Tom, Rozdzial

 1   DoMo        |     czytania których mało kto się nawet porywa. W romansach zaś,
 2      1, I     |    trwożliwe serce Wandy. Malwina nawet, która zwykle grzmotów się
 3      1, I     |          każą obawiać się pożaru; nawet cała wieś spłonąć by mogła.
 4      1, III   |       sobie postanowieniu, wstręt nawet i odrazę czując do męża,
 5      1, III   |           mąż, który rzadko kiedy nawet ją widywał, więcej o nic
 6      1, III   |         tylko znośnym, ale często nawet i przyjemnym. Godziny wszystkie,
 7      1, III   |          mąż jej, do przytomności nawet nie wróciwszy, w kilka godzin
 8      1, IV    |      Ludomirowi wszystko daruje i nawet przeciw mnie i mojej ciekawości
 9      1, V     |    Ludomira pokochała, pobłażając nawet skrytości jego w wyjawieniu
10      1, V     |       głęboko gdzieś schowanego i nawet zimną zwykle okrytego zasłoną,
11      1, VI    |         jest już szczęściem, może nawet pierwsze przewyższającym.~
12      1, VI    |        sędziwego starca, ulatując nawet, dosypywał tam jeszcze kwiatów.
13      1, VII   |           wyrzekł i z szczególnym nawet staraniem szukał tego, by
14      1, VIII  |            bez stanu, bez imienia nawet, nieszczęśliwego Ludomira!
15      1, IX    |      przeraziło i nie pytając się nawet, skąd był ten list, drżącą
16      1, IX    |         Cię błagam, nie wspominaj nawet, żeśmy się kiedy widzieli.~
17      1, IX    |           żal, zdziwienie, trwoga nawet jakaś przejęły raptownie
18      1, X     |        postacią przysłuchiwać się nawet mogła niektórym o tym wypadku
19      1, X     |           są rzeczy niejasne i ja nawet nic podobnego w żadnym nie
20      1, XI    |   potrafię, bo w tym tłumie imion nawet pań domów już nie pamiętam.
21      1, XI    |          moich myślach panuje, że nawet nie wiem, od czego mam zacząć.~
22      1, XI    |          kolacji nie wchodząc już nawet do sali, gdzie tańcowano,
23      1, XI    |      przestań mnie kochać, kochaj nawet inną, rób, co ci się podoba!
24      1, XI    |          nie przypomni ci, że cię nawet kiedykolwiek znała.~Ale,
25      1, XI    |           i szczerością już mi to nawet powiedziała. Oj, kobiety,
26      1, XII   |           teraz; przy największym nawet uprzedzeniu zaprzeczyć temu
27      1, XII   |        przysiędze, nie wspominała nawet księciu Melsztyńskiemu bytności
28      1, XII   |      byłam! Widziałaś i mimo mnie nawet poznałaś, ilem ja w Krzewinie
29      1, XII   |         Więc Ludomirowi dogodzisz nawet, jeśli mu będziesz w tym
30      1, XIV   |         matki. Doświadczyłam tego nawet, gdyż kilka już panien z
31      1, XIV   |          najczęściej z niewielkim nawet staraniem są wybierane.~
32      1, XIV   |            gwałt przymusu, strata nawet nadziei wykorzenić z serca
33      1, XIV   |  potrafiła i już nie odpowiadając nawet na wszystkie zapytania swojej
34      2, XV    |       życia posiadała, po śmierci nawet nie utraciło. Martwą już
35      2, XV    |          inną burzą zwiany, śladu nawet po sobie nie zostawi na
36      2, XV    |           jego napełniając, pychę nawet potrafiła w nim przytłumić.
37      2, XVI   |           wesołego, i w Warszawie nawet wspomniała sobie, iż wśród
38      2, XVI   |          żyje jeszcze, gdyż życie nawet jego przez czas długi było
39      2, XVII  |        widział Ludomira i zabawną nawet anegdotę o nim donosi.~Na
40      2, XVIII |           życzenia jej, ile chęci nawet najdrobniejsze były celem
41      2, XVIII |         próżnym, nudnym, a często nawet i nagannym!~Malwina z obfitości
42      2, XVIII |     naówczas zebrane nie dało jej nawet czasu do odmówienia. Jednomyślnie
43      2, XIX   |         nie puścili i wzruszonymi nawet nie byli. Doświadczywszy
44      2, XIX   |        ręką ciskane, nie drasnęły nawet jego tarczy, a kopie ich
45      2, XIX   |     mijamy ją, nie domyślając się nawet o tysiącznych troskach,
46      2, XX    |         przestraszyć odważniejszą nawet osobę, jak trwożliwą dozorczynię,
47      2, XXI   |           przez dni kilka wszelką nawet przytomność była mi odjęła
48      2, XXII  |           ma najmilszego, wygasić nawet tak niezmęczone nadzieje!
49      2, XXII  |           bojaźń, marzenia, błędy nawet bezpiecznie wyjawiać mogła,
50      2, XXII  |      Można być dyskretnym, czułym nawet, a nie posiadać tego czegoś,
51      2, XXII  |          ufność tworzy. Ciężko by nawet wytłumaczyć, z czego się
52      2, XXII  |         patrzała (nie widząc może nawet) na rozległą krainę, która
53      2, XXII  |          w życiu nie być szczerym nawet z samym sobą? Darujmy więc
54      2, XXIII |       naszych ułanów nie czekając nawet rozkazów (bo pułk cały w
55      2, XXIII |      bijąc się stronie, myśmy się nawet nie domyślali o niebezpieczeństwie,
56      2, XXIV  |          się przy życiu, nadzieja nawet oglądania wkrótce tych,
57      2, XXIV  |        były nadaremne; ciała jego nawet nie znaleziono tam, gdzie
58      2, XXIV  |        tylko oddychał zapominając nawet trochę owej troski nad losem
59      2, XXIV  |      okazywała nie domyślając się nawet, że pod pozorem tej dziecinnej
60      2, XXV   | nadskakiwała ciotce. przyrzekając nawet krople z jej apteczki zażywać
61      2, XXV   |     ściskając ciotkę nie dała jej nawet sposobności odmówienia czego
62      2, XXV   |         zupełnej. Wtedy najleksze nawet obowiązki społeczeństwa
63      2, XXV   |       łaskami, szczęściem i w tym nawet już życiu Bóg ją był obdarzył,
64      2, XXV   |         wyrzeczone głosem (któren nawet zdawało się Malwinie, że
65      2, XXV   |        wewnętrznego smutku, który nawet mimowolnie w o-czach jego
66      2, XXV   |           ich nigdy i nie wiedząc nawet, czy mam prawo kogokolwiek
67      2, XXVI  |   zawiedzionymi, bo najleniwszych nawet ze społeczeństwa już przy
68      2, XXVI  |     występkiem niegodziwym, wtedy nawet Dżęga domyślił się tego
69      2, XXVI  |    najdroższych węzłów, dla brata nawet i sam Ludomir nie byłby
70      2, XXVI  |    Ludomira, słaby i tak niedawno nawet niebezpieczny, pomagał mu
71      2, XXVII |         więc (nie zwierzywszy się nawet wiernemu Ezechielowi) naznaczył
72      2, XXVII |        uniesieniu - abym twardych nawet nie ubłagał losów? Żelazne
73      2, XXVII |           jeszcze, już i w waszej nawet mocy nie jest teraz mię
74      2, XXVII |        zupełnie i nie pomyśliwszy nawet, by zapytać się o jakie
75      2, XXVII |        już nie jest w mocy mojej, nawet już i nie w twojej, bym
76      2, XXVII |       straciłem i nie ostrzegłszy nawet Telimeny, bez żadnego zastanowienia,
77      2, XXVII |      śmiałem, poznać zaś, widzieć nawet księcia Melsztyńskiego,
78      2, XXVIII|       poświęciwszy, nie stała się nawet w pamięci majora znaczącą