Tom, Rozdzial

 1      1, I     |            zdaje mi się, że duszno tu w pokoju. Dobrze byłoby
 2      1, I     |           Czytam na grobie: "Teona tu leży."~Co wczora losem stało
 3      1, I     |           że hałas jakiś słyszemy. Tu żywej duszy nie ma, ciemno
 4      1, I     |        byłaby wrócić do pokoju, bo tu, prócz kataru, niczego się
 5      1, I     |           się wszczęła, pod bliską tu schroniłem się wystawę.
 6      1, II    |            się mogłem użytecznym."~Tu Ludomir opisuje, co czytelnik
 7      1, II    |          skaleczoną, zatrzyma mnie tu jeszcze dni kilka, bo dobra
 8      1, II    |             Nie wiem dlaczego, ale tu lżej oddycham, powietrze
 9      1, II    |          czy dla słowików, których tu jest tysiącami, ale noc
10      1, IV    |       miała już być w Krzewinie, a tu dwudziesty minął, a Cioci
11      1, IV    |        nowo zabiera znajomości, my tu także mamy czym się zajmować.
12      1, IV    |            Blisko od tygodnia mamy tu gościa, gościa bardzo niepospolitego.
13      1, V     |           wolno będzie szczere dać tu wyobrażenie mojej Malwiny
14      1, V     |        śpiewali: "Dunque mio bene, tu mia sarai si cara speme,
15      1, VIII  |          uczuć moich od czasu mego tu przyjazdu.~W pierwszych
16      1, VIII  |         zobaczymy się jeszcze tam, tu... ach, znajdziemy się!~
17      1, XI    |    wielkiego wjechałam miasta. Cóż tu murów! aż mi się duszno
18      1, XI    |            się duszno zrobiło; cóż tu hałasu! Postylion mi powiedział,
19      1, XI    |            z moich krewnych nie ma tu teraz w Warszawie, napisałam
20      1, XI    |         twarzy; od wszystkich jest tu kochaną i poważaną i im
21      1, XI    |        hrabina Nel..., najpierwsza tu elegantka. Ona w strojach,
22      1, XI    |            nie rozumie. Wszyscy ją tu po imieniu tylko zowią Dorydą,
23      1, XI    |           niestałość wielkim cudem tu znajdują. Ale czegóż Ci
24      1, XI    |          Lissowskim, który uchodzi tu za najlepszego tanecznika.
25      1, XI    |            uwiadomić, co i jak się tu dzieje, abyś za powrotem
26      1, XI    |          powraca.~Nowa zorza teraz tu zajaśniała. Jest to Malwina
27      1, XI    |     wkrótce da poznać.~Zresztą nic tu nowego nie mamy. Promocje
28      1, XII   |   okolicznościach Malwiny, wypiszę tu część jej listu do Wandy,
29      1, XIV   |        starych, schorzałych. - Już tu wszystkie twarzyczki zasmucać
30      1, XIV   |        mnie, że moi ubodzy niemałą tu pomoc otrzymają.~I to mówiąc
31      1, XIV   |      zostawił te dwoje, co widzisz tu, w pani, dzieci sierotami
32      1, XIV   |          widzi jejmość, co wieczór tu przychodziłem i podrywkęm
33      1, XIV   |            tymczasem oglądałem się tu i ówdzie, dla rozrywki tylko,
34      2, XV    |             Czy nikt nie przysyłał tu dziś rano? - ledwo poruszenie
35      2, XV    |           zmiękczyłaś się wiecznym tu wczorajszym jego czekaniem
36      2, XV    |            bitwy był wyniesionym i tu go do Warszawy przywieźć
37      2, XVI   |    porzucona na zawsze... po cóżem tu... Matko kochana, nie śmiałem
38      2, XVI   |         minęły... dla Ludomira..." Tu był wydarty duży kawał papieru,
39      2, XVI   |           Niestety! wiesz, co mnie tu gwałtem zatrzymuje. Raz
40      2, XVI   |          go imości i tak przyszłam tu.~Niewiele mogła Malwina
41      2, XVII  |            pułkiem swoim w okolicy tu stanął kwaterą i przybyciem
42      2, XVII  |          to jest, że przyjechawszy tu onegdaj zastałem księcia
43      2, XIX   |         się godzien pierwszeństwa. Tu świeżość pierwszej młodości
44      2, XIX   |          blasku zmysły zachwycała, tu spojrzenie najtkliwsze wskroś
45      2, XIX   |          driady giętkości i gracji tu pozazdrościć by mogły. Nie
46      2, XIX   |          które tarcze ich zdobiły. Tu dwa wieńce, laurowy i oliwny,
47      2, XIX   |            miłości tylko wzmianka, tu sławę jedynym bóstwem mienią,
48      2, XIX   |            stanął natychmiast. Już tu nie igrzyska ale walka prawdziwa
49      2, XXI   |         przyjaźń moja dla Ciebie."~Tu Malwina opisuje, co w przeszłych
50      2, XXII  |           wszak..." Ale na cóż mam tu powtarzać rozmowę, którą
51      2, XXII  |      spodziewałam się księcia pana tu znaleźć! Wszakże to ja przecie
52      2, XXII  |       widział jej bowiem od lat 18-tu, to jest od czasu, jak jeździł
53      2, XXV   |          wytrzymywał, ale onegdaj, tu dojeżdżając, nie wiem. czy
54      2, XXV   |          zalecił, a że zwłoki jego tu pod tym kamieniem, któren
55      2, XXVI  |          pytając się:~- Czy nie ma tu babki Alisi? Na te słowa
56      2, XXVI  |          nie jest winien, że nieba tu lub tam przyjść na świat
57      2, XXVI  |           głąb kraju. Wędrowaliśmy tu i ow-dzie na granicy tureckiej
58      2, XXVI  |           że ten młodzieniec chory tu, opuszczony, jest prawdziwym
59      2, XXVIII|          wyrazić potrafiła, a wolę tu wyjaśnić niektóre szczegóły,
60      2, XXVIII| tłumaczenia, które ja czytelnikowi tu czynię, książę Melsztyński
61      2, XXVIII|     szczęściem ich się ciesząc, to tu, to tam często przy nich