Tom, Rozdzial

 1   DoMo        |         porywa. W romansach zaś, w tych szczerych obrazach społeczeństwa,
 2   DoMo        |      rozważa i częstokroć skutkiem tych rozwag, czynionych bez uprzedzenia,
 3      1, I     |           przy fortepianie:~- Dość tych szaleństw - rzekła - dość
 4      1, I     | siostrzyczko, zaśpiewaj mi jednę z tych pieśni, które choć nie bardzo
 5      1, I     |       ponieważ nieszczęściem nie w tych czasach już żyjemy, w których
 6      1, III   |          pewne ustaliła. Lecz przy tych rozsądnych książkach, w
 7      1, III   |            jej siedlisko. Nieraz w tych samotnych przechadzkach
 8      1, V     |            prawdziwym wyobrażeniem tych heroin romansowych, które
 9      1, IX    |            tkliwe jego wyrazy i do tych słów dochodząc: "nikt Cię
10      1, X     |            Malwina długo i słuchać tych rad nie chciała, ale nareszcie
11      1, XI    |         czuć na jawie. Zanurzona w tych dumaniach, nie uważałam,
12      1, XI    |       domach byłyśmy przyjęte; i o tych nic Ci powiedzieć nie potrafię,
13      1, XI    |           ma co robić, ręczę, że w tych dniach do nas wróci - z
14      1, XI    |           że przy niej ani słowa z tych wyrazów, co to surowość
15      1, XII   |       lecąc bez ustanku mija i dla tych, którzy by go wstrzymać
16      1, XII   |      wstrzymać chcieli, mija i dla tych, co by go popędzać radzi. -
17      1, XII   |          osobliwe czucie i myśli w tych okolicznościach Malwiny,
18      1, XII   |        tymczasem, ani postrzegając tych wszystkich układów, unikała
19      1, XIII  |      filozof i co są przesądy, dla tych tedy płochych przyczyn zaczął
20      1, XIV   |         udecydujesz mnie w wyborze tych gałganków; od godziny wybieram
21      1, XIV   |     zrozumieć mogła, dlaczego przy tych modłach, dlaczego przy tych
22      1, XIV   |        tych modłach, dlaczego przy tych myślach i wspomnieniach
23      1, XIV   |           naszego kochania. - Lecz tych słów ostatnich wymówić nie
24      1, XIV   |        szczęściem przewidywała i w tych szczęśliwych myślach, znużona
25      2, XV    |    obojętnym wzrokiem poglądała na tych, co się o nią dobijali.
26      2, XV    |            i zaszczytów wszelkich, tych jednak nie posiadał, które
27      2, XV    |           pod smutnym schronieniem tych jodeł smutniejsza Taida
28      2, XV    |   koniecznie były potrzebnymi. Bez tych dwóch zapewnień umierać
29      2, XV    |          gonił mnie bez ustanku po tych odludnych pustyniach, a
30      2, XV    |       rozwiązaniem swoim staraniom tych trzech osób poleciła dziecko,
31      2, XV    |       świecie. Odebrał wnuka z rąk tych, którzy dotąd mieli o nim
32      2, XVI   |         umartwieniem. Jednak, mimo tych oczywistości, serce i imaginacja
33      2, XVI   |           Malwina dowiedzieć się z tych wszystkich wiadomości Róziulki,
34      2, XVII  |    zapędzać się opisywania. Więc z tych ciekawych komerażów, zabawnych
35      2, XVII  |            zabierał z sobą jedno z tych tysiącznych omamień, które
36      2, XVII  |          niej, gdyż przewidywała w tych lekkomyślnych miłostkach
37      2, XVII  |         został. Była to liczba dni tych szarych, których każdy niekiedy
38      2, XVIII |           jakie nie przypomina nam tych chwil szczęśliwych, których
39      2, XVIII |         aby imię twoje było hasłem tych zabaw rycerskich, a wkrótce
40      2, XVIII |           przynajmniej wspomnienie tych czasów tak godnych żałowania
41      2, XVIII |          uczyniła wyboru w znakach tych, które czułość, sława, zalotność,
42      2, XIX   |          dla osób rządzących i dla tych, co z urodzenia lub wieku
43      2, XIX   |         napisach rycerzy, którzy w tych ukazał się gonitwach.~Nareście
44      2, XIX   |      skłaniał do śmiałych zabiegów tych dzieci. Ale dzirydy, dziecinną
45      2, XIX   |          które widzieć się dały na tych sławnych gonitwach. Powiem
46      2, XIX   |        mocno ją także uderzyło. Do tych uwag, do tych nowych uczuć
47      2, XIX   |         uderzyło. Do tych uwag, do tych nowych uczuć wdzięczności,
48      2, XXI   |         rękę moją otrzymasz", lecz tych słów ostatnich domówić nie
49      2, XXII  |           jeszcze muszę, że choć w tych zaburzeniach, w tych wojnach
50      2, XXII  |        choć w tych zaburzeniach, w tych wojnach nieszczęśliwych
51      2, XXII  |            ustach.~Posiadać ufność tych, co się kocha, otrzymać
52      2, XXII  |           w tej krainie, kładki na tych strumykach, którędy z sobą
53      2, XXII  |            serce Malwiny! Żałowała tych chwil upłynionych, żałowała
54      2, XXIII |      prędkiego pokoju i o powrocie tych. co ich zajmowali, turkot
55      2, XXIV  |            wybawicielu, ponieważ o tych nic nie było w liście majora.~
56      2, XXIV  |            nawet oglądania wkrótce tych, co kocham, wszystko to
57      2, XXIV  |            napełniło, zastępując w tych pierwszych dniach jakiekolwiek
58      2, XXV   |          się przedzierają. Jeden z tych głazów nad przepaścią nachylony
59      2, XXV   |            i drugie prowadzą go do tych wód bezdennych i niezgłębionych,
60      2, XXV   |          słysząc, nie widząc nic z tych przeszłych marzeń, znalazła
61      2, XXVI  |          puszczenie krwi jedynie z tych mdłości wybawić go może.
62      2, XXVI  |           i przełożywszy mu prośby tych dwóch osób łatwo od Zdzisława
63      2, XXVI  |          jagodami.~Ach! cóż nam do tych jagód! - niemal z gniewem
64      2, XXVI  |        cały czas naszej bytności w tych stronach słyszałem jak o
65      2, XXVI  |            naówczas jedyną podporą tych biednych sierot przywiązałam
66      2, XXVI  |           głowie. Ale skoro nieład tych marzeń uspokoił się nieco
67      2, XXVII |            polepszyła. W samotnych tych godzinach walki nieustanne -
68      2, XXVII |          nie pożegnać przynajmniej tych miejsc, które były świadkami
69      2, XXVII |            nocna. Podczas jednej z tych przechadzek nad brzegiem
70      2, XXVIII|           podeszłemu jej wiekowi z tych tkliwych starań, którymi