Tom, Rozdzial

 1      1, I    |              wtedy lepiej wyraził niż słowa~Tę czułość, którą dały jej
 2      1, I    |        działać trzeba, gdy jeszcze te słowa: "Ach, moja wnuczka, moja
 3      1, I    |              Widok dziecka, a może te słowa i sposób, którym były wymówione,
 4      1, I    |           chciała dołożyć Malwina. Te słowa, z ust ulatując, wyprzedziły
 5      1, II   |               Niebo tak było pogodne, słowa, spojrzenie, uśmiech Malwiny
 6      1, IV   |             do nas pisywania, jednego słowa od wyjazdu Cioci od niej
 7      1, IV   |              gdzie zamieszkani? Na te słowa twarz Ludomira zmieniła
 8      1, VI   |               kwiatów. Na kamieniu te słowa były wyryte:~Przyjaźń i
 9      1, VI   |        rozkazałam podwieczorek.~Na te słowa Wandy Malwina natychmiast
10      1, VI   |      dochodzili do batu, i na te jego słowa Malwina mimowolnie chwyciła
11      1, VII  |               w wieczór do siebie, te słowa jego: "niech ta łąka przynajmniej
12      1, VII  |             kiedy biednego Ludomira", słowa, które z tak bolesnym wyrzekł
13      1, VII  |              się zajętym, nigdy dotąd słowa o miłości nie wyrzekł i
14      1, VII  |            pograwszy czas niejaki, te słowa, które uczuciom jej odpowiadały,
15      1, IX   |              widzieli.~Te są ostatnie słowa, które ode mnie usłyszysz.
16      1, IX   |                 upewniają mnie, że te słowa są prawdziwe. Ludomirze?
17      1, X    |            jak najmniej rozmawiać.~Te słowa ciotce mowę zamknęły i zrazu,
18      1, X    |          często i otwarcie - ostatnie słowa były, które Wanda cicho
19      1, XI   | najdrobniejsze okoliczności, rzeczone słowa, kolor dnia, zapach powietrza,
20      1, XI   |               z powrotem swoim. Na te słowa Doryda bardziej niż kiedy
21      1, XI   |            jego uwagą.~Moja Wando, te słowa księżnej W*** dobrze się
22      1, XI   |               u drzwi się zrobił i te słowa: "Otóż on jest, obietnicy
23      1, XI   |               otrzymać odpowiedzi. Te słowa przecież mnie z osłupienia
24      1, XI   |              dreszczem mnie przejął i słowa, które wymówić miałam, na
25      1, XI   |             teraz tańcować.~Ledwom te słowa była wymówiła, major Lissowski
26      1, XI   |              na mojej twarzy, gdym te słowa wymówiła, bom skutek ich
27      1, XI   |             była chciała te wymówione słowa i już nie gadać, nie patrzać
28      1, XI   |               moje nieszczęście" - są słowa listu jego, które mam i
29      1, XI   |          zaimponuje, że przy niej ani słowa z tych wyrazów, co to surowość
30      1, XIII |         tworzy spojrzenie.~Jakie trzy słowa wybierasz?~Ojczyzna, miłość
31      1, XIII |              poruszeniem, napisała te słowa:~Czy przeszłe lato, czy
32      1, XIII |          miejscu swoim siedziała, ale słowa nie traciła z tego, co każdy,
33      1, XIV  |           Malwina głos straciwszy ani słowa znale/c nie mogła. Szczęściem
34      1, XIV  |           jałmużnę dla ubogich (na te słowa dzieci oczy wytrzeszczyły
35      1, XIV  |             dołożył kamerdyner.~Na te słowa pan okulary zdjął, szlafroka
36      1, XIV  |             kniaź Melsztyński. (Na te słowa pilniej jak kiedy Malwina
37      1, XIV  |             wariat Rózi podarował.~Te słowa ciekawość Malwiny wzbudziły
38      1, XIV  |         dotknęły i z westchnieniem te słowa:~- Och, jakże ją musi kochać! -
39      2, XV   |             nieco zranionym sercem te słowa mi powiedział: "Niech księżna
40      2, XV   |               nieborak.~Malwina na te słowa księżnej zdumiała się zupełnie,
41      2, XV   |               Taidy do ojca~"Kiedy te słowa dojdą do Ciebie, Ojcze kochany,
42      2, XV   |        Ludomira pochowano, a potem te słowa mówiąc: ..Boże miłosierdzia,
43      2, XVI  |         dokończony; w wielu miejscach słowa były wymazane i cały kawałek
44      2, XVI  |           zadziwienie Malwiny, gdy te słowa wyczytała. Domyśliła się,
45      2, XVII |          anegdotę o nim donosi.~Na te słowa filiżankę, którą w ręku
46      2, XVIII|          przekonania wymówiła była te słowa. Lecz ledwo je była wyrzekła,
47      2, XVIII|              zręcznością i odwagą.~Te słowa, które Malwina żartem wyrzekła,
48      2, XIX  |               Ziścić lub zginąć" były słowa (jakeśmy wyżej czytali)
49      2, XIX  |               księcia Melsztyńskiego; słowa, które miłość i jeszcze
50      2, XX   |            krzyk okropny przerwał jej słowa i widmo nadzwyczajne zmysły
51      2, XXI  |                a po wojnie..." - były słowa, którem Ludomirowi odpowiedziała
52      2, XXI  |      ostatnich domówić nie mogłam. Te słowa przerwane zostały, przerwane
53      2, XXII |        kamieni ułożył, stała jeszcze, słowa, które naówczas wyrył na
54      2, XXIII|           którym dotąd zostaje.~Na te słowa Malwina list uchwyciła.
55      2, XXV  |               cierni jego doznała.~Te słowa miłym wyrzeczone głosem (
56      2, XXV  |            znaleźć społeczeństwie.~Te słowa najdroższym stały mi się
57      2, XXVI |              ma tu babki Alisi? Na te słowa ktoś się odezwał:~- O Boże!
58      2, XXVI |          waszej księciej mości.~Na te słowa Zdzisław i Ludomir ledwo
59      2, XXVI |         pojmie, jakie wrażenie takowe słowa i tyle wynurzanej przyjaźni
60      2, XXVII|        zostały.~Miłość i Malwina - te słowa z głębi serca wymawiał Ludomir...
61      2, XXVII|              nie powiem - które na te słowa całkiem zajęły serce Ludomira,
62      2, XXVII|               wyrwała, przerwał twoje słowa. Więcej nie wiem, co się
63      2, XXVII|            mógł doznać uczucia.~Na te słowa pełne tkliwości rozczulona