Akt, Scena

 1   1   |    dnié, godziny. ~Przynieście go, postawcie... Co? czy nie
 2   1   |     kiedy jest król? czy kiedy go nie ma?...~ ~SZATAN~Precz
 3   1   |     wstęga. ~ ~SZATAN~Witajcie go! oto twór~Niszczyciel, jakby
 4   1   |       Lud skonał... ~Czas, byś go podniósł, Boże, lub gromem
 5 Pro   | Niechaj widmo rozpaczy we śnie go nie dręczy. ~Rozwieś nad
 6   1, 1|     bito, ~Nic nie wbito - weź go sobie!... ~Biedna matka
 7   1, 1|     GRZEGORZ~(Kręcąc wąsa)~Daj go tam szatanu,~Kaprala...
 8   1, 2|    wyrywał się z chmury;~Teraz go na pół gałąź rozcina spróchniała, ~
 9   1, 3|     Chrystusa. ~ ~LAURA~Szukaj go! niech bieży!... ~ ~GRZEGORZ~(
10   2, 1|   ludziom duma, ~Lękam się, by go nowa reforma nie zniosła. ~(
11   2, 1|      świata ucieka. ~Chciałbym go poznać... Bracie, znasz
12   2, 1|    szpony diabła wpada; ~A gdy go diabeł porwie, widze we
13   2, 1|  ciężkiéj żyje pracy!... ~Stąd go nie większym widać od człowieka
14   2, 1|   przyjechał z Afryki, ~Dej mi go przysłał Fezki... Jutro
15   2, 1|   odpowiedzi ślepe; ~Na koniec go zabiła hebrajskim językiem, ~
16   2, 1| nieście, ptacy! ~(Chmura znosi go z igły lodu.)~ ~CHMURA~Siadaj
17   3, 1|      cha!~ ~PIERWSZY Z LUDU~To go wstrzymał skórzaném wędzidłem. ~ ~
18   3, 1|  miejsca garbusiowi...~Wsadzić go na ramiona... ~ ~SZEWC~Zgodziłby
19   3, 1|  pozytywek, ~Więc w prośby, by go ludzie zanieśli do domu; ~
20   3, 1|     konno usiadł krzywek; ~Gdy go tam przywiązali jak garść
21   3, 4|      się wściekł carowi, ~Więc go rzucił na Polskę, niech
22   3, 4|        stopni ołtarza, ~Trzeba go było jasnym państwa mieczem
23   3, 4|       warty.~To szpieg... Więc go zakopać tam - w kącie ciemnicy. ~(
24   3, 5|      Zdławiłem cara - i byłbym go dobił, ~Lecz tak we śnie
25   3, 6|        przy nim cygaro - potem go oddaje dozorcy...)~Dziękuję. ~ ~
26   3, 6|   odchodzi.)~DOKTOR~Wypędziłem go przecie, jutro oszaleje ~
27   3, 6|       tu moim śladem. ~Zawołam go. ~(Woła dwóch waryjatów,
28   3, 6|       zmarłego przybili;~A jam go zamiast ćwieków unosił za
29   3, 6|          WIELKI KSIĄŻĘ ~Wziąść go, prowadzić zaraz na śmierć
30   3, 6|           WIELKI KSIĄŻĘ ~Skoro go w mundur ubierzecie...~Prowadzić
31   3, 7|       bladego Kordiana. Stawią go przed Carem... Wielki Książe
32   3, 7|        Kordiana, Książe bierze go w swoje objęcia.)~ ~WIELKI
33   3, 7|      tyś chory? senny? ~Wziąść go... odnieść do łóżka... ~(
34   3, 7|    pewnie piękny kwiat... a ja go nie znam!... ~Może dźwięk
35   3, 7|  synowi twemu syn narodzi, ~To go ochrzcij imieniem mojém,
36   3, 7|       choć nędzarz, ubogi, ~Ja go będę nazywał Kordian...
37   3, 7|   Kordian... jeśli zbroił, ~Ja go nie będę karał... Niech
38   3, 7|        panie! panie! czemuż ty go nie zobaczysz? ~ ~KORDIAN~
39   3, 7|      skakał przede mną... Będę go częstował ~Dymami siarki,
40   3, 7|      tyś mi tron darował? Było go wziąść, bracie, ~Boś ty
41   3, 7|     zrzeczenie się tronu.~Było go wziąść... a co by ci zostało
42   3, 7| zgnilizny... Cha! cha! niechaj go rdza toczy!~Niech lud czuje
43   3, 8|         PIERWSZY Z LUDU~Oficer go nie widzi... rękę podniósł