Akt, Scena

 1   1   |    powietrzem opasana zgniłem, ~Ten trup chaosu w trumnie zamknięty
 2   1   | Astaroth~Niech liczy lata; może ten, co za obłokiem~Gromy ciska,
 3   1   |       myślą o zemsty godzinie. ~Ten naród się podniesie, zwycięży,
 4   1   |       gdy wzrośnie ich potęga, ~Ten naród, jak piękna księga, ~
 5   1, 1|       pytam o iskrę płomienia. ~Ten staw odbite niebo w sobie
 6   1, 1|     szkła na oczy... ~Owoż król ten posiadł sławę, ~Jakoby miał
 7   1, 1|        w jednéj chodzą szacie. ~Ten, o którym rzecz wiodę, zwał
 8   1, 1|       kupi niewolą włos biały, ~Ten rozpaczy szalonéj w ludziach
 9   1, 1|               KORDIAN~Boże! jak ten stary~Rósł zapałem w olbrzyma;
10   1, 1|         Kordianie!...~ ~KORDIAN~Ten głos rozwiewa złote zapału
11   1, 2|         wyobrażeń, ~Zapłacić za ten towar całym skarbem marzeń... ~ ~
12   1, 3|  grzecznościami zapisane karty,~Ten mię równa do kwiatu, ci
13   1, 3|         Zwierzęcą nosi głowę. - Ten kwiat chce rozkwitać... ~
14   2, 1|         i zaglądać w sklepy; ~A ten ogród, czarowna sielanka
15   2, 1|      jeśli niebo się zawali. ~A ten kryształ powietrza by tchnieniem
16   3, 1|      kolumnie. ~ ~SZLACHCIC~Toć ten sam, który niegdyś jak koń
17   3, 1|         jak bomba. ~ ~SZLACHCIC~Ten szewc pojął honoru i zemsty
18   3, 3|    śklanny sztylet zlać. ~Niech ten sztylet silne ramie~W piersi
19   3, 4|    poświęceń nauka!~Mnie samego ten starzec nową natchnął wiarą.~
20   3, 4|        i zalać się łzami; ~Lecz ten smutek - to żałość dziecinna,
21   3, 4|        niechaj grosz położy... ~Ten grosz znajdzie się zawsze
22   3, 4|         któréj trumny nie wstał ten szkielet człowieka. ~(do
23   3, 5| gabinetu konferencyjnego. Pokój ten w kształcie wyzłoconego
24   3, 5|           KORDIAN~Skąd? i na co ten człowiek? ~ ~WIDMO~Koronę
25   3, 5|      spi cessarz w łożu białem,~Ten człowiek stamtąd wyszedł... ~ ~
26   3, 5|       nie może...~O gdyby wstał ten człowiek i przemówił słowo!... ~
27   3, 5| Kordiana.)~Jeśli nie zwaryjował ten żołniérz... rozstrzelać... ~ ~
28   3, 6|   Eskulapa niedobrze przeziera,~Ten młodzieniec wszedł tutaj,
29   3, 6|        lecz cessarz pobłądził. ~Ten młody ma gorączkę, lecz
30   3, 6|        wet, ~I abyś dowiódł, że ten młody pstro ma w głowie, ~
31   3, 6|       lud cierpiąc... ~ ~DOKTOR~Ten człowiek szedł tu moim śladem. ~
32   3, 6|           Boże! odwróć ode mnie ten kielich goryczy. ~ ~DOKTOR~(
33   3, 7|          Ha, ja się wścieknę... ten pies ciągle milczy. ~(Uderza
34   3, 7|       przeskoczył!... ~ ~KURUTA~Ten człowiek wart knuta.~ ~WIELKI
35   3, 7|            GRZEGORZ~(do siebie)~Ten ksiądz już od godziny dręczy
36   3, 7|   Kordian klęka u stóp Księdza, ten błogosławi... i mówi podnosząc
37   3, 7|       drogi, na cóż tobie było ~Ten pistolet przykładać do białego
38   3, 7| zastawuje musze. ~Pył... pył... Ten pył mię bawi, świadczy gmach
39   3, 7|     albom ja wielki? albo świat ten mały? ~Albo głupi świat
40   3, 7|        Cessarskiéj Mości, niech ten człowiek ~Żyje... Nie traćmy
41   3, 7|    hamował, ~Lecz proszę, niech ten człowiek żyje. ~ ~CAR~Tyś
42   3, 7|         brylant ogniem błyska. ~Ten pierścień mówił... i dwa