Akt, Scena

 1   1   |    ludziom rzucać z nieba;~Będą przed nim giąć kolana, ~Jest to
 2   1   |      grotem;~I drzącą położyłem przed tronem Jehowy.~A Bóg rzekł
 3 Pro   |         się we łzach nie budzi, przed dniem zmartwychwstania: ~
 4 Pro   |         sądnego Anioła; ~A kogo przed tron Boga ta trąba zawoła, ~
 5 Pro   |         zawoła, ~Niechaj stanie przed tobą. Daj mi siłę, Boże, ~
 6 Pro   | Urodzonych nadziei - aż przejdą przed wami,~Pozdrowieni uśmiechem,
 7   1, 1|       Szła po radę do plebana. ~Przed plebanem w płacz na nowo; ~
 8   1, 1|     więc tak jak był - hołota, ~Przed terminem, rzucił szewca, ~
 9   1, 1|     jednéj, widać było cztery. ~Przed walką, przypominam, śmiech
10   1, 1|         że choć żołnierz bitny,~Przed walką byłem nieco nad zwyczaj
11   1, 1|       Nie śmiałbym się wynurzyć przed starców rozsądkiem, ~Więc
12   1, 2|  jesteśmy młodzi, wszystko jest przed nami...~ ~KORDIAN~(zamyślony
13   2, 1|   urodzenia, ~I Punsza bohatera przed tłumem ulicznym ~Pokazuje,
14   2, 1|     wczoraj na ostatnią kartę, ~Przed wierzycieli okiem w podkowach
15   2, 1|         Ani te ofiary~Opatrzono przed śmiercią chlebem eucharisti;~
16   3, 1|                  SCENA I~ ~Plac przed zamkiem królewskim w Warszawie,
17   3, 1|        patrzaj, panie kumie, co przed zamkiem stoi...~To car nasz
18   3, 3|                  SCENA III~Plac przed zamkiem i lud jak w scenie
19   3, 3|       tłum... teraz cały ucieka przed księciem, ~I tylko widać
20   3, 3|      niebogę porwało, ~Zamietli przed cessarzem krwią polane bruki... ~(
21   3, 4|  Polskich, w głębi mały ołtarz. Przed ołtarzem stół okrągły -
22   3, 4|            PREZES~Ludzie, stoję przed wami z osiwiałą głową ~I
23   3, 4|      Naród więzy zrzucił, ~Więc przed ziemią Lechitów ludy bijcie
24   3, 4|   straszny dzień sądowy, ~Stanę przed Bogiem, obok jakiego mocarza, ~
25   3, 4|    patrzę mrący, ~Potém nieście przed sobą godło - krzyż cierpiący ~
26   3, 4|         carze, ~Dwa razy ciebie przed sąd Boga zapozywam... ~(
27   3, 4|      Czy w każdéj leży człowiek przed wiekiem umarły? ~Czy z któréj
28   3, 4|      siejesz ~Naukę, aby wstali przed zbielałym włosem. - ~Pamiętaj,
29   3, 4|        Więc ich uszanuj - wstań przed niémi, stare dziécię... ~(
30   3, 4|        ołtarza progu, ~Lecz nie przed Bogiem, klęczę, Kordianie,
31   3, 4|      Bogiem, klęczę, Kordianie, przed tobą. ~Jam cię na śmierć
32   3, 4|   zbrodnią na zbrodnią, klękłeś przed zbrodniarzem.~Chodź ze mną -
33   3, 6|       stworzeniu ludów... Świat przed ludźmi ginie; ~Ziemia to
34   3, 6|       codzienny,~Zasłaniam ludy przed nieba potopem... ~Spijcie,
35   3, 7|     bladego Kordiana. Stawią go przed Carem... Wielki Książe przybiega
36   3, 7|        mego pana,~Ot! dajcie mu przed śmiercią pokój! dajcie pokój!~
37   3, 7|     kwiatu... ~Teraz, mój synu, przed wieczności drogą ~Nié masz
38   3, 7|      gwiazdy, bo konam! ~Bo tam przed ludźmi, choćby wbity na
39   3, 7|        powrotu~Ziemię żegnałem; przed chwilą odlotu ~Patrzałbym
40   3, 7|       się kotarą zakrytego łoża~Przed róż kwitnących wzrokiem...~(
41   3, 7|              CAR~W dzień pewny ~Przed dóm Angielki, dworska zajeżdża
42   3, 7|        do lodu! ~A trzeba skryć przed carem, przed posłem narodu, ~
43   3, 7|       trzeba skryć przed carem, przed posłem narodu, ~Z którego
44   3, 8|  MARSOWY~(Z dala widać Kordiana przed plutonem żołnierzy. Na przodzie