Tom, Rozdzial

 1      1, I    |          kiedykolwiek grzmoty na świecie bywają, lecz przypomniawszy
 2      1, I    |       zrządziła, że ty jesteś na świecie, żeś moją siostrą, że ty
 3      1, V    |  jakiekolwiek troski mogą być na świecie. Talentom swoim większego
 4      1, V    |     okrytego zasłoną, jak nikt w świecie domyślać się umiał.~Ludomir,
 5      1, VII  |        co ci tylko jest drogim w świecie, zaklinam cię, nie porzucaj
 6      1, VIII |          nie myślał, nie czuł na świecie prócz tego, że ją kocham
 7      1, VIII | krzyknąłem - w jakimkolwiek bądź świecie!...~Odeszła wałem, jam wryty
 8      1, XI   |           ale jednak najlepszy w świecie człowiek. - Starościc tedy (
 9      1, XI   |       żem mu życie winna, żem mu święcie przyrzekła żadnego kroku
10      1, XI   |        się i minuty dla nikogo w świecie pożenować, teraz byś widział
11      1, XII  |     widziała, co tylko kochać na świecie mogła.~Ale żeby lepiej dać
12      1, XII  |    podzielić. Ten brak niczego w świecie, kiedym tylko widziała,
13      1, XII  |  Krzewinie wszystkich szczęść na świecie? Nie martwiłamże się, choć
14      1, XII  |         jak wszystkie kobiety na świecie; i byłeś tylko chciał, majorze,
15      1, XIV  |         i przykrości, lecz cóż w świecie milszym być może jak te
16      1, XIV  |        tak mu coś niewygodnie na świecie być się zdawało, iż pusta
17      1, XIV  |       urodzenia i zbyt w wielkim świecie znajoma, by przez nią wspaniałość
18      1, XIV  |     jedyny skarb, co posiadam na świecie. To wymówiwszy uciekł i
19      1, XIV  |   którego jedynym był skarbem na świecie, malowały się ustawnie w
20      2, XV   |       której zwykle najłatwiej w świecie służyć i dogodzić można
21      2, XV   |   opuszczając to wszystko, co na świecie szczęście jej zdawało się
22      2, XV   |      porzuciła i jedynie żyła na świecie, po kilkudniowej chorobie
23      2, XV   |  utraciłam, co tylko kochałam na świecie. Ciężar gniewu Twego gonił
24      2, XV   |         Ciebie jedynie żałuje na świecie. Żyj szczęśliwy, Ojcze mój
25      2, XV   |          po sobie nie zostawi na świecie.~Przytomni śmierci Taidy
26      2, XV   |         im oddała. Te trzy osoby święcie jej przyrzekły wykonać to
27      2, XV   |     zostawało jeszcze po niej na świecie. Odebrał wnuka z rąk tych,
28      2, XVII |        że Ludomir kiedykolwiek w świecie co prócz niej był ukochał.
29      2, XVII |          Malwina żyła na wielkim świecie) zabierał z sobą jedno z
30      2, XVII |         póki trwają, wszystko na świecie prócz siebie obojętnym czynią;
31      2, XVIII|        dodać ważności niczemu na świecie i tym samym czyni życie
32      2, XVIII|    daremnie byłoby szukać na tym świecie, i czując się mniej jak
33      2, XIX  |       rzeczą pomyśleć, że na tym świecie jednego może serca nie ma,
34      2, XX   |     uwielbiam cię nad wszystko w świecie, myśl ta okrutna opanowała
35      2, XXII |        znowu wydrzeć, co tylko w świecie człowiek ma najmilszego,
36      2, XXII |    zdrowie, majątek i co tylko w świecie posiada, z tą samą gorliwością
37      2, XXIII|       szczęścia mógł użyć na tym świecie? Mieszkańcy Krzewina, jeśli
38      2, XXV  |       gdzie rozumiem, że żyjesz, świecie, nie miałaś okazji ubogiego
39      2, XXV  |        serce litościwe) nikogo w świecie nie obchodzi. To powiedziawszy
40      2, XXV  |    znaleźć można, i ona jedna na świecie dotąd mnie kocha. U stóp
41      2, XXV  |      odsuniętym od wszystkiego w świecie przez tę cechę niesłuszną,
42      2, XXVI |       Zdzisław, jak ktokolwiek w świecie mógłby miejsce jego kochanego
43      2, XXVI |         Ach! darujem, wszystko w świecie darujem - wyrzekli razem
44      2, XXVII|          prócz niej zapomniał na świecie. Miłość zapamiętała zdawała
45      2, XXVII|      ciebie jednej żyć pragnę na świecie, dla ciebiem śmierci w krwawej
46      2, XXVII|  wszystko prócz ciebie znikło na świecie i teraz już nie jest w mocy
47      2, XXVII|       nic mogę, gdyż ty jeden na świecie i od dawna już go posiadasz.