Akt, Scena

 1 Mot   |             liściu serce nie ożyje,~Lecz od zepsucia wiecznie się
 2   1   |              choć głucha, usłyszę. ~Lecz gdzież są, panie, twoi towarzysze? ~
 3   1   |             i pobożny ~Jak poeta... Lecz księżyc zabłysnął dwurożny, ~
 4   1, 1|                Szewc był blisko... ~Lecz Jankowi nie do smaku,~Przy
 5   1, 1|        podstoli, czy też szatny... ~Lecz tą razą, wbrew zwyczaju, ~
 6   1, 1|             Jak muchomór pod sosną, lecz zbiera po szczypcie~Przestrogę
 7   1, 1|         niby od gromnic płomyki... ~Lecz co najbardziéj ludu zadziwiło
 8   1, 1|            Rósł zapałem w olbrzyma; lecz ja nie mam wiary,~Gdzie
 9   1, 1|        wierszchem człowiek płynie, ~Lecz jeśli drogi węzłem żeglarskim
10   1, 2|             potém jasność błyśnie. ~Lecz jeśli nie zaświeci nic?...
11   1, 2|             Prawda, lub omamienie - lecz wybierać trudno, ~Gdzie
12   2, 1|     Dlaczegoż nie w więzieniu duma, lecz w ogrodzie? ~ ~DOZORCA~Prawo
13   2, 1|           drzwi stoją wierzyciele! ~Lecz bogactwo w miłości znikomą
14   2, 1|          Gra mi wszystko pożarła... Lecz serce anioła!... ~ ~WIOLETTA~(
15   2, 1|         cara i wierzą... ~ ~KORDIAN~Lecz garści krwawéj ziemi nikt
16   2, 1|            ożyłem, ~I czuję życie! ~Lecz nim myślą olbrzymią rozpłonę, ~
17   2, 1|               Posągu piękność mam - lecz lampy brak. ~Więc z ognia
18   3, 1|    MŁODZIENIEC ~Zgoda, mój purysto.~Lecz patrzaj, pióra, kwiaty,
19   3, 1|            śmiejcie się żołnierza, ~Lecz wara z ułomnego przedrwiwać
20   3, 3|          Pijcie wino! idźcie śnić! ~Lecz się będzie świt promienić, ~
21   3, 4|          przytępiał długim wiekiem, lecz sumnienie ~Ma bystre oczy,
22   3, 4|          tylko na tronie szafirów, ~Lecz króle padły na kształt zrąbanéj
23   3, 4|            to następstwo zbrodni... lecz nas Bóg ukarze! ~ ~PODCHORĄŻY~
24   3, 4|          usiąść i zalać się łzami; ~Lecz ten smutek - to żałość dziecinna,
25   3, 4| zapomnieniem. ~Nic! nic po mnie!... lecz imię ON, i tém imieniem ~
26   3, 4|             chwilą ogromną odrodu. ~Lecz dajcie mi się w ręce, zamiast
27   3, 4|              Róbcie, jak chcecie... Lecz ja ręce z krwi umywam. ~ ~
28   3, 4|              Z marnego przerażenia? Lecz ja nie rozpaczam,~Każdy
29   3, 4|             człeka mogiłę kopiemy, ~Lecz sami z łaski Boga nie głuszce. ~ ~
30   3, 4|           klęczę na ołtarza progu, ~Lecz nie przed Bogiem, klęczę,
31   3, 5|       IMAGINACJA~Nie patrz na mnie, lecz patrzaj, gdzie ja palcem
32   3, 5|      KORDIAN~Palca twego nie widzę, lecz mój wzrok upada ~Tam, gdzie
33   3, 5|             twarz anioła. ~ ~STRACH~Lecz patrz na oczy! nieruchome
34   3, 5|           to korona carów dzisiaj - lecz o brzasku~Ta korona należeć
35   3, 5|      nasionami języków się plemić, ~Lecz cessarz rwie nasiona, by
36   3, 5|       gumien...~Trumny się kruszą, ~Lecz tyle trumien!~Wejść muszą. ~ ~
37   3, 5|          cara - i byłbym go dobił, ~Lecz tak we śnie do ojca mojego
38   3, 5|              co niegdyś ojciec mój, lecz czułem dłużéj. ~Czyż zawsze
39   3, 5|        wichry strachu?... ~Idźmy. - Lecz nie znam dróg, zabłądzę
40   3, 6|               Że musi być szalony - lecz cessarz pobłądził. ~Ten
41   3, 6|              Ten młody ma gorączkę, lecz rozsądek zdrowy, ~Zdrowszy
42   3, 6|             upaść ludziom na głowy;~Lecz ja stoję pod nieba nachylonym
43   3, 7|         cierpienia i bole pokonam; ~Lecz tu łez moich duma nie zatrzyma... ~
44   3, 7|        staje! ~Ludzi znać nie chcę, lecz niech się obeznam ~Z ziemią,
45   3, 7|       Przewidziałem nieszczęście... lecz śmierć z ręki kata!!! ~O!
46   3, 7|         stugłowa wyrasta poczwara, ~Lecz wkrótce w petersburskiéj
47   3, 7|      Cessarska Mość, będę hamował, ~Lecz proszę, niech ten człowiek
48   3, 7|         greckiego cesarza nazwisko;~Lecz potém matka twoja, żona
49   3, 7|        tygrysa z błękitnymi cętki. ~Lecz naród krzyczał: Syny! wyście
50   3, 7|         czoło czerwoném żelazem... ~Lecz ty lud trzymasz głupi, bez