Tom, Rozdzial

 1   DoMo        |           przepisy, prawdy, nauki, które pod pokrywką zabawy w dobrym
 2      1, I     |                jak gdyby ktoś na tarasie pod oknem chodził, Malwinie
 3      1, I     |                  powtórnie się wszczęła, pod bliską tu schroniłem się
 4      1, VI    |        postrzegła na łasze, która blisko pod jej domem od kępy ją dzieliła,
 5      1, VI    |         najpiękniejszych drzew otoczona. Pod tymi drzewami było mnóstwo
 6      1, VI    |        najpiękniejszych kwiatów. Alisia, pod różanym siedząc krzakiem,
 7      1, VII   |       szkodliwych wylewów. Ławka stojąca pod rozłożystym kasztanem na
 8      1, XI    |           wieczór mam do niej zajechać i pod jej opieką pierwsze wizyty
 9      1, XIV   |          księżnej W***, w którym Ludomir pod tylu różnymi postaciami
10      1, XIV   |           spuściła i Frankowskę wziąwszy pod rękę na kwestę puściła się
11      1, XIV   |                  środku studnia kamienna pod starym orzechem, na której
12      1, XIV   |             sklepionym gankiem monasteru pod tymi arkadami jak cień jaki
13      1, XIV   |                  w ponurym klasztorze, i pod grubym habitem pogodnie
14      1, XIV   |               następujący obraz ujrzała: pod rozłożystą gruszką, nad
15      1, XIV   |           spotkała Ludomira, wziąwszy ją pod rękę, między konie, ludzie,
16      2, XV    |                 w jej sercu wszczęła się pod zasłoną miłości ojczyzny.~
17      2, XV    |                  codziennie, jak niknęła pod ciężarem tej myśli okropnej,
18      2, XV    |                 Tam Ludomira pochowano i pod smutnym schronieniem tych
19      2, XV    |                się spodziewała, zostawał pod jedyną ich opieką (bo proboszcz,
20      2, XVI   |               oczy na stolik, który stał pod oknem, i postrzegła na nim
21      2, XVIII |               się nie boję, bo serca, co pod nią bić będzie, nic nigdy
22      2, XIX   |            pysznych gankach Wilanowa lub pod cieniem starodawnych topoli
23      2, XIX   |            zręcznością i odwagą walczącą pod okiem piękności dokazanym
24      2, XIX   |                  wstęgą takoż diamentową pod piersiami spięta wydawała
25      2, XIX   |                po zielonych błoniach lub pod rozłożystymi drzewami, najprzyjemniejszy
26      2, XIX   |                  bielsze od śniegu rżały pod nimi z zapału i niecierpliwości,
27      2, XIX   |                rany odebranej pobiegł aż pod gradusy, gdzie damy siedziały,
28      2, XIX   |               rycerza o czarnej zbroi aż pod ławicę, gdzie stała Malwina.~
29      2, XXII  |            złożone, bije się blisko nas, pod naszymi oczyma, bije się
30      2, XXII  |                 w oczach stawały i umysł pod nimi upadał.~Tymczasem dzień
31      2, XXIII |                    Rozdział XXIII ~BITWA POD MOHILEWEM~Najczęściej przed
32      2, XXIII |          zwiedzione ciszą, najswobodniej pod ich cieniem spoczywają.
33      2, XXIII |           odszedłszy o kilka kroków padł pod drzewem i zemdlał zupełnie,
34      2, XXIII |               się dobywszy dał im poznać pod drzewem zemdlonego tegoż
35      2, XXIII |                  16 lipca 18.., w obozie pod Mohilewem.''~Czytelnik,
36      2, XXIV  |              szwadronie od dnia potyczki pod Mohilewem brakował żołnierz
37      2, XXIV  |                 domyślając się nawet, że pod pozorem tej dziecinnej przyjaźni
38      2, XXV   |             przestała, kapelusz słomiany pod brodę związawszy i szal
39      2, XXV   |                mego biednego przyjaciela pod nim spoczywać będą...~-
40      2, XXV   | nieprzyjacielskim wojskiem.~Na to słowo "pod Mohilewem", skąd były w
41      2, XXV   |               jasno świecił, postrzegłem pod lasem leżących żołnierzy;
42      2, XXV   |                 goniącego pęd potoku, co pod jego nogami w głębokiej
43      2, XXV   |                 samego puszczać, gdyż aż pod Karpaty udać się miał dla
44      2, XXV   |             zalecił, a że zwłoki jego tu pod tym kamieniem, któren najszczególniej
45      2, XXVI  |           uśmiechając się i głaszcząc go pod brodę, co kapitana tak za
46      2, XXVI  |                  wlazłem i doszedłszy aż pod sam dom na ławce, co pod
47      2, XXVI  |                 pod sam dom na ławce, co pod wystawą stała, położyłem
48      2, XXVI  |                 z nich miał na ramieniu, pod suknią schowany nie mógł
49      2, XXVI  |                 zupełnego ozdrowienia, i pod tym samym pozorem nic przeniósł
50      2, XXVII |                    Rozdział XXVII ~ŁAWKA POD KASZTANEM NA WALE~Kilka
51      2, XXVII |           uczuciami nie wynurzający się, pod pozorem jeszcze złego zdrowia
52      2, XXVIII|             dokładał Dżęga mrucząc sobie pod nosem.~Młynarka z Zieńkowa,
53      2, XXVIII|            wszyscy na owej ławce na wale pod rozłożystym siedzieli kasztanem.
54      2, XXVIII|              istocie miał Ludomir z rany pod Mohilewem odebranej i która