Tom, Rozdzial

 1      1, I     |         i dobry, który wszystkie miał zalety, ale od urodzenia
 2      1, IV    |    bardziej w niej niż w książce miał oczy wlepione. Malwina,
 3      1, V     |      kamerdyner, szczególniejszy miał jeszcze do Ludomira afekt,
 4      1, X     |         szczególnie szlachetnego miał w całym obejściu się swoim,
 5      1, XI    |       poseł francuski wielki bal miał dawać na obchodzenie nie
 6      1, XIII  |        nie była postrzegła. Oczy miał w nią wlepione z tym samym
 7      1, XIII  |         obowiązków za najsłodszą miał powinność, który szczęściem
 8      1, XIV   |         czekając bardzo znudzoną miał minę.~Malwina, widząc tę
 9      1, XIV   |          chodził. Szeroki surdut miał na sobie i kapelusz spuszczony,
10      1, XIV   |         moją się wplątał i Dżęga miał czas zawołać na tego dziwnego
11      1, XIV   |      Ludomir z zachwyceniem oczy miał w nią wlepione, przysunęła
12      2, XV    |    Zdzisław za najsłodszą będzie miał chlubę waleczność Ludomira,
13      2, XV    |       pragnął, by jemu łatwo nie miał uwierzyć - i tysiączne przysięgi
14      2, XV    |        jej oczach i prawo, które miał nad jej losem. Jeszcze raz
15      2, XV    |       się udał na miejsce, gdzie miał odzyskać, co tylko zostawało
16      2, XVI   |  mniemany wariat w samej istocie miał być mocno chorym, że nikogo
17      2, XVII  |        niemiara. Piękne pole bym miał do opisywania ciekawych
18      2, XVII  |       pęczek kwiatów, a będziesz miał portret Florynki. Dwa rzędy
19      2, XVII  | Ludomirem. Mówią o pojedynku, co miał wtedy nastąpić, w którym
20      2, XVII  |   odebrawszy takowy list nic nie miał pilniejszego jak udzielić
21      2, XVII  |         i rozgniewać, tyle tylko miał skutku, że biedne jej serce,
22      2, XVIII |          sam na sam, w której by miał sposobność wytłumaczenia
23      2, XIX   |        turkusowy, który stać się miał własnością zwycięzcy turniei.
24      2, XIX   |   Mai-winy oddany, nieskończonej miał nabyć wartości, a już przez
25      2, XIX   |        strwożony Odrowąż za znak miał lwa leżącego spokojnie,
26      2, XIX   |         potem głosem sędziów już miał być ogłoszony zwycięzcą
27      2, XX    |       gdyż równo ze dniem rozkaz miał wymaszerowania z Warszawy.~ ~
28      2, XXIII |          nadziejach, które każdy miał, prędkiego pokoju i o powrocie
29      2, XXIII |       niezmiernie wiele krwi nie miał już siły bronienia im się
30      2, XXIII |         dołożę, że Zdzisław, gdy miał odpisywać na ten list, udał
31      2, XXIV  |          wtedy gdy tyle przyczyn miał do radości, wesołością tylko
32      2, XXIV  |      wiadomość, że pokój wkrótce miał być ogłoszonym i że rozejm
33      2, XXIV  |          jej był dosyć i nic nie miał dla niej przykrego, owszem,
34      2, XXV   |         zostawionym. Rana, którą miał nad okiem, przez prawą brew
35      2, XXV   |          aż pod Karpaty udać się miał dla zaspokojenia troskliwej
36      2, XXVI  |      lecz gdy znak, któren chory miał na lewym ramieniu, raptem
37      2, XXVI  |          wziąć za niego, gdyż on miał znak nadto osobliwy i nadto
38      2, XXVI  |       takuteńki znak jak ten, co miał mój biedny Ludomirek, i
39      2, XXVI  |       stary Dżęga nic nie będzie miał w życiu do życzenia i będzie
40      2, XXVI  |    płomieńczyka, co jeden z nich miał na ramieniu, pod suknią
41      2, XXVII |    sposobie, jakim na przyszłość miał działać, a myśl ta była:
42      2, XXVII |    poświęcone były.~- Ja bym cię miał obwiniać, moja najdroższa
43      2, XXVIII|          który na zawsze ustalić miał szczęście tego, który w
44      2, XXVIII|         który właśnie w sierpniu miał był nieszczęście śmiertelnie
45      2, XXVIII|      uczynił i gdyby był jedynie miał w celu przekonać nimi i
46      2, XXVIII|  przeniosła i szczęśliwy Ludomir miał sposobność okazywać jej
47      2, XXVIII|     podobną tej, którą w istocie miał Ludomir z rany pod Mohilewem