Tom, Rozdzial

 1      1, I     |            aż do tego schronienia, gdzie mała Alisia w czasie całego
 2      1, I     |      chwili, nie wiedziała dobrze, gdzie się znajduje, lecz otworzywszy
 3      1, IV    |         jego familią i o rodziców, gdzie są; gdzie zamieszkani? Na
 4      1, IV    |            i o rodziców, gdzie są; gdzie zamieszkani? Na te słowa
 5      1, VI    |         doprowadził nareszcie tam, gdzie się odsłoniła oczom Malwiny
 6      1, VI    |   zaproszone. Naprzeciwko Malwiny, gdzie drzewa największą wystawiały
 7      1, VII   |          trafnie znajdują się tam, gdzie mogą choć na chwilę ujrzeć
 8      1, VIII  |      siedliśmy w miejscu otwartym, gdzie nic okręgu nieba nie zasłaniało.~-
 9      1, IX    |           obojętną zeszła do sali, gdzie siedzące przy śniadaniu
10      1, XI    |          niesłychanie oświeconej i gdzie niezmierne koło dam po-strojonych
11      1, XI    |          znajomym. Daremnie myślę, gdzie i jak to być mogło, i to
12      1, XI    |            miałam oczy w róg sali, gdzie Ludomir, oparty o krzesło
13      1, XI    |        wchodząc już nawet do sali, gdzie tańcowano, do siebie wróciłam.~
14      1, XI    |    miesięcy bawił nie wiedzieć ani gdzie, ani po co. Po trzecie,
15      1, XIV   |  przeszedłszy weszła do kamienicy, gdzie mieszkała dama ze spotykania
16      1, XIV   |            z chóru pochodzić musi, gdzie księża pacierza śpiewali.
17      1, XIV   |           pospólstwem zamieszkane, gdzie raczej dać niż zbierać jałmużnę
18      1, XIV   |            wybielonych starannie i gdzie łóżka, szafa z cynowymi
19      1, XIV   |        traf, co ją sprowadził tam, gdzie szczere i tkliwe opisanie
20      1, XIV   |           Ludomir pobiegł widzieć, gdzie się pali, by podług tego
21      1, XIV   |           do spokojniejszej ulicy, gdzie wpół żywa biedna Malwina
22      2, XV    |             stała wśród cmentarza, gdzie pamiątki mogił darniem okryte
23      2, XV    |        rzucać nie chciała miejsca, gdzie zwłoki męża spoczywały.
24      2, XV    |           sam się udał na miejsce, gdzie miał odzyskać, co tylko
25      2, XVI   |         była w stanie. Pokoje jej, gdzie tak miło umiała się zatrudniać
26      2, XVIII |      przewidywały dzień turniejów, gdzie każda, sądząc podług życzeń
27      2, XIX   |            pobiegł aż pod gradusy, gdzie damy siedziały, zebrał z
28      2, XIX   |       czarnej zbroi aż pod ławicę, gdzie stała Malwina.~Malwina w
29      2, XX    |     okropny zbiegli się nad łachę, gdzie znaleźli panią swoje jak
30      2, XX    |    najprędzej do Warszawy odwieźć, gdzie i doktora, i lepsze wygody
31      2, XXI   |         przeczytał, aż do miejsca, gdzie książę Melsztyński w ogrodzie
32      2, XXII  |    zatrzymywać nie mogło: pustość, gdzie tylko kroki swe obracała,
33      2, XXII  |      bywają jak po innych krajach, gdzie wola jednego mocarza wysyła
34      2, XXII  |         samej nie śmiał był oddać; gdzie ten głaz nad strumykiem
35      2, XXII  |  najbardziej żałowała w Krzewinie, gdzie każda rzecz, każdy przedmiot
36      2, XXII  |   społeczeństwem do zamku wróciła, gdzie przy pomocy Frankowskiej
37      2, XXIII |         ociężały bywa; czasem tam, gdzie piorun w godzinę ma uderzyć,
38      2, XXIII |           tego, opodal od miejsca, gdzie bitwa ich była zapędziła,
39      2, XXIV  |          nawet nie znaleziono tam, gdzie ułani upewniają, że śmiertelne
40      2, XXIV  |        przyjechał był do Krzewina, gdzie Malwina, której od czasu
41      2, XXV   |           z okien jej widać było i gdzie przed rokiem imieniny jej
42      2, XXV   |         się go zapytać, skąd jest. gdzie idzie, jakim trafem w tym
43      2, XXV   |          być znajomym. Na wielkim, gdzie rozumiem, że żyjesz, świecie,
44      2, XXV   |    wzbudziła. Na obalonym drzewie, gdzie mnich wprzódy samotnie dumał,
45      2, XXV   |     dowiedział się, jakim trafem i gdzie się znajduje. W wyrazach
46      2, XXV   |       bezdennych i niezgłębionych, gdzie ginie na wieki.~Podobne
47      2, XXV   |     odludnych puszcz, tyle godzin, gdzie nic koło siebiem nie widział
48      2, XXV   |     odetchnienia. Nie wiedząc sam, gdzie idę, zaszedłem aż do tej
49      2, XXV   |        stanęła nareście nad łachą, gdzie chłopak na nią czekając
50      2, XXV   | przyprowadził nareście na miejsce, gdzie ujrzała rycerza tego przy
51      2, XXV   |   przeniesioną na "łąkę Ludomira", gdzie niebo pogodne i czyste powietrze
52      2, XXVI  |           stronę domu przeniesiono gdzie ciotka i siostra za nią
53      2, XXVI  |          do dąbrowy mniej dzikiej, gdzie trawa usłaną była jagodami.~
54      2, XXVI  |       zmierzchło, wyszłam patrzeć, gdzie się mój Płomieńczyk podział.
55      2, XXVI  |      ciotką i siostrą do Krzewina, gdzie, jak tylko stan zdrowia
56      2, XXVII |       Krzewina i do wojska wrócić, gdzie nareście koniec życia spotkać
57      2, XXVII |            się wpośród tej krainy, gdzie pamiątki niezliczone rozkoszą
58      2, XXVII |      rozkoszą napawały serce jego, gdzie pierwszy raz ukochał, gdzie
59      2, XXVII |        gdzie pierwszy raz ukochał, gdzie pierwszy raz był kochany,
60      2, XXVII |          pierwszy raz był kochany, gdzie każdy obrót, każde spojrzenie,
61      2, XXVII |          Ale widok wału osobliwie, gdzie przed rokiem o tej samej
62      2, XXVIII|           natychmiast do Krzewina, gdzie dobry Ezechiel, porzuciwszy
63      2, XXVIII|        Warszawy pojechali na zimę, gdzie, zobopólnie dom duży kupiwszy,
64      2, XXVIII|      Malwiny plebanią w Krzewinie, gdzie do późnego wieku łagodnością,
65      2, XXVIII|            życia wielkiego świata, gdzie pierwszych ról grać już