Tom, Rozdzial

 1      1, III   |             zmieniwszy całkiem sposób życia najgwałtowniejszą pasją
 2      1, V     |              a jednak w dalszym ciągu życia miasto, społeczeństwa, hałas
 3      1, VII   |            uczuła, że z nim i słodycz życia by ją porzuciła. Z trwogą
 4      1, VII   |              tak jej miły, tak do jej życia potrzebny, tak (wyrzec nareszcie
 5      1, IX    |             szczęście? a dla Ciebie i życia, i szczęścia bym odstąpił.
 6      1, IX    |      najpierwsze, Ty jedyne szczęście życia mojego?"~Po przeczytaniu
 7      1, X     |               ratowania naówczas mego życia. Nie mogąc więc z pewnością
 8      1, XI    |                chęć do tańca, chęć do życia mnie opuściła. Ani widziałam,
 9      1, XIII  |          zwykle brała codzienne trafy życia, ale tego wieczora, nie
10      1, XIII  |                Chciałem tańcować, pół życia za jeden taniec rad bym
11      1, XIV   |          rzeczywistością zdarzeń tego życia z lubych omamień pierwszej
12      1, XIV   |     niesłychanej zatrudnień i sposobu życia osób, których tylko mur
13      1, XIV   |               go z niebezpieczeństwem życia lecącego w wodę za tym upominkiem,
14      1, XIV   |           dyszle z niebezpieczeństwem życia wyprowadziła ją przecie
15      2, XV    |            opowiadać zaczęła historią życia, a raczej kochania i śmierci
16      2, XV    |             gwałtownie na poranek jej życia i rychło, zbyt rychło ten
17      2, XV    |           nieraz z niebezpieczeństwem życia, był jedyny sposób, który
18      2, XV    |           sobą do grobu, cokolwiek do życia przywiązywać ją mogło.~Ten
19      2, XV    |        przywiązywał ją był gwałtem do życia póty. póki jej dziecko światła
20      2, XV    |                tyle żalu, taki sposób życia nie było podobno długo wytrzymać.
21      2, XV    |            końcowi swej ciąży, koniec życia i utrapień wszystkich Taida
22      2, XV    |                ani nadziei, ani chęci życia dłuższego nie miała, tylko
23      2, XV    |          rzadkiej piękności, którą za życia posiadała, po śmierci nawet
24      2, XVI   |               dalszego dźwigania tego życia, które jedynie cenię jeszcze
25      2, XVII  |            długo w niebezpieczeństwie życia zostawał. Jak się to potem
26      2, XVII  |         miłości znowu smaku nabrać do życia! Jakież dnie nieskończone,
27      2, XVIII |         Podczas kwesty w kościele pół życia byłaby dała, żeby usprawiedliwienie
28      2, XVIII |           obojętność nie była jeszcze życia obnażyła z czarujących omamień
29      2, XX    |         kochali, w niebezpieczeństwie życia, najlepiej pojąć potrafią.~
30      2, XX    |              mu, że niebezpieczeństwa życia w ten moment nie widzi.
31      2, XX    |             że choć niebezpieczeństwa życia w tej chwili właśnie nie
32      2, XX    |                Książę Melsztyński pół życia byłby oddał, żeby mu wolno
33      2, XXII  |              spokojnej jednostajności życia mieszkańców Krzewina, gdy
34      2, XXII  |      nieszczęśliwa Taida ostatnie dni życia swego przebyła, a którą
35      2, XXIII |            pierwszym momencie już bez życia rozumieli. Lecz poznawszy,
36      2, XXIV  |               spokojną będąc względem życia księcia Melsztyńskiego i
37      2, XXV   |           zdarzenia i nadzieja innego życia wszystkie teraźniejszego
38      2, XXV   |              wszystkie teraźniejszego życia troski zapominać uczy.~Malwina
39      2, XXV   |           niejeden kwiat z pasma mego życia czas ulatując zabrał już
40      2, XXV   |                osobliwie ku zachodowi życia, że czas ulatując kwiaty
41      2, XXV   |             zbyt jeszcze blisko zorzy życia być się zdajesz, abym mógł
42      2, XXV   |          tydzień w niebezpieczeństwie życia zostawał i dziesiątego dnia
43      2, XXV   |              ten patrzeć potok, obraz życia ludzkiego w nim widzę; patrz,
44      2, XXV   |      zmartwień i szczegółów wszelkich życia jego tyczących się dowiedzieć.~-
45      2, XXV   |      tkliwości słuchać będziesz opisu życia i zdarzeń jestestwa nader
46      2, XXV   |          prócz tego z pierwszym tchem życia z sobą przyniosłem.~Czuła
47      2, XXV   |         najokropniejsza z całego mego życia) popchnęły mnie jakby mimowolnie
48      2, XXV   |              były mnie raz jeszcze do życia przywróciły." Tak zakończył
49      2, XXVI  |        wkrótce do naszego cygańskiego życia się przyuczył. Tej samej
50      2, XXVII |         wrócić, gdzie nareście koniec życia spotkać spodziewał się,
51      2, XXVII |               spotkać spodziewał się, życia, które od urodzenia samego
52      2, XXVII |             na zawsze, co tylko go do życia przywiązywało, nie mógł
53      2, XXVII |            szczęśliwych chwil w całym życia jego przeciągu. Rano ze
54      2, XXVII |           miewałem chwile w przeciągu życia mojego. okropne było to
55      2, XXVII | Najokropniejszy zaś w całym przeciągu życia był ten moment, gdy - obłąkany
56      2, XXVIII|          najszczerzej zdarzenia swego życia i stan serca dziadowi wyjawił
57      2, XXVIII|           stawiając przed oczy zachód życia koło najświetniejszej pory
58      2, XXVIII|           nigdy, nie mogąca wytrzymać życia wielkiego świata, gdzie
59      2, XXVIII|          takoż niezmiennie i do końca życia od niego była kochaną tą