Akt, Scena

 1   1   |      dzień ogromny zbliża. ~Idź tam, jego rycerze noszą krzywe
 2   1   |   Oderwane przednie rogi...~Cóż tam w kotle? ~ ~DIABLI~Ktoś
 3   1   |  Sennego maku trzy główek, ~Cóż tam? ~ ~DIABLI~Starzec, jak
 4   1   |          ASTAROTH~Panie! Patrz, tam z kotła pary, ~Znów się
 5   1, 1|   GRZEGORZ~(Kręcąc wąsa)~Daj go tam szatanu,~Kaprala... tęgi
 6   1, 1|      umarł? ~ ~GRZEGORZ~A gdzie tam, mój panie!~ ~KORDIAN~Więc
 7   1, 1|       Kazimierza słynął, ~Co mu tam dziś nazwisko po śmierci?
 8   1, 2|         na niebo.)~Pani - patrz tam na niebo... oto duchy Danta.~
 9   1, 2|       niebo... oto duchy Danta.~Tam się na starém drzewie wichrzy
10   1, 2|     mgłami, ~Ach księżyc! patrz tam, pani! księżyc srebrny,
11   1, 2|          ale jest świat drugi! ~Tam z uczuć razem zlanych wstanie
12   2, 1| flamandzkiego aksamitu puchem. ~Tam! miasto... Zegar ludzkim
13   2, 1|        Ściemnia się.)~ ~KORDIAN~Tam, gdzie gęstymi drzewy sadzawka
14   2, 1|      Mało większe od żuków... a tam - na pół drogi ~Czepia się
15   2, 1|           I będą zbierać złoto, tam gdzie łzy upadną. ~ ~WIOLETTA~
16   2, 1|     chlebem eucharisti;~Złóż ją tam, kędy chowasz drogie carów
17   2, 1|       wytrysły z chmur kłębów; ~Tam las ogromny sosen i dębów ~
18   2, 1|        stąd widzieć człowieka. ~Tam koło jednéj igły, krążą
19   3, 1|         usiadł krzywek; ~Gdy go tam przywiązali jak garść suchą
20   3, 3|      zapewne nie będzie ogryzał tam kości, ~Toż królowi na pokarm
21   3, 3|     Inna by już uciekła; co się tam z nią stało!... ~ ~STOJĄCY
22   3, 4|       na świat nie wychodzi,~Bo tam na świecie białym błyszczy
23   3, 4| opierają czoła. ~(silnie)~Idźmy tam... i wypalmy ogniami na
24   3, 4|       szpieg... Więc go zakopać tam - w kącie ciemnicy. ~(Dwóch
25   3, 4|    ludzi kopiących grób)~Wy, co tam grób kopiecie, chodźcie...
26   3, 5|    widzę, lecz mój wzrok upada ~Tam, gdzie wskazujesz palcem.
27   3, 5|      żadnéj gwiazdy z nieba, - ~Tam wiedzie - droga na kształt
28   3, 5|      patrz tylko za siebie - bo tam u podwoi...~(Kordian obraca
29   3, 5|    Wyszedł z tamtéj komnaty... ~Tam spi cessarz w łożu białem,~
30   3, 5|      Widziałem! ~ ~STRACH~Co on tam robił? ~ ~KORDIAN~Co on
31   3, 5|         robił? ~ ~KORDIAN~Co on tam robił? ~ ~DIABEŁ ~Zdławiłem
32   3, 5|     biała... ~Gdzie oczu blask, tam świeci kość spróchniała. ~
33   3, 6|         komnaty. ~ ~KORDIAN~Cóż tam robiłeś? ~ ~DOKTOR~Ha! nic,
34   3, 7|      jedzie... zatrzymał się... tam obraca oczy, ~Do ludu...
35   3, 7|        obraca oczy, ~Do ludu... tam lud stoi cichy, czarny,
36   3, 7|       pokój! dajcie pokój!~Jaki tam Bóg powiedział: Dziecko
37   3, 7|        i gwiazdy, bo konam! ~Bo tam przed ludźmi, choćby wbity
38   3, 7|          a może ze łzami... ~Bo tam pomiędzy ogrodu kwiatami ~
39   3, 7|  bezlistny~Prowadzą dziatki, by tam dla zabawy ~Grzebały piasek
40   3, 7|        pył spostrzegam brudny? ~Tam w końcu; pająk sidła zastawuje