Tom, Rozdzial

 1      1, I     |             ogromnymi topolami koło domu, deszcz kroplisty bijący
 2      1, I     |          Ludzie przybiegli z całego domu, starania ich wkrótce Wandę
 3      1, I     |         tylko szal na siebie sama z domu wybiegła. Spiesząc, kędy
 4      1, I     | starodawnego zamku nie mamy, ale do domu swojego przynajmniej zaprosić
 5      1, II    |      jakiejś tęsknoty, która mnie z domu wypędziła i dotąd nie porzucała,
 6      1, III   |             żyła samotności. Byle z domu nigdzie nie wyjeżdżała i
 7      1, VI    |          jaką rozrywką. Naprzeciwko domu była duża kępa zielona cienistymi
 8      1, XI    |      prezentowała mnie gospodarzowi domu, który mnie najgrzeczniej
 9      1, XI    |           dnia wie, co się w każdym domu dzieje.~Nikt się nie żeni,
10      1, XIV   |         chwili zająć się spokojną w domu własnym robotą, skwapliwie
11      1, XIV   |          pokarmem, a wstępowanie od domu do domu i przypatrywanie
12      1, XIV   |            a wstępowanie od domu do domu i przypatrywanie się rozmaitym
13      1, XIV   |          spodziewała, do pierwszego domu weszła, by kwestę swoją
14      1, XIV   |         daje sobie pracę chodzić od domu do domu i zbierać jałmużnę
15      1, XIV   |            pracę chodzić od domu do domu i zbierać jałmużnę dla ubogich (
16      1, XIV   |        wybierane.~Z tego wyszedłszy domu do ościennego zaszła Malwina.
17      1, XIV   |      dołożyła:~- Wszystko, co w tym domu postrzegam, upewnia mnie,
18      1, XIV   |     posępnym czołem bezżeniec, co w domu obiadu nie miewa, doktor,
19      1, XIV   |            miewa, doktor, co już do domu na obiad trafić nie mógł,
20      1, XIV   |             towarzyszyli. Gospodarz domu z serweta w ręku uwijał
21      1, XIV   |           bogaty i ubogi, gospodarz domu, nareszcie kapela niepoczesna,
22      1, XIV   |    utrzymywane. Nie widząc nikogo w domu, Malwina weszła do sadu,
23      1, XIV   |             w nią z Frankowską i do domu zawieźć się kazała.~Zmęczona
24      1, XIV   |            jak i czy szczęśliwie do domu wróciła, znajdzie sposobność
25      2, XV    |      przysłuchiwała się, czy do jej domu nie zajeżdża. Nie ma tej
26      2, XVII  |            nie mogła, ustawnie ją z domu wypędzała i gdy większą
27      2, XX    |          wieczór nie zastałem cię w domu. Jutro równo ze świtem rozkaz
28      2, XX    |          tylko kropel miała w całym domu, i ręce załamywała widząc,
29      2, XX    |          Przyjechawszy nareszcie do domu zaraz Malwinę do łóżka zaniesiono.
30      2, XXII  |            mu pozwolić bawić w swym domu póty, póki wojna się nie
31      2, XXII  |        będzie dla niej widzieć go w domu swoim, i wkrótce potem Zdzisław
32      2, XXII  |            pojazd. Jednak weszli do domu. W izbie poczmistrza siedziała
33      2, XXII  |        ofiarowała jej przytulenie w domu swoim przez czas zaburzeń
34      2, XXIII |           Zdzisława i przyjmując do domu swego tego, o którym cała
35      2, XXV   |             głowy oświadczyła, że w domu zostanie. Natychmiast rad
36      2, XXVI  |             wybiegła. Doszedłszy do domu nierozmyślnie (jak się jej
37      2, XXVI  |             Malwinę na drugą stronę domu przeniesiono gdzie ciotka
38      2, XXVI  |            zwykle zwałam) wybiegł z domu i - jak teraz miarkuję -
39      2, XXVI  |           las, który opodal jest od domu, musiał się zapędzić. Nieszczęściem,
40      2, XXVI  |   zostawiwszy ją na drugiej stronie domu zemdloną na ręku ciotki
41      2, XXVI  |            Malwiny w zaproszeniu do domu swojego drugiego wnuka Zdzisław
42      2, XXVII |      zwyciężyć powinna?~Już bliższy domu, okna pokojów Malwiny mógł
43      2, XXVIII|            do majora Lissowskiego w domu pani chorążynej Szeptalskiej