Tom, Rozdzial

 1   DoMo       |          tym, których doświadczał, uczucia sercu znajome, błędy, w
 2      1, II   |            tłoczą się znowu w moje uczucia, nie chcę nimi tyle dla
 3      1, III  |         nie znała i żadnego innego uczucia, żadnej innej myśli nie
 4      1, III  |           Głazów, bolesnego jednak uczucia doznała. Zwodzony most przejeżdżając
 5      1, V    |          bardziej serce tkliwe niż uczucia gwałtowne, imaginacją żywą
 6      1, V    |          oczy, w których wszystkie uczucia duszy się malowały. Czasem
 7      1, V    |          życiu myśli jej rozumiał, uczucia zgadywał, imaginacji nie
 8      1, VIII |           duszę moją, we wszystkie uczucia i myśli wcisnęła się nieznacznie,
 9      1, IX   |            to sprawiło i wszystkie uczucia najtkliwszej rozkoszy zalały
10      1, IX   |             wszystkie inne myśli i uczucia wkrótce zatłumiła. Mimo
11      1, IX   |           prócz niej nie znał jego uczucia, nie cierpiał z jego cierpień,
12      1, XI   |      tęsknota i bojaźń były jedyne uczucia moje w Warszawie. Prawda
13      1, XI   |          poznać umiała najskrytsze uczucia serca mego, i teraz może
14      1, XI   |           mocy utaić najmniejszego uczucia. Ale odtąd starać się będę...
15      1, XII  |      Słuchaj, Siostro luba. skryte uczucia serca mego, które przed
16      1, XII  |         uroczny, co wszystkie inne uczucia zastąpić i przeżyć jest
17      1, XII  |  Najsmutniejsze i dziwaczne jakieś uczucia zastąpiły go w zbolałym
18      1, XII  |           za te zbyt osobliwe może uczucia? Ja sama gorzej się łaję.
19      1, XII  |            skryty instynkt zwracał uczucia ku miłej wolności i lubemu
20      1, XIII |           wszystkie dobre i tkliwe uczucia morzącą próżność i niedbalstwo,
21      1, XIV  |     męczącą tęsknotę, którą nieład uczucia i zbieg okoliczności w sercu
22      2, XV   |          nie chcąc psuć sobie tego uczucia uspokajającej determinacji,
23      2, XV   |           i urodzenie dają.~Gorące uczucia duszy i tkliwość serca Taidy
24      2, XV   |        chciałaby była podzielić te uczucia, które serce jej napełniały.
25      2, XVII |             co gorzej, nie te same uczucia w sercu swoim dla niego
26      2, XVII |            obowiązku właściwe były uczucia, które książę Melsztyński
27      2, XVII |           unoszących jej uczuć, te uczucia, co tak zupełnie jestestwo
28      2, XVIII|           prawdziwe względem niego uczucia; Malwina właśnie tego najbardziej
29      2, XIX  |        słowem, wspomnienie, chęci, uczucia, życzenia, wszystko, co
30      2, XX   |            wyrazów nieszczęśliwego uczucia, które gdy nic jest dzielonym,
31      2, XXI  |            Wando, oto są wszystkie uczucia, co nawałem rozdzierały
32      2, XXII |  najzupełniej posiadała. Sprzeczne uczucia Malwiny pojmowała. a przynajmniej
33      2, XXII |      jedynie poświęcało? Ach! tego uczucia żałowała Malwina, tego uczucia
34      2, XXII |     uczucia żałowała Malwina, tego uczucia najbardziej żałowała w Krzewinie,
35      2, XXIII|        niemal zawsze wszystkie jej uczucia, takoż swobodnej doznawała
36      2, XXIII|           ja, to może te dziwaczne uczucia pojąłby i wytłumaczył.~ ~
37      2, XXIV |           dniach jakiekolwiek inne uczucia. Książę Melsztyński, który
38      2, XXIV |      najchętniej mu poświęcała. Te uczucia Zdzisław i ciotka brali
39      2, XXV  |         chwili tego uspokajającego uczucia i rozmyślając, ile - w porównaniu
40      2, XXV  |            przychylności i litości uczucia. Dla późnej już pory do
41      2, XXVI |            politowanie i tysiączne uczucia przeciwne mieszały się w
42      2, XXVI |           nazad w głąb serca swego uczucia najboleśniejsze starał się
43      2, XXVII|  Wysiadłszy na ląd i myśli jego, i uczucia wzięły inny poniekąd kierunek.
44      2, XXVII|         rozkoszy najtkliwsze duszy uczucia od was nadane!~Porywczością
45      2, XXVII|            dzieliła wszystkie jego uczucia.~Gdy odmęt radości dozwolił
46      2, XXVII|           w ten moment najtkliwsze uczucia, którychem w Krzewinie była
47      2, XXVII|         tego serca w każdym czasie uczucia, więc słuchaj:~- Przyjechawszy
48      2, XXVII|          przebacz, wspominając, że uczucia moje w każdym czasie i w
49      2, XXVII| kiedykolwiek boleśnego mógł doznać uczucia.~Na te słowa pełne tkliwości