Tom, Rozdzial

  1      1, I     |                 bijący w okna i grzmoty po całej rozlegające się krainie
  2      1, I     |               chaty zaniesiono. Ocucona po chwili, nie wiedziała dobrze,
  3      1, I     |              ciebie tak z duszy kocham.~Po tym wylewie czułości wróciwszy
  4      1, I     |             własne ważyli, bywali potem po zamkach tychże dam przyjęci
  5      1, II    |                 mego przywiązania, żalu po Tobie i tej jakiejś tęsknoty,
  6      1, II    |                  Wanda i Alisia biegały po murawie. Wszyscy się troskliwie
  7      1, III   |                 wieku, w kilka miesięcy po ślubie córki żyć przestali -
  8      1, III   |            muzyką się rozrywała. Nieraz po gotyckich gankach, po obszernopustych
  9      1, III   |            Nieraz po gotyckich gankach, po obszernopustych salach starożytnego
 10      1, III   |               gdy w białą szatę odziana po księżyca promieniu, który
 11      1, III   |              się oknami, jak lekki cień po owych salach przechadzała
 12      1, III   |                 dziewice, które niegdyś po bajecznych pałacach Fingala
 13      1, III   |              zamku czym prędzej posłali po wszelki ratunek. Przerażona
 14      1, III   |               wróciwszy, w kilka godzin po swoim przypadku życie zakończył.
 15      1, IV    |             Ciociu kochana!~Wczora tedy po śniadaniu zasiadłyśmy z
 16      1, V     |                 jej głowę często wiodły po miłej, ale błędnej krainie
 17      1, V     |               ożywił. Z nim przechadzki po kwiecistych dolinach i gajach
 18      1, V     |               toby Ludomir równie i tam po nie skoczył, gdyby Malwinie
 19      1, V     |                 nigdy nie użył. Z Wandą po górach biegał na wyścigi
 20      1, VI    |               podał rękę Malwinie i ta, po długim milczeniu, głowy
 21      1, VI    |              wesołą. Czy długo i dobrze po tym balu spoczywała, w przyszłym
 22      1, VIII  |                 mogę dłużej pisać; może po chwili, spokojniejszy trochę,
 23      1, VIII  |               patrzałem! Miliony gwiazd po niebieskim iskrzyły się
 24      1, IX    |                szczęście życia mojego?"~Po przeczytaniu tego listu
 25      1, IX    |              jego cierpień, nic tęsknił po jego odjeździe ani wiedział
 26      1, X     |              nie przyzwyczajone do żalu po niej, nie przypuszcza tej
 27      1, X     |          okoliczności następujące jedne po drugich nie zwracają nigdy
 28      1, X     |                zajmowało. Ponura jesień po tym tak miłym lecie, szarą
 29      1, X     |                 smutną jej melancholią. Po kilku miesiącach tak przebytych
 30      1, X     |        zaiskrzony Malwina zalana łzami, po najtkliwszym pożegnaniu
 31      1, XI    |               są mi już do twarzy, więc po prostu resztę Ci opowiem.~
 32      1, XI    |            resztę Ci opowiem.~Nazajutrz po napisaniu pierwszego mego
 33      1, XI    |                o Ciebie się wypytywała. Po czym sądzić możesz, czy
 34      1, XI    |                 dziedzińcu gorące modły po cichu czyniłam, żeby nas
 35      1, XI    |              nie rozumie. Wszyscy ją tu po imieniu tylko zowią Dorydą,
 36      1, XI    |          stołkiem księżnej W*** stanął. Po jego mowie łatwo było poznać,
 37      1, XI    |              jestem, skąd, kiedy, jak i po co przyjechałam. Krociami
 38      1, XI    |           Melsztyńskim? Nigdy tak długo po nim nie tęskniła Warszawa. -
 39      1, XI    |               że od nich się odrywa, by po nudnych kwaterach służby
 40      1, XI    |                czasu będzie pisać o nim po tym balu, na którym mam
 41      1, XI    |              czemuż ja nie w Krzewinie? Po cóżem z niego wyjechała?
 42      1, XI    |                 się do niego przysunął, po cichu zaczęli gadać i obejrzawszy
 43      1, XI    |                 na niego biedna Malwina po spokojnych niegdyś dolinach
 44      1, XI    |              Dorydzie, tyle tylko wiem. Po kolacji nie wchodząc już
 45      1, XI    |                której przebywa Malwina. Po wtóre, że Ludomir, nie wiem
 46      1, XI    |                 wiedzieć ani gdzie, ani po co. Po trzecie, że jak wrócił
 47      1, XI    |          wiedzieć ani gdzie, ani po co. Po trzecie, że jak wrócił w
 48      1, XIII  | najprzyjemniejszym dla każdego uczynić. Po herbacie Starościc siadł
 49      1, XIII  |                mówić, trzeba było pójść po igłę. Zaspane panny księżnej
 50      1, XIII  |                 wybrane, które kwestują po kościołach i po wszystkich
 51      1, XIII  |                kwestują po kościołach i po wszystkich domach, podzieliwszy
 52      1, XIII  |                 celem jego żartów i gdy po kolacji, przy której niemała
 53      1, XIV   |           roztargnienie.~Nazajutrz tedy po owym wieczorze u księżnej
 54      1, XIV   |                 większą odwagą, niż się po sobie spodziewała, do pierwszego
 55      1, XIV   |              madam, która pannom lekcje po francusku i po niemiecku
 56      1, XIV   |            pannom lekcje po francusku i po niemiecku daje.~W dużej
 57      1, XIV   |          ochmistrzyni domyśliła się, że po kweście chodzi. Wstawszy,
 58      1, XIV   |          rozmowie:~- Przyszła tam jedna po kweście - rzekł kamerdyner.
 59      1, XIV   |           wieczne dryndulki, tłukąc się po bruku i łącząc się do tysiącznych
 60      1, XIV   |                tylko i większe ciemnoty po sobie zostawują.~Niejedno
 61      1, XIV   |               kochana. Aż jednego razu, po miesięcznym promieniu, który
 62      1, XIV   |                który nad brzegiem Wisły po piasku i kamyczkach chodził.
 63      1, XIV   |               dźwięk organów, który się po sklepieniach tej dawnej
 64      2, XV    |                wtedy był wziął za rękę, po pulsie pewnie by rozumiał,
 65      2, XV    |               nie doświadczyła niekiedy po wielkich miastach męki tej
 66      2, XV    |                 za to, nie wiem, dokąd, po co ani na długo. Tylko tyle
 67      2, XV    |                 widzieć ją tułającą się po odludnych krainach, obnażoną
 68      2, XV    |           uczynił. W sześciu miesiącach po fatalnym ślubie swoim nieszczęśliwa
 69      2, XV    |                jedynie żyła na świecie, po kilkudniowej chorobie utraciła
 70      2, XV    |              córki swojej, i chcąc mieć po niej pamiątkę przepisałam
 71      2, XV    |            Twego gonił mnie bez ustanku po tych odludnych pustyniach,
 72      2, XV    |               którą za życia posiadała, po śmierci nawet nie utraciło.
 73      2, XV    |               burzą zwiany, śladu nawet po sobie nie zostawi na świecie.~
 74      2, XV    |                 sposobem, i we dwa lata po jej śmierci poczmistrz w
 75      2, XV    |               zgryzoty i żalu Zdzisława po odebraniu tego listu ciężko
 76      2, XV    |                 tylko zostawało jeszcze po niej na świecie. Odebrał
 77      2, XVI   |                 Rozdział XVI~NAJKRÓTSZY~Po odbytej wizycie u księżnej
 78      2, XVI   |             cały kawałek listu wydarty. Po cierpliwym i długim staraniu
 79      2, XVI   |           Doryda porzucona na zawsze... po cóżem tu... Matko kochana,
 80      2, XVI   |                ją wkrótce zapędziły, iż po długim rozmyślaniu wpadła
 81      2, XVII  |                 co trzeba i nie trzeba, po wsiach jak i w mieście)
 82      2, XVII  |         raptownie wyjechał, ale dokąd i po co - z znacznym dodała uśmiechem -
 83      2, XVII  |             umysłach osób zgromadzonych po przeczytaniu tego listu
 84      2, XVII  |            długiego czasu potrzeba, aby po zgasłej miłości znowu smaku
 85      2, XVIII |           POWRÓT KSIĘCIA MELSZTYŃSKIEGO~Po kilkotygodniowej niebytności
 86      2, XVIII |              wszystkich zgromadzeniach, po wszystkich społeczeństwach.
 87      2, XIX   |              zwycięskich bojów) chodząc po pysznych gankach Wilanowa
 88      2, XIX   |                 każdy listek w kwiatach po miękkiej rozsypanych murawie.
 89      2, XIX   |                lub gromadząc się różnic po zielonych błoniach lub pod
 90      2, XIX   |           wojenne muzyki rozlegając się po całej okolicy oznajmiły,
 91      2, XIX   |            Gedymina (których zwykle tak po imieniu nazywano); ci znowu
 92      2, XIX   |                 niezawodnymi zdają się.~Po tym młodocianym kadrylu
 93      2, XIX   |                  Gdy rycerze w porządku po dwakroć miejsce turniejów
 94      2, XIX   |              szukać zwycięstw.~Ostroróg po dwakroć z Adolfem potykali
 95      2, XIX   |             gonitwach. Powiem tylko, że po kilkogodzinnych walkach
 96      2, XIX   |              walka prawdziwa nastąpiła. Po długim dość spotkaniu się,
 97      2, XIX   |    społeczeństwo do Wilanowa pojechało. Po licznym obiedzie bal przepyszny
 98      2, XX    |            książę, tylko szczęśliwie, a po wojnie... Wtem krzyk okropny
 99      2, XX    |            który w Wilanowie mieszkał i po którego książę Melsztyński
100      2, XX    |           udusił z radości ściskając go po tej odpowiedzi. Lecz doktor
101      2, XXI   |              NIEWESOŁY~We trzy tygodnie po tym dniu nieszczęśliwym
102      2, XXI   |            jeszcze mnie zatrzymały. Ale po wyjściu z niebezpieczeństwa
103      2, XXI   |               Wróć tylko szczęśliwie, a po wojnie..." - były słowa,
104      2, XXI   |            których dołożyć chciałam: "a po wojnie rękę moją otrzymasz",
105      2, XXI   |                kiedy kochała?~Nazajutrz po tym dniu, w którym zachorowałam,
106      2, XXII  |              WYJAZD Z WARSZAWY~Niedługo po napisaniu tego listu Malwina
107      2, XXII  |            takie u nas wojny bywają jak po innych krajach, gdzie wola
108      2, XXII  |           tymczasem w środku prowincji, po wsiach, w zamkach, w miastach,
109      2, XXII  |          gorliwością oddaje i poświęca.~Po kilkodniowej podróży, w
110      2, XXII  |                 upadał.~Tymczasem dzień po dniu mijał i czas, którego
111      2, XXII  |                 ją sobie przebaczała, a po wtóre, komuż się nie trafiło
112      2, XXIII |               zasłonił księcia (którego po błyszczącym krzyżu poznał,
113      2, XXIII |           wspomagany od naszych ułanów, po długiej i krwawej potyczce
114      2, XXIII |                księcia, a sami pobiegli po felczera. Tymczasem, gdy
115      2, XXIII |              porażonym zupełnie został. Po skończonej potyczce nie
116      2, XXIII |                ułanów naszych biegących po felczera. Natychmiast udałem
117      2, XXIV  |                 sprowadziła, i Zdzisław po długich dniach trosków i
118      2, XXV   |         sierpnia, blisko sześć niedziel po przyjeździe księcia Melsztyńskiego,
119      2, XXV   |           projekcik uwijał się siostrze po głowie. Łatwo doszła o co
120      2, XXV   |              bal jechać nie myśli, lecz po obiedzie, gdy już siadać
121      2, XXV   |            ciągu przeszłej zimy, krótko po tym czasie, gdyś kwestując
122      2, XXV   |               współziomkom i sądząc, że po batalii niejeden może ranny
123      2, XXV   |            Usłałem go trawą i gałęźmi i po wielu trudach i pracach
124      2, XXV   |                ręku moich trzymam, lecz po opatrzeniu ran wszystkich
125      2, XXV   |                 patrz, jak na przemianę po miękkiej murawie i po ostrych
126      2, XXV   |         przemianę po miękkiej murawie i po ostrych płynie kamieniach.
127      2, XXV   |       zatrudnieniem, a samotne błąkanie po dzikich okolicach naszego
128      2, XXV   |               dają... Alić dnia jednego po długich wahaniach wyznała
129      2, XXV   |                zakonnik do Malwiny - że po tym prostym i szczerym opisaniu
130      2, XXV   |      natychmiast do najbliższego miasta po doktora. Strwożonym będąc
131      2, XXV   |               wspomnienia i odchodzenia po głowie jej się snuły, a
132      2, XXV   |                 Cygana, który wiodąc ją po różnych i długich gankach
133      2, XXV   |              reszta społeczeństwa (choć po późnym balu) takoż powstawać
134      2, XXVI  |            takoż tego nie życzył, zaraz po śniadaniu wszyscy się przewieźli
135      2, XXVI  |              Książę Melsztyński pobiegł po felczera, Ezechiel doświadczonymi
136      2, XXVI  |              zaklinam o to. W kilka lat po tej nocy, w której musiałem
137      2, XXVI  |             potem cygaństwo porzuciwszy po różnych a różnych przypadkach
138      2, XXVI  |             zadziwienia nie byli wyszli po mowie Cygana, gdy młynarka
139      2, XXVI  |                 i przyjeżdżasz odbierać po niej zostawione dziecko,
140      2, XXVI  |               świeżo odzyskanej familii po trudach wojennych odpocząć.
141      2, XXVII |               Malwina - powtarzały echa po wonnych dolinach Krzewina.
142      2, XXVII |          obłąkanymi zmysłami, wieczorem po pustych ulicach i odludnych
143      2, XXVII |              księciu Melsztyńskiemu, że po skończonej wojnie za niego
144      2, XXVIII|              będę jak najkrócej opisać.~Po tej szczęśliwej tedy z Malwiną
145      2, XXVIII|                pierwszych dniach, które po tym dniu nastąpiły, gdyż
146      2, XXVIII|             jednak - mówił - żeby wtedy po miesiącu Dżęga nie był węgorzów