Akt, Scena

 1   1   |   Babillońskiéj ludów wieży. ~A gdy bić będzie, choć głucha,
 2   1   |       mię zgrzebłem tém czesał, gdy w psa wlazłszy skórę ~U
 3   1   |     zbielały włosy ~Od strachu, gdy grom z obłoku... ~Pamiętacie?...
 4   1   |      bisów,~Jak assessory sądu, gdy zegar bić zacznie, ~Liczcie
 5   1   |     każda szruba ciśnie.~Teraz, gdy niebo zabłyśnie,~Błyskawica
 6   1   |    głupich kochanków nadziei;~A gdy śliną ośrebrzył ślad zbiegłéj
 7   1   | zapychał każdą rządu dziurę. ~A gdy wzrośnie ich potęga, ~Ten
 8   1   |       wypłynie - to zdrajca! ~A gdy zabrzmi nad miastem dział
 9 Pro   |       mocy wyświecone kołem. ~A gdy przede mną na twarz upadniecie
10   1, 1|       Ziemia się modlić będzie, gdy słońcem ożyje... ~Otom ja
11   1, 1|         sobą wiódł w pałace. ~A gdy dzień zaświtał czwarty, ~
12   1, 1|        wietrzyła kamieni; ~Więc gdy do walki wiele stanęło pozorów, ~
13   1, 1|         I dziękował za powieść, gdy dobrze dobrana. ~Było to
14   1, 1|           GRZEGORZ~Oj nie żyje! Gdy nas Rossyjanie ~Wzięli w
15   1, 1|          czy bieg jest biegiem, gdy brzeg z oczu ginie...~Chyba
16   1, 1|    żegna się, i pokłon oddaje - gdy mija... ~Potém mędrkowie
17   1, 2|    zdolności... ~ ~KORDIAN~Tak, gdy mię spalą męczarnie, ~To
18   1, 2|  spiącym wskaże lotu szlaki, ~A gdy się zbudzą, drzewo powie...:
19   1, 2|     krąg chowa ponury... ~Pani! gdy kiedyś! kiedyś! twarz księżyca
20   2, 1|         szpony diabła wpada; ~A gdy go diabeł porwie, widze
21   2, 1|          Zakręci się w głowie, ~Gdy rzucisz wzrok w przepaści
22   2, 1|      perły śnieżysto błękitne. ~Gdy rzucasz wzrok omdlony, padam,
23   2, 1|       róży mrą złote motyle; ~A gdy spojrzysz iskrami twych
24   2, 1|      omdlewam. ~ ~KORDIAN~Luba! gdy padasz omdlona,~Odpychając
25   2, 1|        kołysaną łona, ~Wtenczas gdy z rozkwitłego na pół ust
26   3, 1|      znam jak w mariasza króli,~Gdy się z niemi kozyrna połączy
27   3, 1|  skrzyni konno usiadł krzywek; ~Gdy go tam przywiązali jak garść
28   3, 3|      Nie wierzycie, że to cud, ~Gdy strumienie wina płyną, ~
29   3, 3|   Chrystus wodę mienił w wino, ~Gdy weselny słyszał spiew, ~
30   3, 3|         weselny słyszał spiew, ~Gdy wesele było w Kanie... ~(
31   3, 3|        w Kanie... ~(głośniéj)~A gdy przyszło zmartwychwstanie,~
32   3, 4|       sto rąk, sto sztyletów... gdy chcę, sto ran zadam; ~Wzrok
33   3, 4|  rozrywa! Mściciele! spiskowi! ~Gdy car wkładał koronę u stopni
34   3, 4|        dzień pierwszy wolności, gdy radość roznieci, ~Ludzie
35   3, 4|         Rzymianina. ~ ~PREZES~A gdy jaki Antoniusz Europie pokaże ~
36   3, 4|       Coż powie głos z mownicy? gdy ciało mocarza, ~Który swém
37   3, 4|        Jestem cały i jeden... A gdy kraj ocalę, ~Nie zasiądę
38   3, 4|            do Prezesa)~Starcze, gdy w twoje myśli zaglądam zgrzybiałe,~
39   3, 5|      się zbiegły... ~Jak rybki, gdy w krysztale kruszynę spostrzegły... ~
40   3, 6|       Prawdziwie!~Odejść muszę, gdy słucham, rozum sobie krzywię. ~(
41   3, 6|         ręce,~Jak małe dziécię, gdy kwili.~Jestem krzyżem; gdy
42   3, 6|      gdy kwili.~Jestem krzyżem; gdy papiéż daje krzyża drzewo,~
43   3, 7|        siebie nad brata miłuje,~Gdy Bóg karał Kaima, a on zabił
44   3, 7|     siebie... ~(zamyślony)~Więc gdy mi wezmą życie... a starzec
45   3, 8|      blade~I nic nie mówi - ale gdy kat szpadę łamał, ~Jakiś