Tom, Rozdzial

  1   DoMo        |             będąc pierwszym, wzbudzi może ciekawość; przebiegającym
  2   DoMo        |         romans czasem korzystnym być może. Zdaje mi się, że przepisy,
  3      1, I     |          stało się Teony,~To dzisiaj może czeka twą Halinę,~Osądźże
  4      1, I     |          opiekunce!~Widok dziecka, a może te słowa i sposób, którym
  5      1, I     |               która bardziej jeszcze może od Wandy życzyła, dom swój
  6      1, II    |        zatrudnienia podróży uspokoić może potrafią tę głęboką melancholią
  7      1, II    |              duszy, która czując się może zdolną do wszystkiego najbardziej
  8      1, II    |      Ujrzałem Malwinę, z okropnej ją może śmierci wyrwałem, na ręku
  9      1, II    |            ziemi!... Jest szczęście, może być szczęście, szczęście
 10      1, III   |            najsmutniejsze, jakie być może, życie prowadziła; alić
 11      1, III   |           wielką chciwością i trochę może nadto czytywała romansów.
 12      1, III   |               choć o ćwierć mili już może, ostatnie posyłając pożegnanie
 13      1, III   |             do niej na jakiś czas, a może i na zawsze przyjechała.
 14      1, IV    |             ja jestem, jestestwa nie może być przydatne nikomu; niech
 15      1, IV    |          Malwinę z pożaru i okropnej może śmierci uratował... Co też
 16      1, V     |               imaginacją żywą i zbyt może wybujałą, co było skutkiem
 17      1, V     |    poruszenia serca rządziły) i chęć może trochę zbyteczna podobania
 18      1, V     |            byłyby jej wadami. Ale te może przebaczonymi jej zostaną,
 19      1, V     |            tajemnicy; biedna Malwina może i tak zbyt prędko ją odkryje.~ ~
 20      1, VI    |          kochać jest już szczęściem, może nawet pierwsze przewyższającym.~
 21      1, VIII  |           tylko przywykłe, niezdolne może byłoby i wytrzymać!... Wszystkie
 22      1, VIII  |               Nie mogę dłużej pisać; może po chwili, spokojniejszy
 23      1, VIII  |           nigdy Malwina być moją nie może! Nigdy świetna, szlachetna,
 24      1, VIII  |          Krzewin opuści. Raz jeszcze może jeden gdybym ją ujrzał,
 25      1, IX    |         śmierć znajduję? Malwina nie może, Malwina nie powinna być
 26      1, IX    |             Niej kochanym... Powiesz może, iż wtedy nie powinienem
 27      1, IX    |           Krzewin opuścił, że już go może nigdy nie ujrzy, wszystkie
 28      1, IX    |        prawdziwego szczęścia być nie może. Ty tego pragniesz, ten
 29      1, X     |              w Krzewinie zimować nie może i że dla polepszenia zdrowia
 30      1, X     |              doświadczeniem, jaśniej może od ciotki domyślała się
 31      1, XI    |             mnie nie jest ujmującym. Może też próżności trocha czyni
 32      1, XI    |       zmieszało, zasmuciło i dlatego może Doryda przyjemną mi się
 33      1, XI    |              to dziad jego. - Być to może - rzekła Doryda. - Ale teraz
 34      1, XI    |          uczucia serca mego, i teraz może potrafi na moim postawić
 35      1, XI    |        odgłos najweselszej muzyki, a może (bo przed Tobą próżności
 36      1, XI    |              mojej zataić nie chcę), może bardziej jak to wszystko
 37      1, XI    |           szybko myśli zmieniać.~Coś może zbyt surowego musiało być
 38      1, XII   |          Dorydy dla Malwiny, zapomni może równie Malwiny dla innej.
 39      1, XII   |         pojmowała. że jeszcze nieraz może kochać się będzie. Jednak,
 40      1, XII   |          choć mało co ze mną i gadać może, gdyż ile mogę, stronię
 41      1, XII   |           prawdziwej miłości być nie może, ten powab, którego nieba
 42      1, XII   |           serca mego odkryję? Wando, może ten wielki świat te wszystkie
 43      1, XII   |            jego zdają się napełniać, może to właśnie serce Malwiny
 44      1, XII   |       dziwactwa, za te zbyt osobliwe może uczucia? Ja sama gorzej
 45      1, XII   |              Dziwić się i ganić będą może czytelnicy tej powieści
 46      1, XII   |          trochę mieć cierpliwości, a może w dalszym ciągu rzeczy nie
 47      1, XII   |     niesłychanie pragnie dlatego, że może trochę bogatsza od innych.
 48      1, XIII  |           ładną była tego wieczora i może dlatego osobliwie była wesoła.
 49      1, XIII  |           Ale litościwa dobroć o tym może wspominać~by nie powinna.~
 50      1, XIII  |        wszystkich i wszystko. Myślał może (bo pewnie nie ze złego
 51      1, XIV   |      zatrudnienie zastąpić szczęście może, osobliwie kiedy cel użyteczny
 52      1, XIV   |            czytelnik, jeśli ciekawy, może Malwinie towarzyszyć; lecz
 53      1, XIV   |        zaczną, bezpiecznie ominąć je może.~Luty już się skończył,
 54      1, XIV   |            cóż w świecie milszym być może jak te młode, niczym jeszcze
 55      1, XIV   |            Malwiny wrzucił; i pięciu może by nie dał, gdyby zamiast
 56      1, XIV   |           już mi bardzo dokuczyć nie może, spokojność staje mi za
 57      1, XIV   |           habitem pogodnie serce bić może, kiedy sumienia spokojnego
 58      1, XIV   |        chciał, jednak i Cygan czasem może być poczciwy. Ni służby,
 59      1, XIV   |           musi i w nim tylko znaleźć może wyobrażenie wiecznego uszczęśliwienia.~
 60      1, XIV   |           ich doprowadził, od której może szczęście ich było zawisło,
 61      2, XV    |              nieznośnie i czytać nie może. Kazała ogień rozpalić i
 62      2, XV    |           stałość szczęścia rachować może? Do tylu darów, którymi
 63      2, XV    |              jeśli to jeszcze rzeczą może być podobną.~Te pochwały
 64      2, XV    |        obchodzeniem się tyrana. Lecz może wszystkie męki byłaby jeszcze
 65      2, XV    |              Czując więc, że żyć nie może, wszystkie bojaźni światowe
 66      2, XVI   |            upewniało Malwinę, że ona może poniekąd ich była przyczyną.
 67      2, XVI   |            jej imaginacja łudziła ją może? O tym później się dowiemy.~
 68      2, XVII  |          panem młodym być się zdaje.~Może z całej tej historii będziesz
 69      2, XVII  |         pomyślała, jedynie obchodzić może, o tym jedynie doniosę.~
 70      2, XVII  |          szczególnie się odzywam, bo może nieraz w podobnych okolicznościach
 71      2, XVII  |            momentu w głowę wbijałam.~Może prędka i niemal niepojęta
 72      2, XVII  |         odczytanie do końca, a wtedy może, co się niepojętym i nagannym
 73      2, XVII  |            niej miały i pierwszy raz może w życiu ciągle zająć jej
 74      2, XVIII |       sposobność wytłumaczenia się i może dopytywania się o jej prawdziwe
 75      2, XVIII |      przekładała jej, iż rozumie, że może czasem trafić się, że przestają
 76      2, XVIII |              swemu zwyczajowi) nadto może rozciągle zdanie swoje oświadczyła,
 77      2, XVIII |          spojrzenie jedno najdroższą może stanie się jemu nagrodą
 78      2, XIX   |              piękności dokazanym być może, ziszczonym było na tym
 79      2, XIX   |          czarodziejstwo stroju dodać może piękności, najświetniej
 80      2, XIX   |             ich jednomyślnym, wróżbą może przyszłych losów i właściwym
 81      2, XIX   |             w całej jego postaci (co może kolor zbroi pomnażał) ujęło
 82      2, XIX   |             przyczyną, tego nikt ani może i Malwina sama nie wiedziała;
 83      2, XIX   |         przyczynę do wzburzenia zbyt może czułego serca, doświadczyła
 84      2, XIX   |             turniejów i tym bardziej może, im więcej spokojną wydawać
 85      2, XIX   |            że na tym świecie jednego może serca nie ma, które by utajonej
 86      2, XX    |          niepewne. Malwino? Myśl, że może przyjdzie zginąć nie widząc
 87      2, XX    |        jednak Malwina mocno chorować może, że dużą bardzo ma gorączkę,
 88      2, XXI   |           starania doktorów, młodość może, a raczej Opatrzność, na
 89      2, XXI   |             Wando, boję się bardziej może jeszcze o to, co bym kochać
 90      2, XXI   |          serce zupełnie i przy Tobie może cokolwiek spokojności odzyskam.
 91      2, XXI   |        długiej powieści mojej, którą może weźmiesz za skutek gorączki,
 92      2, XXI   |       narażone w okropnej wojnie być może, miłość nadzwyczajna, którąm
 93      2, XXI   |     straconymi na zawsze. Niejednemu może naganne i niepojęte będzie
 94      2, XXI   |         przerwane zostały, przerwane może na zawsze krzykiem okropnym
 95      2, XXI   |          omamienie, Wando, wróżbą to może nieszczęśliwą dla Ludomira...
 96      2, XXI   | nieszczęśliwą dla Ludomira... wróżbą może dla Malwiny i wczesną karą
 97      2, XXI   |             co kochamy, rozstrzygnąć może?~Wando, i Ty Polka! i Ty
 98      2, XXI   |             powietrza pomocną mi być może, i w tym z życzeniem mego
 99      2, XXI   |              lubego wrócić Krzewina. Może z wami, może przy was odzyskam
100      2, XXI   |        wrócić Krzewina. Może z wami, może przy was odzyskam tę spokojność,
101      2, XXI   |              o tym nie wspominaj, bo może by mi przyszło z boleścią
102      2, XXII  |          swój! Jedna bitwa przegrana może znowu wydrzeć, co tylko
103      2, XXII  |            chcę przydłużać i tak już może nadto długiego zboczenia,
104      2, XXII  |          płeć, każdy wiek cierpi, co może być najboleśniejszego, bo
105      2, XXII  |        przeszkadzała; wszakże dobroć może być udziałem każdego wieku,
106      2, XXII  |          oddalenie wnuka osłodzić mu może. Malwina odpisała, że ukontentowaniem
107      2, XXII  |            okno patrzała (nie widząc może nawet) na rozległą krainę,
108      2, XXIII |            że książę żyje, gdyż inne może niedokładne wiadomości mogły
109      2, XXIII |            Zdzisława, który przy tym może przewidywał w tej bytności
110      2, XXIII |             znał Malwinę, jak ja, to może te dziwaczne uczucia pojąłby
111      2, XXIV  |              kocham, wszystko to nie może jednak przytłumić trosków,
112      2, XXIV  |              co tylko o tym wiedzieć może. Pułkownik, który już o
113      2, XXIV  |         sercach Ludomira i Wandy jak może oni sami. Ale upewnić o
114      2, XXIV  |      wspomniała siostrze, zostawując może losowi sposobność ułożenia
115      2, XXIV  |             i któren z zazdrością (a może i dlatego, że czuła, iż
116      2, XXV   |      czytelników z doświadczenia wie może, że bywają takie dnie, w
117      2, XXV   |             bez natrętności stać się może, dowiedzieć się, czym ten
118      2, XXV   |      odczytała, tyle ciebie zajmować może. Drugą już jesteś osobą,
119      2, XXV   |         kamień nader drogim stać się może, gdyż, niestety, boję się,
120      2, XXV   |          wszelkie szczęścia zastąpić może. Monaster nasz w dzikim,
121      2, XXV   |               że po batalii niejeden może ranny na placu pozostał,
122      2, XXV   |     szlachetną duszę, serce aż nadto może tkliwe i cnoty, które zwykle
123      2, XXV   |             jaką najlepsze tylko dać może wychowanie. Póki żyć będę,
124      2, XXV   |         wyraźnie twierdzą, że to nie może być jedynym twoim przeznaczeniem.
125      2, XXV   |          uczyniły umyśle i pomnożyły może ten popęd niezwrócony do
126      2, XXV   |          wzburzyło. Cios ten głębiej może, niżby był powinien, duszę
127      2, XXV   |         rozumiejąc, że zmiana miejsc może mnie rozerwać potrafi, usilnie
128      2, XXV   |              dogadzała. Wtedy w zbyt może nierozważnym, ale Bóg jeden
129      2, XXV   |       staruszek - daruj, jeślim zbyt może długo zatrudniał cię opisaniem
130      2, XXV   |     wspomnień i życzeń poniekąd zbyt może żywej imaginacji, a promienie
131      2, XXVI  |              tych mdłości wybawić go może. Książę Melsztyński pobiegł
132      2, XXVI  |              niestety, i gniewać się może bez przebłagania na mnie,
133      2, XXVI  |           naturalne - powie niejeden może. Ach, zaręczam też, że dla
134      2, XXVII |           twoim, Malwino, karzą mnie może nieba za moje o bracie moim
135      2, XXVII |              zapały, które nowość, a może przeszkody, w jego sercu
136      2, XXVII |             Warszawie. Ale coś wtedy może wyrzec chciała...~- Chętnie
137      2, XXVII |              pełnymi goryczy tworzyć może, doznawałam ustawnie. Z
138      2, XXVIII|            XXVIII ~KONIEC~Niejednemu może z czytelników za długą zdała
139      2, XXVIII|              upewniał go, że żyć nie może bez wesołej Wandy.~Wanda
140      2, XXVIII|           ale litościwa dobroć o tym może wspominać by nie powinna" -
141      2, XXVIII|             sobie Malwinę, tego celu może by nie był doszedł, gdyż
142      2, XXVIII|       wyperswadowała, że on mieć nie może lepszego od majora Lissowskiego