Tom, Rozdzial

 1   DoMo        |                że Ciebie kiedyś ujrzę zupełnie szczęśliwym? Ciebie, któregom
 2      1, I     |           kilka trwały. Lecz ponieważ zupełnie się uspokoiły, to i ty się
 3      1, I     |               o zimowych balach Wanda zupełnie zapomniała, że kiedykolwiek
 4      1, I     |             przed nią i przeszkodziła zupełnie do dalszego postępowania,
 5      1, I     |              opuściły ją w ten moment zupełnie; jednak czas jeszcze miała
 6      1, I     |              nie widziała, gdyż wtedy zupełnie już była zemdloną na ręku
 7      1, I     |         litości.~- Żyje i zdrowa jest zupełnie - rzekł z pośpiechem nieznajomy -
 8      1, I     |             jednak w przyjęciu gościa zupełnie sobie nieznajomego, osobliwie
 9      1, III   |           wkrótce potem Malwina, lubo zupełnie wolna, w kwiecie młodości
10      1, III   |              jadę do świata, któregom zupełnie nieświadoma! Żegnam cię,
11      1, IV    |           twarz Ludomira zmieniła się zupełnie i zamiast zwykłej tkliwości,
12      1, V     |       przymioty naszej płci, nie była zupełnie wolną od jej przywar. Nie
13      1, V     |           przynajmniej póki ręka jego zupełnie się nie zgoi, okrucieństwem
14      1, VII   |           nareszcie trzeba) ukochany, zupełnie był jej nieznajomy, że nie
15      1, VII   |            przewagę, straciwszy głowę zupełnie, padł do nóg Malwiny i nic
16      1, VII   |            był w jej myślach, zniknął zupełnie i nic innego w sercu nie
17      1, VIII  |           niej wyrwały. Pókim Malwinę zupełnie rozumiał obojętną, póty
18      1, IX    |              dłużej nie opuściła mnie zupełnie. Ale, Malwino, jeśli wyznanie
19      1, X     |         zapomnianą, nie widzi się tak zupełnie obcą jeszcze. Serce, nie
20      1, X     |           duszy cierpieć zaczęło. Sen zupełnie straciła i jeść mało co
21      1, XI    |            Dwa dni mojej podróży były zupełnie jednakowe i niekoniecznie
22      1, XI    |            jedynie zajęty, zdawał się zupełnie zapominać i powszechną radość
23      1, XIII  |        postępki, zamilkła potem znowu zupełnie i chcąc ułagodzić przykrości,
24      1, XIV   |         zupełne Opatrzności zastępuje zupełnie nadzieję.~Tak mówił mnich
25      1, XIV   |            Malwina zeszła ku Wiśle do zupełnie jej nieznajomego przedmieścia.
26      2, XV    |           słowa księżnej zdumiała się zupełnie, nie wiedząc już, czy się
27      2, XV    |              Ośmnastą kończąc wiosnę, zupełnie dotąd spokojna, bez żalu
28      2, XV    |       przywiązanie Taida w tej mierze zupełnie była spokojną. Szczęściem
29      2, XV    |     Szczęściem ufność jej nie została zupełnie zawiedzioną: młynarz i młynarka
30      2, XV    |          opieką (bo proboszcz, w inne zupełnie strony wkrótce przeniesiony,
31      2, XVI   |            zatrzymuje. Raz przekonany zupełnie o moim nieszczęściu, przy
32      2, XVII  |              ta ładna główka tylko co zupełnie się nie przewróciła. Ludomir
33      2, XVII  |             uczuć, te uczucia, co tak zupełnie jestestwo całe zajmują,
34      2, XVII  |              starań i pracy już nigdy zupełnie wrócić nie można! Cóż by
35      2, XVIII |             cudu, odstąpiłam od niego zupełnie l wzięłam za godło "Nadzieję
36      2, XIX   |         zamieszał raptownie i wkrótce zupełnie zniknął. Trudno by opisać,
37      2, XX    |          siadła; strach ją był niemal zupełnie opuścił, ale skłonność do
38      2, XX    |              do odpowiedzi odejmowało zupełnie. Lecz wyraz boleści wyryty
39      2, XX    |           szpaleru, blaskiem księżyca zupełnie oświeconego, naprzeciwko
40      2, XX    |         zdawała się. Malwina zemdlała zupełnie, a książę Melsztyński. który
41      2, XXI   |            wynurzę Ci to biedne serce zupełnie i przy Tobie może cokolwiek
42      2, XXI   |           jestestwo, zmysły utraciłam zupełnie i od tej chwili nie wiem
43      2, XXIII |            padł pod drzewem i zemdlał zupełnie, ów zaś żołnierz nieznajomy
44      2, XXIII |               nieprzyjaciel porażonym zupełnie został. Po skończonej potyczce
45      2, XXIII |      Zdzisława projektu. Czy Zdzisław zupełnie dobrze czynił wymagając
46      2, XXIII |        sądzenie, tego nie wiem... Czy zupełnie rozważnie czyniła Malwina
47      2, XXIII |        właśnie w zakątkach tego serca zupełnie przeciwne znajdowała życzenie,
48      2, XXIV  |         istocie nie podług ich życzeń zupełnie, ale nieźle i bez wielkich
49      2, XXIV  | Melsztyńskiego, oddychała swobodniej. Zupełnie szczęśliwą wprawdzie nie
50      2, XXV   |            blask księżyca oświecał go zupełnie, powój dziki wkoło niego
51      2, XXVI  |              nie odstąpiły poty, póki zupełnie do siebie nie przyszła.
52      2, XXVI  |               jak i my - jednak nigdy zupełnie na Cyganeczka nie wyglądał.
53      2, XXVI  |            uwiadomiły ją dopiero, jak zupełnie do siebie przyszła.~Zrazu
54      2, XXVII |               przeistoczonym stał się zupełnie. Przedsięwzięcia, zgryzoty,
55      2, XXVII |            bojaźni znikły. Przekonany zupełnie i nie pomyśliwszy nawet,
56      2, XXVII |         ukochana Malwino, wtedy głowę zupełnie straciłem i nie ostrzegłszy
57      2, XXVIII|         kuzynowi Floryny i kłótnie te zupełnie zaspokoić, czego szczęśliwie
58      2, XXVIII|               innym stanie i na innym zupełnie horyzoncie jedna z aktorek
59      2, XXVIII|           zawsze moc miało serce jego zupełnie uspokoić napełniając go