Akt, Scena

 1   1   |         którego to zgrzebło utoczył mi tokarz, ~Prędzéj chodził... ~ ~
 2   1   |           SZATAN~To źgrzebło, pokaż mi je - pokaż!...~Łzy mi płyną...
 3   1   |         pokaż mi je - pokaż!...~Łzy mi płyną... poznaję Twardowskiego
 4   1   |          włos słomianéj głowy; ~Czy mi na nią dachówek dacie z
 5 Pro   |         niespania, ~Po mękach wręcz mi trąbę sądnego Anioła; ~A
 6 Pro   |      Niechaj stanie przed tobą. Daj mi siłę, Boże, ~A komu palec
 7 Pro   |          stóp; pas złoty przewiązał mi biodra, ~Głowa kryje włos
 8 Pro   |        siedem gwiazd niosę, a z ust mi wytryska ~Miecz ostry obosieczny,
 9 Pro   |         scenicznych progów. ~Dajcie mi proch zamknięty w narodowéj
10   1, 1|          Zrazu jakaś trwoga ~Kładła mi w usta potępienie czynu, ~
11   1, 1|          kwiatów skonanie, ~I zdaje mi się, że mię wiatr rozwiewa. ~
12   1, 1|        GRZEGORZ~Jużem skończył. ~Co mi panicz rozkaże? ~ ~KORDIAN~
13   1, 1| Wysłuchawszy pacierz złego: ~"Patrz mi w oczy", rzekł do żaka, ~"
14   1, 1|               KORDIAN~Jaka? pawiedz mi, stary.~ ~GRZEGORZ~A któż
15   1, 1|             dala od ojczyzny,~I tak mi było ciężko od tęsknego
16   1, 1|          mówi sam do siebie.)~Wstyd mi! Starzec zapala we mnie
17   1, 1|         przechadzkę wybierze, ~Dasz mi znać. ~ ~GRZEGORZ~Panicz
18   1, 1|            tłumów odbłąkany.~Trzeba mi nowych skrzydeł, nowych
19   1, 2|          twoich, pani. - ~Cierń, co mi zrani rękę, nikogo nie zrani! ~ ~
20   1, 2|        jeszcze... ~ ~LAURA~Więc pan mi przyrzeka, ~Że będzie spokojniejszy? ~ ~
21   1, 3|          chcę przeklinać;~Przyśniło mi się tylko kilka pytań w
22   1, 3|             brałaś zaręczyny,~Pokaż mi ów pierścień złoty;~Ha!
23   2, 1|            Jam stokroć mówiła, ~Żeś mi droższy nad życie; wiszę
24   2, 1|          siadłem do gry stoła; ~Gra mi wszystko pożarła... Lecz
25   2, 1|            ja nieszczęśliwa, zabrał mi klejnoty! ~ ~KORDIAN~Zabijasz
26   2, 1|            carów dary,~W zamian daj mi łzę, jedną łzę... ~ ~PAPUGA~
27   2, 1|           przyjechał z Afryki, ~Dej mi go przysłał Fezki... Jutro
28   2, 1|            w dół.)~Ha! przypominasz mi się, narodów mogiło! ~Oto
29   3, 1|           nie umieli skroić? ~Wierz mi waść - co masz gadać, to
30   3, 4|      prowadziła. ~ ~KSIĄDZ ~Powiedz mi, prezesie,~Jak się to skończy?~ ~
31   3, 4|           drzący... ~ ~PREZES~Zimno mi i ciemno...~ ~KSIĄDZ ~A
32   3, 4|         nade mną...~Księże, powiedz mi, wiele lat masz?... ~ ~KSIĄDZ ~
33   3, 4|            PODCHORĄŻY ~O! Błogosław mi, starcze! ~ ~KSIĄDZ ~On
34   3, 4|          kwiat bezowocny. ~Wierzcie mi! wierzcie, ludzie! jam jest
35   3, 4|           Mnie zapał rozrywa,~Zdaje mi się, że piersi otworzył
36   3, 4|        ogromną odrodu. ~Lecz dajcie mi się w ręce, zamiast trzymać
37   3, 4|         zmartwychwstałego... Dajcie mi się w ręce! ~Ani mię duma
38   3, 4|             nią wierzę! ~Tak dajcie mi się w ręce... ~ ~PREZES~
39   3, 4|           ręce... ~ ~PREZES~O! głos mi zastyga, ~Nie mogę mówić... ~(
40   3, 4|             lampą do trupa.)~Dajcie mi lampę... sztylet w zabitego
41   3, 4|           liczy...)~PREZES~Świećcie mi pochodnią - ~Dzięki ci,
42   3, 4|                   PODCHORĄŻY ~Jakże mi nagle w oczach życie moje
43   3, 4|            Panną dwa dukaty, ~Które mi dała matka błogosławiąc
44   3, 4|             nic, starcze... To włos mi siwieje i boli, ~Włos każdy
45   3, 4|            łez rzęsistych rosa, ~To mi włosy ożyją... Masz pióro
46   3, 4|          mych dzieci obsiędę, ~Pluń mi na siwe włosy. ~(Zegar na
47   3, 5|            dzwon na jutrznią.)~Ktoś mi przez ucho ~Do mózgu sztylet
48   3, 5|          samym progu... ~Wszak brat mi za nich ręczył? Kusicielu!
49   3, 5|              czarcie! ~Nie natrącaj mi na myśl brata - w każdym
50   3, 5|            każdym wrogu ~Pokazujesz mi brata, nie, to być nie może...~
51   3, 6|        paluszku Gallowy! ~Chciałbyś mi ostrém słówkiem odpalić
52   3, 6|             Któż to wie?... ~Pozwól mi pan zapalić cygaro hawańskie... ~ ~
53   3, 6|              Do kroćset! dukat dłoń mi piecze. ~ ~DOKTOR~(podejmuje
54   3, 6|             czerwony.~ ~DOZORCA~Czy mi się zdało? czym ja doprawdy
55   3, 6|           sztylecie. ~ ~KORDIAN~Daj mi pić... mam gorączkę... słów
56   3, 6|         łamiesz - gryziesz - ~Gadaj mi nie o kwiatach. [jestem
57   3, 6|      rozumem. ~ ~KORDIAN~Napełniłeś mi uszy oceanu szumem, ~Mam
58   3, 6|             rękoma)~Bracie! powiedz mi, coś ty za wielka osoba? ~ ~
59   3, 7|        Dzięki, książę! dzięki, ~Żeś mi powiedział wszystko... gdyby
60   3, 7|          Polaki!...~ ~KORDIAN~Niech mi konia podadzą... ~(Siada
61   3, 7|         KORDIAN~Nikt.~ ~KSIĄDZ ~Tyś mi tego nie powiedział grzechu! ~
62   3, 7|           bądźcie ze mną! Niebo! ty mi zapal ~Słońce i księżyc
63   3, 7|           jam nie słyszał... Czegoś mi nie staje! ~Ludzi znać nie
64   3, 7|               KORDIAN~Nie wspominaj mi o tém.~ ~GRZEGORZ~Szatańską
65   3, 7|                 zamyślony)~Więc gdy mi wezmą życie... a starzec
66   3, 7|         dala trup tego kraju zdawał mi się groźny... ~Marzące o
67   3, 7|      zatruje połowy. ~Króle! dajcie mi pokłon koronami z głowy!... ~
68   3, 7|         Część ogromnego kraju Szach mi oddał dumny; ~Garść téj
69   3, 7|           ci tak śpieszno? ~Zapewne mi przynosisz jaką wieść pocieszną? ~ ~
70   3, 7|       Rozstrzelać... Ha! ~ ~CAR~Tak mi się, bracie, podobało... ~ ~
71   3, 7|              skończmy waśnie, ~Spać mi się chce... ~(Książę chodzi
72   3, 7|              bracie miły, ~Nie chce mi się zaglądać w brudy twego
73   3, 7|      przelałeś nad brzegi, ~Co, tyś mi tron darował? Było go wziąść,
74   3, 7|           sam ze mną... A co? patrz mi w oczy!...~(Car spogląda
75   3, 8|          Już ma komenderować... coś mi serce tłoczy!~Podnieśli