Akt, Scena

 1   1, 3|      odmyka?~(Otwiera okno.)~Boże! wielki Boże! ~Koń przeleciał bez
 2   3, 1|   poduszkach... ~ ~PIERWSZY Z LUDU~Wielki książę bieży, ~I nakazał
 3   3, 2|     kościoła katedralnego - ołtarz wielki rzęsiście oświecony -Prymas
 4   3, 4|         Dzień naszéj zemsty będzie wielki - wiekopomny!~A dzień pierwszy
 5   3, 4|         wierzcie, ludzie! jam jest wielki, mocny.~Jedyną słabość zamknę
 6   3, 6|      Odchodzi.)~ ~DOKTOR~A cóż? to wielki człowiek! za lud się poświęcił! ~ ~
 7   3, 6|         wyrwie z twéj paszczęki. ~(Wielki książe Konstanty wpada z
 8   3, 6|           wskazuje na Kordiana.)~ ~WIELKI KSIĄŻĘ ~Wziąść go, prowadzić
 9   3, 6|           Gdzież on! gdzież on? ~ ~WIELKI KSIĄŻĘ ~Skoro go w mundur
10   3, 7|        jenerałów, pośród nich CAR, WIELKI KSIĄŻE KONSTANTY niecierpliwy
11   3, 7|        Cicho jak w ostatin sąd. ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~(komenderując)~Do
12   3, 7|           zbiła jabłko carskie. ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Grać! ~ ~CHÓR~I
13   3, 7|           Stawią go przed Carem... Wielki Książe przybiega z wściekłością.)~ ~
14   3, 7|       przybiega z wściekłością.)~ ~WIELKI KSIĄŻE ~(do Kordiana, pieniąc
15   3, 7|           Myśli, że mię oszuka? ~ ~WIELKI KSIAŻE ~Dać tu cztery. konie. ~
16   3, 7|           nie ruszyłbym palcem. ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Boi się hołota! ~ ~
17   3, 7|          Książę, on się boi!... ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Widzisz! więc car
18   3, 7|          odjeżdża w koniec placu.)~WIELKI KSIĄŻE ~(woła Kurutę.)~Kuruta!~
19   3, 7|         Ten człowiek wart knuta.~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Niechaj przeskoczy!
20   3, 7|      bierze go w swoje objęcia.)~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Cóż ci, mój druhu?
21   3, 7|         życie... Rozstrzelać... ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~(wesoło)~Trębacze! ~
22   3, 7|          Zlituj się nad nim, Boże! Wielki Boże! ~ ~KORDIAN~Nim zimne
23   3, 7|        głowy!... ~Ha! ha! albom ja wielki? albo świat ten mały? ~Albo
24   3, 7|       Szach dostał, i wdzięczny.~O wielki synu słońca! o bracie miesięczny! ~
25   3, 7|           Kostusiu! co słychać? ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Wasza Cessarska
26   3, 7|           jaką wieść pocieszną? ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Ha, Sasza Cessarska
27   3, 7|                CAR~Mów śmiało...~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Rozstrzelać... Ha! ~ ~
28   3, 7|             bracie, podobało... ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Niech Wasza Cessarska
29   3, 7|           Książe; co to znaczy? ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Proszę Waszéj Cessarskiéj
30   3, 7|        śmierci, przy nim stoję. ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Wasza Rska Mość
31   3, 7|         Chcesz ocalić Kordiana? ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Chcę! chcę! chcę! ~ ~
32   3, 7|         właśnie ~Dlatego zginie.~ ~WIELKI KSIĄŻE ~(z zadziwieniem)~
33   3, 7|   porcelanę i rozciska w dłoni...)~WIELKI KSIĄŻE ~Dlaczegoż Wasza
34   3, 7|            co nozdrzami parska. ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Przebacz, Wasza
35   3, 7| dwumiesięczne rozrzucać mogiły. ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Co? Nie rozumiem...~ ~
36   3, 7|            idź i bądź spokojny. ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Bracie! bracie,
37   3, 7|           rękami twéj matki?... ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Carze! carze! truciznę
38   3, 7|           To królewska zbrodnia.~ ~WIELKI KSIĄŻE~A wszakże ci Sybircy,
39   3, 7|       Przypomnę ci zdarzenie... ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Co? jakie?~ ~CAR~
40   3, 7|           słów do ucha Księciu.)~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Carze! milcz! milcz!
41   3, 7|           Do mózgu myśli twoich.~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Carze, ja się wściekę! ~
42   3, 7|            pochlebcą płatnym... ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Na wszystkie zaklęcia! ~
43   3, 7|              Tak właśnie ona... ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Ona... widzę ją... ~ ~
44   3, 7|            cała... ~Wali się... ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~Nie kończ, carze!
45   3, 7|        nazwiska: ~Jej i twoje. -~ ~WIELKI KSIĄŻE ~(budzi się z głębokiego
46   3, 7|      uprzedzić... Konstanty!... ~ ~WIELKI KSIĄŻE ~(odpasuje szpadę
47   3, 7|      Książę daje mu ułaskawienie.)~WIELKI KSIĄŻE ~Leć na plac Marsowy! ~