Tom, Rozdzial

  1      1, I     |          zdobiły~I każdy pasterz w tej przyznał krainie,~Że na
  2      1, II    |      przywiązania, żalu po Tobie i tej jakiejś tęsknoty, która
  3      1, II    |             że nie ma szczęścia na tej ziemi!... Jest szczęście,
  4      1, III   |           broniące ją od nudów (od tej trucizny, która nie tylko
  5      1, V     |    spieszmy się więc z wyjawieniem tej tajemnicy; biedna Malwina
  6      1, VI    |     miejsce było ozdobione i wśród tej świeżej zieloności ulotna
  7      1, VIII  |           oddzieram się od niej? W tej chwili, gdym pierwszy raz
  8      1, VIII  |      zostać! Niebo się otworzyło w tej chwili. Nicem nie widział,
  9      1, IX    |            dobroci najtkliwszym na tej ziemi jesteś wyobrażeniem,
 10      1, IX    |         raz ostatni, żegnam Cię na tej ziemi, Ty najpierwsze, Ty
 11      1, IX    |            oderwaniu się od niej w tej chwili, gdy jasno mógł przeniknąć
 12      1, IX    |            nie będę szukała odkryć tej tajemnicy, którą los swój
 13      1, X     |           po niej, nie przypuszcza tej myśli, że ten żal bez zwrotu -
 14      1, X     |       Ciotka sama byłaby chciała w tej drodze Malwinie towarzyszyć,
 15      1, XI    |          bić, nie wiem dlaczego. W tej chwili wiele bym była dała,
 16      1, XI    |          pochodni dojrzeć mogłam w tej karecie bardzo piękną osobę
 17      1, XI    |      wyjechać z tego balu, wyjść z tej sali, która przed kwadransem
 18      1, XI    |           Malwiny już nie kochasz, tej Malwiny, która nigdy nie
 19      1, XI    |    jacyntów jej szkodzi. Zjawienie tej niewinnej, wdzięcznej, lubej
 20      1, XI    |         jak ciężko dochodzić, co w tej głowie się dzieje. Prosto
 21      1, XI    |         rozmaitych sztukach, które tej zimy grać się będą na scenie
 22      1, XII   |         ganić będą może czytelnicy tej powieści i z ciężkością
 23      1, XII   |            że ty głowę tracisz dla tej Malwiny, którą i Ludomira
 24      1, XIII  | nieznacznie każdy się przysuwał do tej, do której miłość, próżność,
 25      1, XIII  |         mogła, bo inaczej, z łaski tej niesłychanej niezgrabności,
 26      1, XIII  |           łatwiej ją było zaszywać tej damie, która się tego podjęła.
 27      1, XIII  |         szczęścia dzielenia z sobą tej pobożnej pielgrzymki i w
 28      1, XIII  |    pozwolisz.~- Niech sobie książę tej pracy nie zadaje - z zimnym
 29      1, XIV   |            roiły, mniej sposobna w tej chwili zająć się spokojną
 30      1, XIV   |       można niejedną osobę podobną tej zacnej ochmistrzyni i sposobniejszą
 31      1, XIV   |          się, że pan zechce się do tej kwesty przyłożyć. Kamerdyner,
 32      1, XIV   |      wkrótce doczekasz; co dzień o tej godzinie wiele młodzieży
 33      1, XIV   |   współziomków, ale dokładam, że z tej unoszącej własności próżność,
 34      1, XIV   |            Malwinę w dalszym ciągu tej kwesty, która dni kilka
 35      1, XIV   |          który się po sklepieniach tej dawnej budowy rozchodził,
 36      1, XIV   |      całkiem duszę jej zapełnił. W tej chwili kochała go znowu
 37      1, XIV   |           z własnym zadziwieniem w tej chwili ledwo pamiętała.
 38      1, XIV   |           Przy tym żal, że miłości tej, która tak żywo znowu serce
 39      2, XV    |          domu nie zajeżdża. Nie ma tej osoby, która by w troskach
 40      2, XV    |          po wielkich miastach męki tej przysłuchiwania się turkotowi
 41      2, XV    |      nadzieję. Więcej dwóch godzin tej męki wytrzymała Malwina.
 42      2, XV    |        możnego pana nikogo jeszcze tej ręki godnym nie znajdował.~
 43      2, XV    |  przeciwności zgadzała się była do tej chwili z wolą ojca, który
 44      2, XV    |        darem jej ręki nagrodzić. W tej lubej będąc nadziei, nieciężko
 45      2, XV    |         sposobowi widzenia Taidy w tej mierze. Ale niestety! nadto
 46      2, XV    |           jak niknęła pod ciężarem tej myśli okropnej, że na przeklęstwo
 47      2, XV    |            oderwać mogła, byłaby w tej chwili już za nim poszła
 48      2, XV    |          zwłoki męża spoczywały. W tej wsi odludnej umyśliła doczekać
 49      2, XV    |        Ojcze kochany, Taida już na tej ziemi nie będzie! Ta myśl
 50      2, XV    |          błogosławieństwem Ojca na tej ziemi spokojnie stanąć mogła
 51      2, XV    |        przy jej śmierci zostawali) tej rzadkiej piękności, którą
 52      2, XV    |        siebie przywiązanie Taida w tej mierze zupełnie była spokojną.
 53      2, XVI   |         Malwina najczulej żałowała tej pięknej Taidy, tej matki
 54      2, XVI   |        żałowała tej pięknej Taidy, tej matki Ludomira, którego
 55      2, XVI   |           zapomniała. Chwyciła się tej czynności i natychmiast
 56      2, XVII  |            wielu rzeczach myśli, o tej pomyśleć zapomniała, że
 57      2, XVII  |            się zdaje.~Może z całej tej historii będziesz mógł skleić
 58      2, XVII  |          co w Twoich adoracjach do tej anielskiej Malwiny, czerniąc
 59      2, XVII  |            a bardziej czytelniczki tej historii (do których szczególnie
 60      2, XVII  |       godzin przebyć trzeba, by do tej lubej, pogodnej wrócić spokojności,
 61      2, XVII  |        można! Cóż by tedy począć w tej mierze? Nie kochać nigdy... -
 62      2, XIX   |          to była między nimi celem tej "nadzwyczajnej miłości",
 63      2, XIX   |    cnotliwemu nadał Denhoffowi. Na tej tarczy o miłości tylko wzmianka,
 64      2, XIX   |        krzyża z różą. Konie ich, w tej gwałtownej natarczce piersiami
 65      2, XIX   |      zleciał na plac zapasów. Co w tej chwili tego gwałtownego
 66      2, XIX   |           zadziwiło widzieć, iż na tej tarczy nie było innego napisu,
 67      2, XX    |     została zdolną cenić piękności tej nocy wspaniałej; szal i
 68      2, XX    |            w tym samym miesiącu, o tej samej niemal porze Ludomira
 69      2, XX    |    nadzwyczajna mieszkańca już nie tej ziemi wyrażać zdawała się.
 70      2, XX    |            radości ściskając go po tej odpowiedzi. Lecz doktor
 71      2, XX    |          niebezpieczeństwa życia w tej chwili właśnie nie widzi,
 72      2, XXI   |            a raczej Opatrzność, na tej ziemi jeszcze mnie zatrzymały.
 73      2, XXI   |            zatrudnienia. Przyczynę tej choroby, nie wiem sama,
 74      2, XXI   |       przyczyną. Ale, niestety, od tej chwili mało spokojności
 75      2, XXI   |            utraciłam zupełnie i od tej chwili nie wiem już, co
 76      2, XXI   |   przestrachu w Wilanowie i skutki tej trwogi na moim umyśle; wszyscy
 77      2, XXII  |           nadziei polepszenia losu tej ojczyzny każdy stan, każda
 78      2, XXII  |   przechadzała. Nie było ścieżki w tej krainie, kładki na tych
 79      2, XXII  |           krzak go przypominał. Na tej giętkiej brzozie w pierwszych
 80      2, XXII  |           przed rokiem na początku tej historii, szyła w krosnach
 81      2, XXII  |          ją będzie mogła i że przy tej pomocy potrafi rozwikłać
 82      2, XXII  |      Niezupełnie dobrze działała w tej okoliczności moja Malwina,
 83      2, XXIII |         spokojności. Aż w pośrodku tej ciszy, gdy niczego złego
 84      2, XXIII |          uchylenia się i wyjścia z tej utarczki. Noc takoż była
 85      2, XXIII |        przy tym może przewidywał w tej bytności wnuka większą dla
 86      2, XXIV  |       natychmiast do niego o całej tej okoliczności zaklinając,
 87      2, XXIV  |        uczucie, a osobliwie stratę tej swobodnej spokojności, którą
 88      2, XXIV  |           zajmował ją często.~Mimo tej rozmaitości w sposobie myślenia
 89      2, XXIV  |          się nawet, że pod pozorem tej dziecinnej przyjaźni miłość
 90      2, XXIV  |           księcia Melsztyńskiego w tej okoliczności przysłużną
 91      2, XXV   |      naszej, i bal któren z okazji tej co rok daje?~- Dziś właśnie -
 92      2, XXV   |         poleciała układy czynić do tej szczęśliwej wyprawy. Malwina,
 93      2, XXV   |          pamiątkę dnia tego był na tej kępie wystawiony i babce
 94      2, XXV   |            uczy.~Malwina doznała w tej chwili tego uspokajającego
 95      2, XXV   |          życzenie ziściło się i od tej chwili, gdy było wyryte,
 96      2, XXV   |            płótna, i udałem się ku tej stronie. kędy - sądząc podług
 97      2, XXV   |         idąc w borze był ujrzał. W tej opuszczonej zagrodzie wózek
 98      2, XXV   |            ginie na wieki.~Podobne tej rozmowie, wszystkie wyrazy
 99      2, XXV   |         młodość przepędził. Miłość tej matki była moim szczęściem,
100      2, XXV   |            Co w przeciągu czasu od tej pory mi się wydarzyło, gdy
101      2, XXV   |    zamilknę; tyle tylko dołożę, że tej wiosny za wybuchnieniem
102      2, XXV   |         gdzie idę, zaszedłem aż do tej łąki, którą z opisania mego
103      2, XXVI  |        trafi i nikogo nie widząc w tej izbie weszła do drugiej
104      2, XXVI  |       wyrytym znalazł... Przytomni tej scenie nieprędko byliby
105      2, XXVI  |        darowanie winy zatajonej do tej chwili, którą teraz nieodwłocznie
106      2, XXVI  |         cośmy lepszego przy nich w tej dąbrowie znaleźli, oto dzieciątko
107      2, XXVI  |   cygańskiego życia się przyuczył. Tej samej nocy obóz-eśmy zebrali
108      2, XXVI  |     płachtę moją zawinąwszy do wsi tej dobrej pani zaniosłem. Tak
109      2, XXVI  |      zaklinam o to. W kilka lat po tej nocy, w której musiałem
110      2, XXVI  |           dziecko, wróciłem się do tej samej wsi, by go widzieć
111      2, XXVI  |          dowiedzieć się o nim, ale tej pani dobrotliwej jużem tam
112      2, XXVI  |        litościwy i racz przebaczyć tej, która od momentu wykradzenia
113      2, XXVI  |           mógł dla otrzymania ręki tej, którą najpierwszy był ukochał
114      2, XXVI  |       nieraz niepojętymi zdarzenia tej historii, i że się domyśla,
115      2, XXVI  |        byłby przedsięwziął uczynić tej okropnej ofiary. Ale, niestety,
116      2, XXVI  |           w tajemnicy myśli swoich tej popędliwej z siebie ofiary.
117      2, XXVI  |        chęcią i obawą postrzeżenia tej Malwiny, której myśląc odstąpić
118      2, XXVII |    poniekąd kierunek. Gdy stopę na tej czarującej ziemi postawił,
119      2, XXVII |      nareszcie znalazł się wpośród tej krainy, gdzie pamiątki niezliczone
120      2, XXVII |   rozlicznymi widokami, na które w tej wdzięcznej krainie tylokrotnie
121      2, XXVII |    osobliwie, gdzie przed rokiem o tej samej niemal godzinie ostatni
122      2, XXVII |             Tam samaś go ujrzała w tej chwili na zawsze mi pamiętnej,
123      2, XXVII |     przyjmij dzisiaj rękę Malwiny, tej Malwiny, która bez Ludomira
124      2, XXVII |         szczęśliwszego jestestwa w tej chwili od Ludomira w całym
125      2, XXVII |         teraz dochodzę, dokonać mi tej przysięgi nie dozwolił,
126      2, XXVIII|     żałujmy więc naszym zakochanym tej, którą tak mile z sobą przepędzili;
127      2, XXVIII|        wzmiankowanych osób w ciągu tej powieści, starać się będę
128      2, XXVIII|           jak najkrócej opisać.~Po tej szczęśliwej tedy z Malwiną
129      2, XXVIII|         niejedne zdarzenia w ciągu tej powieści, jako to na przykład
130      2, XXVIII|        rozumiał, że trafem jakim o tej całej awanturze uwiadomioną
131      2, XXVIII|      zyskała. Major nasz, chcąc na tej niewdzięcznej zemścić się
132      2, XXVIII|        czas, ni lata nie odmieniły tej powabnej, wyłącznej miłości,
133      2, XXVIII|          okiem udać sobie, podobną tej, którą w istocie miał Ludomir