Akt, Scena

 1   1   |        potém wroga myślą zabije, ~Bo myśl jego ogniste ma ramię, ~
 2   1   |           Przyśpieszajmy dzieła, ~Bo z tamtéj krakowskiéj wieży ~
 3   1, 1|       Dobry z niego byłby wiarus,~Bo w literach nie czuł smaku;~
 4   1, 1|            GRZEGORZ~Trzeba wiary.~Bo widzi panicz, kiedy gada
 5   1, 1|      szablą, nie brałem pociechy,~Bo żadnych kłosów ludziom nie
 6   1, 1|       śmiech nas ruszył szczery; ~Bo trzeba panu wiedzieć: na
 7   1, 1|           dziś nie dospał w łożu?~Bo starego odpędza jak natrętne
 8   1, 1|     odkrył zamiar wcale dostojny, bo śmiały. ~Nie szydź, panie,
 9   1, 3|           wieczerzy, ~Widać było, bo dzbankiem z nami się nie
10   2, 1|            O! nie patrzę dłużéj, ~Bo myśl skręcona głową w otchłań
11   2, 1|      willi, ściga za mną - goni. ~Bo zamek ojców moich stopiłem
12   2, 1|           za ów kraj szczęśliwy, ~Bo cessarz jako anioł z gałązką
13   2, 1|     niedzielę w chorze Bazyliki, ~Bo właśnie nowy spiewak przyjechał
14   3, 4|     twarzą na świat nie wychodzi,~Bo tam na świecie białym błyszczy
15   3, 4|            Zwołałem tu szalonych, bo wiatr grobów chłodzi,~Bo
16   3, 4|          bo wiatr grobów chłodzi,~Bo mogę wezwać prochy królów
17   3, 4|           Dobre obrała miejsce... Bo kościoł otwarty ~Na czterdziestogodzinne
18   3, 4|      głową. ~I widzieli ją króle, bo ta gilotyna ~Była tragedią
19   3, 4|    łańcuchem z trupem powiązano, ~Bo ta ziemia jest trupem. Brat
20   3, 4|           krwi - zabita rodzina -~Bo to następstwo zbrodni...
21   3, 4|        czoła prochem i popiołem, ~Bo ta ziemia Jaheli uzbrojona
22   3, 4|     Cztéry... Licz daléj, bracie, bo się liczba straci... ~ ~
23   3, 4| nieszczęsnym na głowy! ~Na dwie - bo słabe - rzucę lekką krew
24   3, 4|    ukradłeś krainę?~Za to śmierć! bo wiedziałeś kradnąc, żeś
25   3, 5|         Podłogę polską czyszczę, ~Bo krwią carów zwalana; ~Ale
26   3, 5|           patrz tylko za siebie - bo tam u podwoi...~(Kordian
27   3, 5|             Ciepły... Wstań! mów! bo szpadą gardło ci otworzę. ~
28   3, 6|         młodzieniec wszedł tutaj, bo cessarz osądził, ~Że musi
29   3, 6|        dukat zimny jak lód, pali, bo czerwony.~ ~DOZORCA~Czy
30   3, 6|          Zaśpiewał - naród ginie, bo poeta spiewa. ~ ~KORDIAN~
31   3, 7|            z wściekłością)~Skacz! bo każę cię w lochy Karmelitów
32   3, 7|          cię zasępił... przebacz! bo ja może ~Jestem za stary,
33   3, 7|       Słońce i księżyc i gwiazdy, bo konam! ~Bo tam przed ludźmi,
34   3, 7|     księżyc i gwiazdy, bo konam! ~Bo tam przed ludźmi, choćby
35   3, 7|    ciekawiéj, a może ze łzami... ~Bo tam pomiędzy ogrodu kwiatami ~
36   3, 7|             koło mnie, ~Blisko... bo słowa dziecka, to staremu
37   3, 7|         trupa na tron złotolity? ~Bo spod nogi zabójców wyszedł
38   3, 7|         ciało! całujcie mu ręce! ~Bo my chcemy obaczyć, jakie
39   3, 7|           twarz, podobieństwo... ~Bo ja patrzeć nie mogę... Bo
40   3, 7|         Bo ja patrzeć nie mogę... Bo rzucę przekleństwo, ~Które
41   3, 7|         nami razem! ~Jedź z nami! bo zabiłeś ojca; niechaj katy ~
42   3, 7|         KSIĄŻE ~Nie kończ, carze! bo ci język skona! ~ ~CAR~Siedź