Tom, Rozdzial

 1   DoMo        |       polski nie byłby zdolnym, i wtedy to, co moja chęć dobra nastręczyć
 2      1, I     |      ziemi i oczy spuściła.~Wzrok wtedy lepiej wyraził niż słowa~
 3      1, I     |           uśmiechającą się znowu, wtedy dopiero odzyskała zdolność
 4      1, I     |        Malwina nie widziała, gdyż wtedy zupełnie już była zemdloną
 5      1, I     |         postrzegłem; przyleciałem wtedy i za najszczęśliwszą w życiu
 6      1, IV    |         do nas, Ciociu kochana, a wtedy dowiesz się jaśniej o wszystkim,
 7      1, V     |           twarz jej ożywić, która wtedy wesołą świeżością zajmowała.
 8      1, VIII  |         zapytania czyniła właśnie wtedy, gdy myśl wiecznego rozłączenia
 9      1, IX    |      kochanym... Powiesz może, iż wtedy nie powinienem był i wyznać
10      1, X     |        najboleśniej się ją czuje. Wtedy przynajmniej ten wypadek
11      1, X     |         moment nam braknie - ach! wtedy dopiero sprawdza się nasze
12      1, XI    |          i siadłam koło księżnej. Wtedy dopiero ośmieliłam się oczy
13      1, XI    |        komplementu. oświadczył mi wtedy, że gdyby książę pułkownik
14      1, XIII  |        zwierciadło patrzała; lecz wtedy już nie swoją tylko, ale
15      1, XIII  |          byli zamówili i nadeszli wtedy, że jej zbyt gorąco i że
16      1, XIV   |           wieczory jasne i ciche, wtedy węgorze najlepiej się poławiają.
17      1, XIV   |         to i grosza nie był wart. Wtedy wariat poleciał i niedługo
18      1, XIV   |         nieco odpocząć. Nieszpory wtedy śpiewano, przy wielkim ołtarzu
19      2, XV    |         jak mu powie, i kto by ją wtedy był wziął za rękę, po pulsie
20      2, XV    |           pamiątkę przepisałam go wtedy. - To mówiąc księżna podała
21      2, XV    |          miłość i opiekę Twoję, a wtedy zwłoki jego matki spoczną
22      2, XV    |  Zdzisława księcia Melsztyńskiego wtedy go dopiero odesłał.~Zadziwienia,
23      2, XVI   |          pieniędzy. Wysypała je i wtedy ładunek z monetą, któren
24      2, XVI   |        kwesty spotkała go u fary, wtedy najbardziej wyraz czułego
25      2, XVII  |        Mówią o pojedynku, co miał wtedy nastąpić, w którym kuzyn
26      2, XVII  |          i odczytanie do końca, a wtedy może, co się niepojętym
27      2, XVIII |      kochać się zaczynają, ciotka wtedy, jak żeby bluźnierstwo jakie
28      2, XVIII |       bywały jak waleczna odwaga. Wtedy zimna obojętność nie była
29      2, XX    |          odzianą, a kto by ją był wtedy spotkał, mógłby ją wziąć
30      2, XXII  |         było przytomne Ludomirowi wtedy, gdy go Malwina najtkliwszą
31      2, XXII  |         Wandę pierwszy raz poznał wtedy. Wesołość przyjemna i niewinność
32      2, XXII  |        najważniejsze w Krzewinie; wtedy nadzieje lub trwogi pomnażanymi
33      2, XXII  |           trafiło, o Boże! wieleż wtedy zapytań, wieleż słów raptownie
34      2, XXII  |           swego Ludomira mającego wtedy rok trzeci dopiero, którego -
35      2, XXIII |        księcia Melsztyńskiego, to wtedy pewnie tysiąc przeszkód
36      2, XXIV  |       długo smutnym być nie mógł, wtedy gdy tyle przyczyn miał do
37      2, XXIV  |         która często szczęśliwszą wtedy bywa, niż kiedy usilnie
38      2, XXV   |    samotności i swobody zupełnej. Wtedy najleksze nawet obowiązki
39      2, XXV   |  Śpiewania, muzyki, śpiewy wesołe wtedy tam słychać było, mnóstwo
40      2, XXV   |          położony niezmiennie jak wtedy leżał; blask księżyca oświecał
41      2, XXV   |      głębokiej leciał dolinie. Ja wtedy siadałem koło niego i godziny
42      2, XXV   |      winienem.~Przez wiele lat (i wtedy szczęśliwym się mieniłem)
43      2, XXV   |            duszy mojej dogadzała. Wtedy w zbyt może nierozważnym,
44      2, XXVI  |      poznać go; a ponieważ nikogo wtedy nie było, co by takoż tego
45      2, XXVI  |           występkiem niegodziwym, wtedy nawet Dżęga domyślił się
46      2, XXVI  |      sadzałem go na swego konia i wtedy dzieciątko było bardzo szczęśliwe.
47      2, XXVI  |       młodego kniazia wynajdę, to wtedy stary Dżęga nic nie będzie
48      2, XXVII |           ust twoich słyszałem, a wtedy i nieba żądać nie będę! "
49      2, XXVII |       bliskie ich pobranie się.~- Wtedy, ukochana Malwino, wtedy
50      2, XXVII |          Wtedy, ukochana Malwino, wtedy głowę zupełnie straciłem
51      2, XXVII |       katedrze, gdym ujrzała (jak wtedy rozumiałam) księcia Melsztyńskiego,
52      2, XXVII |       ujrzał w Warszawie. Ale coś wtedy może wyrzec chciała...~-
53      2, XXVII | wilanowskich widmo okropne, jakem wtedy sądziła, a raczej anioł
54      2, XXVII |         twoje bratu mojemu, który wtedy z imienia księcia Melsztyńskiego
55      2, XXVII |           Więcej nie wiem, co się wtedy w Wilanowie działo, gdyż
56      2, XXVIII|         życzeń drugiego, gdyż się wtedy takoż dowiedział, że ten
57      2, XXVIII|    znajdował matkę. Z prawdziwą i wtedy matki czułością list ten
58      2, XXVIII|    rozdziale XVI czytali) Malwina wtedy osądziła, że był przedsięwziętym
59      2, XXVIII|          Bo jednak - mówił - żeby wtedy po miesiącu Dżęga nie był
60      2, XXVIII|          którego z przeproszeniem wtedy czystym wariatem sądziłem,
61      2, XXVIII|     dlaczego ten dobry pan chciał wtedy tę robić wariacją - dokładał
62      2, XXVIII|     zemścić się Malwinie, umyślił wtedy udać się do Wandy i zaczął