167   3, 7|        Ostrzem do góry - związać, jak snopy, jak trzciny. ~(Żołnierze
168   3, 7|        góry - związać, jak snopy, jak trzciny. ~(Żołnierze ustawili
169   3, 7|           przeskoczy! ~Car ujrzy, jak mój żołnierz nad Moskale
170   3, 7|            błotny. ~(Marszczy się jak tygrys.)~Nie lubię tego
171   3, 7|          masz nadzieję? ~ ~KURUTA~Jak Wasza Książęca Mość... ~ ~
172   3, 7|            koń mój żartki? skacze jak szaleniec? ~Musiałeś nie
173   3, 7|           się za mnie. ~(Grzegorz jak skarcone dziecko pada na
174   3, 7|         zbierze,~Ani pomogą duszy jak pacierze~W ustach przechodnia...
175   3, 7|          stronę cnoty, ~Aż świat, jak obraz z przewrotnych zwierciadeł, ~
176   3, 7|          Niechaj tłum ów drobny! ~Jak mrówki drobny! ludem siebie
177   3, 7|          ogrodach miejskich rosną jak szpalery,~Niech się w ogrody
178   3, 7|    wrzosach, krew czerwona płynie jak rubiny...~ ~KORDIAN~Nie
179   3, 7|        będę karał... Niech rośnie jak kwiatek ~Kordianek mały!
180   3, 7|       memu życiu? ~To dziwnie! że jak człowiek tonący w rozbiciu, ~
181   3, 7|        puścił tego szambelana,~Co jak mops na dwu łapach przede
182   3, 7|    ostygła, ~Umarła i na wieki. - Jak magnesu igła ~Na północ
183   3, 7|              Daléj więc... Europę jak jabłko rozetnę, ~A nóż zatruty
184   3, 7|      Konstanty wbiega zadyszany.)~Jak się masz, Kostusiu! co słychać? ~ ~
185   3, 7|     siedzisz, ja przy tronie~Leżę jak lew brązowy, jeśli ja zawyję?~
186   3, 7|         ssać łono, tyś je pokąsał jak szczenię... ~Wyrosłeś. Przyszła
187   3, 7|              Ha! szarfy wyrzucili jak zużyte sprzęty ~Za granice
188   3, 7|        sądu i kary... ~Pamiętasz! jak zduszony kadzideł wyziewy ~
189   3, 7|          usta całą wodą Newy. ~O! jak ty jesteś, bracie, do ojca
190   3, 7|       saletry padalce ~Wybuchnęły jak piorun... aż grunt musiał
191   3, 7|    szesnaście, dziecinna, płocha, jak śniég biała,~Z błękitnymi
192   3, 7|        lekkich szatach, niemyślna jak motyl kobieta,~Przyjeżdża,
193   3, 7|       zdobył lubownik niewieści; ~Jak ukryć trupa? Lato - nie
194   3, 7|     Twarzy przekształcić... Potem jak Pylades drugi,~Wziąwszy
195   3, 7|        Cha! cha!!! Cara zamknąłem jak miecz kata goły~W pochwę
196   3, 7|          bracie?~Wiesz, żem silny jak tygrys... wiesz, że w téj