Akt, Scena

 1   1   |   Godzinnik z hostij, co dławi,~Po nim żądło Lewiatana~Przez
 2   1   |       grzesznika dusza, ~Kurant po kurancie jąka. ~Noga kossacza
 3   1   |    zbiegłéj kolei, ~Ślizgał się po niéj człowiek pamiątką pierszchliwą. ~
 4   1   |         wśród Niemców doktora, ~Po szwajcarskich się górach
 5   1   |          I mnichy długim postem po celach nie chudną. ~Więc
 6 Pro   |      ogromne i męki niespania, ~Po mękach wręcz mi trąbę sądnego
 7   1, 1|        rozwiewa. ~Cicho. Słyszę po łąkach trzód błędnych wołanie. ~
 8   1, 1|   błędnych wołanie. ~Idą trzody po trawie chrzęszczącéj od
 9   1, 1|          Gdzie są kwitnące maki po wstęgach zagonu? ~Cicho,
10   1, 1|  wyrazami, i dokończę życiem. ~(po chwili)~Jam się w miłość
11   1, 1|        mózgu dykteryjki, czary,~Po babce mojéj staréj, co w
12   1, 1|    Łamał wierzby na biedaku, ~I po setnéj, setnéj probie~Rzekł
13   1, 1|        matka wzięła Jana, ~Szła po radę do plebana. ~Przed
14   1, 1|        I poważnie nadął wargi, ~Po ojcowsku ruszał głową. ~
15   1, 1| muchomór pod sosną, lecz zbiera po szczypcie~Przestrogę do
16   1, 1|        piaski raczéj; równo jak po stole,~Otwarto na wsze strony,
17   1, 1|     wzrok obrócił, ~Oko biegnąc po piaskach Boga szuka w niebie. ~
18   1, 1|       spojrzałem, gdzie wskazał po nieba błękicie;~Aż tu patrz...
19   1, 1|    uwiązany lozem~Pociągnął się po piasku, po krzemiennéj warście.~
20   1, 1|        Pociągnął się po piasku, po krzemiennéj warście.~Widziałem
21   1, 1|         Co mu tam dziś nazwisko po śmierci? Pan ściska ~Rękę
22   1, 1|      podróży,~I samotny szybuje po błękicie nieba,~Ostatni,
23   1, 2|  natrętny odpędzać od siebie. ~(po chwili)~Bóg, promień duszy
24   1, 2|       światła wywróci kolumnę, ~Po niéj gwiazd mirijady zapali
25   1, 2|          Gwiazdy! polecę z wami po niebios szafirze! ~(Dobywa
26   2, 1|  wachlarzem na miasto odwieją. ~Po sadzawkach łabędzie rozżaglone
27   2, 1|         kwitną ogrody, ~Ale się po murawach wyperliły trzody... ~
28   2, 1|       Prawo w domy nie wchodzi; po słońca zachodzie~Nie biega
29   2, 1|      słońca zachodzie~Nie biega po ulicach za dłużnika krokiem;~
30   2, 1|         we dnie sypia, a chodzi po nocy.~Myślałem, że pan także
31   2, 1|     głowy. ~A owi, co się snują po brzegu, rybacy ~Wydają się
32   2, 1|    człowieka, ~Co zbiera chwast po skałach życia. - Ciężka
33   2, 1|      Szkoda!...~ ~KORDIAN~Perły po twoich piersiach leją się
34   2, 1|    uczty śmiem prosić. ~A jeśli po kochanku chcesz żałobę nosić, ~
35   2, 1|         ze mną?... ~ ~WIOLETTA~(po chwili)~Luby! jadę z tobą... ~(
36   2, 1|        szukając śladów kochanka po drodze... ~Daléj, mój koniu!
37   2, 1|        ociera ~Modlitwa ludzka, po tych lodach droga~Myślom
38   2, 1|         ludy zawołam! obudzę! ~(po chwili - z wyrazem zniechęcenia)~
39   2, 1|        w lodowe szczeliny?... ~(po chwili - zrazu spokojnie,
40   2, 1|     potém z zapałem...)~Uczucia po światowych opadały drogach... ~
41   3, 1|        ziemną glistą, ~I pełzać po tych kwiatach. ~ ~DRUGI
42   3, 1|        zostać carem, ~I chodzić po tych głowach. ~ ~SZEWC~Uf!
43   3, 1|     Wielka szkoda!~Idźmy lepiéj po bruku wybijać hołupce, ~
44   3, 3|    płachty okryci rozchodzą się po ulicach... Przy beczkach
45   3, 4|      ubioru zamaskowani schodzą po szczeblach i siadają w milczeniu
46   3, 4|         ku morzom rozstrzela,~I po burzliwéj nocy oddycha i
47   3, 4|       natchnął wiarą.~Chyba was po tych słowach sam szatan
48   3, 4|   smutek - to żałość dziecinna, po niczém, ~Może po kraju...
49   3, 4|     dziecinna, po niczém, ~Może po kraju... Ludzie, wierzyć
50   3, 4|    spalę! ~Imienia nie zostawię po ciele spalonem,~Tylko echo...
51   3, 4|         zapomnieniem. ~Nic! nic po mnie!... lecz imię ON, i
52   3, 4|          PIERWSZY SPISKOWY~Trup po schodach spada.~ ~PODCHORĄŻY ~
53   3, 4|         inne urodził stolecie, ~Po co ta maska? ciebie nikt
54   3, 4|       jak w grobie... Więc nikt po mnie! wszyscy ze mną! ~A
55   3, 5|        białą ~Jak twarz trupa.~(po chwili)~Jeszcze jedną komnatę
56   3, 5| posadzki szkliste, ~Jak księżyc po wód jeziorze. ~Chwyta łódź
57   3, 5|         dzwonów jęk żałobny... ~Po całém mieście i na wszystkie
58   3, 5|        Błysk w szybach sali... ~Po trumnach wszedł trup, i
59   3, 5|        ma być sumnienia harfą, ~Po której grają wichry strachu?... ~
60   3, 6|       szpital rozłożę jak zegar po sztuce... ~Pan zapewne w
61   3, 6|        rękę założył, ~Odpoczywa po pracy, nikogo nie stworzył. ~ ~
62   3, 7|   GRZEGORZ. stary sługa, chodzi po pokoju ze łzami w oczach. ~ ~
63   3, 7|          lub mieczem wykrwawić;~Po cóż ta żądza? Ani te opady~
64   3, 7|         ustach przechodnia... I po cóż te ślady?... ~Jam cię
65   3, 7|     mnie piastunką troskliwą? ~(po chwili ze wzgardą)~Niech
66   3, 7|       Grzegorzu! woła. ~Szedłem po lesie... nagle widzę me
67   3, 7|           za błędném dzieckiem, po łąkach, lub w borze, ~Głos
68   3, 7|         chce... ~(Książę chodzi po sali, widać w nim burzę
69   3, 7|      umie... ~Wiesz, czego chcę po tobie? - Michał nie rozumie. ~
70   3, 7|          i oddala się... chodzi po sali. Car... uważa każde
71   3, 8|        chłopskiego pługa, ~Pług po nim orać będzie... ~ ~PIERWSZY
72   3, 8|    DRUGI Z LUDU~Oficer wystąpił po przedzie...~Już ma komenderować...