Tom, Rozdzial

 1      1, XI    |   spodziewając się młodego księcia Melsztyńskiego, i że Doryda, o wszystkich
 2      1, XI    |        Starościc - młodego księcia Melsztyńskiego, który najżywiej pragnie
 3      1, XI    |        wytworny komplement księcia Melsztyńskiego. tak niepodobny do delikatnego
 4      1, XII   |          minęło od powrotu księcia Melsztyńskiego i nikt nie wątpił już w
 5      1, XII   |           widzę otoczonego księcia Melsztyńskiego i które dni i życie jego
 6      1, XII   |           szukam na twarzy księcia Melsztyńskiego togo zwykłego wyrazu melancholii,
 7      1, XIII  |             Młoda wesołość księcia Melsztyńskiego z nieuważną obojętnością
 8      1, XIII  |        roztrzepanej twarzy księcia Melsztyńskiego w Warszawie szukała. Drgnęła
 9      1, XIV   |        korale czy także od księcia Melsztyńskiego? - rzekła Malwina postrzegłszy
10      1, XIV   |     chciała: dobroczynność księcia Melsztyńskiego, tak tkliwie prostotą Dżęgi
11      2, XV    |            córka Zdzisława księcia Melsztyńskiego, szlachetną duszę do najpiękniejszego
12      2, XV    |      napisany do Zdzisława księcia Melsztyńskiego wtedy go dopiero odesłał.~
13      2, XVI   |           było, a ułożenie księcia Melsztyńskiego zbyt wesołe, by go zrozumieć
14      2, XVI   |    przyczyną. Wesoły humor księcia Melsztyńskiego sprzeciwiał się wprawdzie
15      2, XVII  |           onegdaj zastałem księcia Melsztyńskiego, który z Warszawy, rozumieć
16      2, XVII  |          czemu od tygodnia księcia Melsztyńskiego nie widać:~- Naturalna tego
17      2, XVII  |        która bardzo mało o księcia Melsztyńskiego, a wiele o suknią swoją
18      2, XVII  |             Jednak lekkość księcia Melsztyńskiego smutne na niej uczyniła
19      2, XVII  |   Warszawie.~Miłostki tedy księcia Melsztyńskiego, przekonywając Malwinę o
20      2, XVII  |         obowiązku względem księcia Melsztyńskiego, jak (nie wiem dlaczego)
21      2, XVII  |        minął aż do powrotu księcia Melsztyńskiego, był obojętnym i żadnym
22      2, XVIII |     Rozdział XVIII ~POWRÓT KSIĘCIA MELSZTYŃSKIEGO~Po kilkotygodniowej niebytności
23      2, XVIII |      Kochała i nie kochała księcia Melsztyńskiego; boleśnie cierpiała jego
24      2, XVIII |   Jednomyślnie obstąpiwszy księcia Melsztyńskiego wszyscy okazywali radość
25      2, XIX   |          był wybrany przez księcia Melsztyńskiego na odprawienie turniejów.
26      2, XIX   |           wyryte na tarczy księcia Melsztyńskiego; słowa, które miłość i jeszcze
27      2, XIX   |     odniesionych zwycięstw księcia Melsztyńskiego, przewidywały z politowaniem,
28      2, XIX   |          całą zapalczywość księcia Melsztyńskiego wzbudziły. Z spuszczoną
29      2, XIX   |            umiejąca tarczy księcia Melsztyńskiego uniknąć, trafiła go nieszczęśliwie
30      2, XIX   |         wracając natarł na księcia Melsztyńskiego i z walecznością nadzwyczajną
31      2, XIX   |           osądziły już nie księcia Melsztyńskiego, ale rycerza o czarnej zbroi
32      2, XIX   |   pomyśliła odzyskać, oręż księcia Melsztyńskiego przy nogach jej zostawił
33      2, XIX   |      spuszczała i gdy oręż księcia Melsztyńskiego ranił rycerza i krew jego
34      2, XIX   | sprzecznych uczuć względem księcia Melsztyńskiego i gdy wszyscy przytomni
35      2, XX    |           martwą leżącą, a księcia Melsztyńskiego, któremu ten widok przytomność
36      2, XX    |          gadając od rzeczy księcia Melsztyńskiego ani swoich ludzi nie poznawała.
37      2, XX    |          Wilanowie. Pojazd księcia Melsztyńskiego szczęściem się znalazł;
38      2, XXII  |     rozmowie trafem nazwał księcia Melsztyńskiego, ta białogłowa z radością
39      2, XXII  |            rada i ponieważ księcia Melsztyńskiego w Krzewinie znalazłszy nie
40      2, XXIII |            oficera z pułku księcia Melsztyńskiego, aż dopiero jak list oddał
41      2, XXIII |         pragnęła przyjazdu księcia Melsztyńskiego, to wtedy pewnie tysiąc
42      2, XXIV  |      części listu księcia Ludomira Melsztyńskiego do dziada swego~"Batalia
43      2, XXIV  |    człowiek."~Reszta listu księcia Melsztyńskiego, do dziada jedynie, napełniona
44      2, XXIV  |      gwałtowne namiętności księcia Melsztyńskiego były źródłem zmartwień dla
45      2, XXIV  |       będąc względem życia księcia Melsztyńskiego i wiedząc, że tylko czasu
46      2, XXIV  |           która przyjazdem księcia Melsztyńskiego dla wielu przyczyn (bała
47      2, XXIV  |            która na koniec księcia Melsztyńskiego do niego sprowadziła, i
48      2, XXIV  |    układały. Lekkomyślność księcia Melsztyńskiego w tej okoliczności przysłużną
49      2, XXIV  |         obowiązku względem księcia Melsztyńskiego, oddychała swobodniej. Zupełnie
50      2, XXV   |    niedziel po przyjeździe księcia Melsztyńskiego, społeczność będąc zebraną
51      2, XXV   |        listy majora B*** i księcia Melsztyńskiego. Malwina jeszcze chciwiej
52      2, XXV   |            ten sam, któren księcia Melsztyńskiego od Kozaków był obronił,
53      2, XXV   |      Malwina poznała w nim księcia Melsztyńskiego, a raczej to widmo okropne,
54      2, XXVI  |             żywy ten obraz księcia Melsztyńskiego, w którym on wybawiciela
55      2, XXVI  |           się nareszcie do kniazia Melsztyńskiego i aż do dzisiejszego ranku
56      2, XXVII |          pisane, o miłości księcia Melsztyńskiego do Malwiny doniosły; jak
57      2, XXVII |         zaś, widzieć nawet księcia Melsztyńskiego, przemóc na sobie nie mogłem;
58      2, XXVII |          wtedy rozumiałam) księcia Melsztyńskiego, serce moje, które od przyjazdu
59      2, XXVII |           świetnej postaci księcia Melsztyńskiego kochać mi już nie było podobno.
60      2, XXVII |            wtedy z imienia księcia Melsztyńskiego i z losu świetnego (tak
61      2, XXVIII|            wesołego humoru księcia Melsztyńskiego. Gdy zabawiwszy czas jakiś
62      2, XXVIII|           zajęty ten humor księcia Melsztyńskiego (o którym i major Lissowski
63      2, XXVIII|       przedsięwziętą przez księcia Melsztyńskiego, żeby się wytłumaczyć kuzynowi