Tom, Rozdzial

 1      1, I     |        siostry, gdy strofę ostatnią raz jeszcze powtarzała, szmer
 2      1, II    |            rozdziale i jak pierwszy raz postrzegł Malwinę. Dalej
 3      1, III   |       bynajmniej to nie szkodzi, że raz będąc jego żoną do niego
 4      1, V     |       Ludomirowi. Przy nim pierwszy raz doznała przyjemności, którą
 5      1, VII   |             spadła raptem. Pierwszy raz Malwina pomyślała, że Ludomir
 6      1, VII   |        mógłby ją porzucić, pierwszy raz uczuła, że z nim i słodycz
 7      1, VIII  |           tej chwili, gdym pierwszy raz dostrzegł promień szczęścia,
 8      1, VIII  |         mnie się skończyło! Ostatni raz ujrzałem Malwinę... Już
 9      1, VIII  |             Ludomir Krzewin opuści. Raz jeszcze może jeden gdybym
10      1, VIII  |         słońce... Niestety! ostatni raz w oczach moich tę tak lubą
11      1, VIII  |          wschodzący księżyc ostatni raz z Malwiną patrzałem! Miliony
12      1, IX    |      pomnożyłoby moje nieszczęście. Raz jeszcze Cię błagam, nie
13      1, IX    | nieszczęśliwy Ludomir! Bądź zdrowa! Raz jeszcze, raz ostatni, żegnam
14      1, IX    |           Bądź zdrowa! Raz jeszcze, raz ostatni, żegnam Cię na tej
15      1, IX    |           na Ludomira list spadały, raz jeszcze przeczytała te tkliwe
16      1, X     |          siostry.~- Prawda - mówiła raz ciotka - że to tajenie swego
17      1, XI    |             krótkim czasie pierwszy raz w moim życiu do wielkiego
18      1, XII   |             się w tym, w którym się raz kochała; ale niechaj raczą
19      1, XII   |           sobie wspomną, com im już raz śmiała powiedzieć, że Malwina
20      1, XIII  |       Drgnęła mimowolnie i pierwszy raz od bytności swojej w mieście
21      1, XIII  |               O moja Wando! jeszcze raz powtarzam i bardziej jak
22      1, XIV   |             wydawał. Dzwon od furty raz dał się słyszeć, a później
23      2, XV    |         były rzeczy, kiedy pierwszy raz imię Ludomira dało się słyszeć
24      2, XV    |         miał nad jej losem. Jeszcze raz powtarzam, żem daleka od
25      2, XV    |       godziło się. Moc przywiązania raz będąc nadwerężoną między
26      2, XV    |         spokojnie w grobie.~Jeszcze raz Cię błagam, nie odrzucaj
27      2, XV    |          oczu niemal nie otworzyła. Raz tylko wróciwszy do przytomności
28      2, XVI   |         mnie tu gwałtem zatrzymuje. Raz przekonany zupełnie o moim
29      2, XVII  |           dla niej miały i pierwszy raz może w życiu ciągle zająć
30      2, XVII  |        skutków miłości jest ten, że raz doświadczywszy unoszących
31      2, XIX   |          zdobiło to grono, na które raz oko rzuciwszy, ciężko go
32      2, XX    |         ciebie, nie powtórzywszy ci raz ostatni, że uwielbiam cię
33      2, XX    |       rozpaczą przewidywał Ludomir, raz ostatni być miało przed
34      2, XXII  |            ale młodą Wandę pierwszy raz poznał wtedy. Wesołość przyjemna
35      2, XXII  |          komuż się nie trafiło choć raz w życiu nie być szczerym
36      2, XXII  |           sobą? Darujmy więc na ten raz i Malwinie i darujmy jej
37      2, XXIV  |      śpieszno jechać, jak by żądał, raz jeszcze z drogi napisał.
38      2, XXIV  |            czytali i czego ja drugi raz nie będę powtarzać, ale
39      2, XXV   |             dniu, w którym pierwszy raz poznała, jak silnie go kocha.
40      2, XXV   |             w rozmowach swobodnych. Raz, pamiętam, rzekł do mnie:~-
41      2, XXV   |           mój i zdrowie - rzekła mi raz - odejmują mi użycie wielu
42      2, XXV   |             roku mija. gdy pierwszy raz rzucając siedlisko, gdziem
43      2, XXV   |            i starania nie były mnie raz jeszcze do życia przywróciły."
44      2, XXV   |             musiałem. Dziś pierwszy raz, znużony kilku bezsennymi
45      2, XXV   |           je Malwinie i gdy Malwina raz jeszcze chciała spojrzeć
46      2, XXVII |             sobie możności widzenia raz jeszcze Malwiny i siły oderwania
47      2, XXVII |         mógł na sobie przemóc, żeby raz jeszcze nie odwiedzić i
48      2, XXVII |          serce jego, gdzie pierwszy raz ukochał, gdzie pierwszy
49      2, XXVII |             ukochał, gdzie pierwszy raz był kochany, gdzie każdy
50      2, XXVII |             niemal godzinie ostatni raz sam na sam rozmawiał z Malwina,
51      2, XXVII |         kochance pierwszy i ostatni raz nieszczęśliwą miłość swoją,
52      2, XXVII |            pozwoliły, bym ją ujrzał raz jeszcze, już i w waszej
53      2, XXVII |         niespodzianie i najpierwszy raz ujrzał w Warszawie. Ale
54      2, XXVIII|      wkrótce potem Malwina pierwszy raz tam była przyjechała, posępny
55      2, XXVIII|       twarzy wyraz smutku. Pierwszy raz to było od momentu ich pobrania
56      2, XXVIII|          jego było wyrokiem, trzeci raz i odtąd na zawsze moc miało