Tom, Rozdzial

 1      1, II   |         nigdy równego wrażenia na moim nie uczyniło sercu. Ujrzałem
 2      1, II   |         śmierci wyrwałem, na ręku moim zemdloną wyniosłem, na ręku
 3      1, II   |       zemdloną wyniosłem, na ręku moim, blisko serca Ludomira śliczna
 4      1, II   |       Malwiny spoczywała, na ręku moim zwieszona, podobną była
 5      1, IV   |     rzadko się śmieje (co zdaniem moim nie jest dobrze), wzrok
 6      1, IX   |        miłości, która się jedynie moim, a nie swoim szczęściem
 7      1, XI   |     zatrąbiwszy wyrwał mnie miłym moim marzeniom, a Frankowskę
 8      1, XI   |     krótkim czasie pierwszy raz w moim życiu do wielkiego wjechałam
 9      1, XI   |          matką i znała mnie przed moim zamęściem, aby raczyła mnie
10      1, XI   |      troskliwa myśl o jutrzejszym moim wstępie na wielki świat
11      1, XI   |           i teraz może potrafi na moim postawić się miejscu i domyślić
12      1, XI   |          mocy na całym jestestwie moim, dźwięk ten miły, od tylu
13      1, XI   |           moich myślach, nieład w moim sercu. Bądź zdrowa, moja
14      1, XII  |          Książę Melsztyński oczom moim jest miłym. Pochlebia to
15      1, XII  |           z litością miłość się w moim sercu wzmagała! Tak też
16      1, XIV  |      przyjmij te kwiaty, które na moim oknie wyrosły, i na nie
17      2, XV   |        naprzykrzał nieszczęśliwym moim przywiązaniem." I to wymówiwszy
18      2, XV   |          zgadywać, co się w sercu moim dzieje i jak pełne najlepszych
19      2, XV   |      nieszczęśliwe, które w łonie moim spoczywa, polecam Tobie;
20      2, XVI  |         Raz przekonany zupełnie o moim nieszczęściu, przy Tobie
21      2, XXI  |           niestety, którą w sercu moim nie dla niego już znajduję,
22      2, XXI  |   wrażenie tak głębokie na umyśle moim uczyniło, że chyba ze stratą
23      2, XXI  |       pusto i smutno wszędzie i w moim sercu smutno, o! smutno
24      2, XXI  |  Wilanowie i skutki tej trwogi na moim umyśle; wszyscy rozumieją,
25      2, XXV  |   czymkolwiek stać się użytecznym moim współziomkom i sądząc, że
26      2, XXV  | przepędził. Miłość tej matki była moim szczęściem, czytanie zatrudnieniem,
27      2, XXV  |          wrażenia mocne na młodym moim uczyniły umyśle i pomnożyły
28      2, XXV  |    rozrywać jedynym i najczulszym moim było staraniom. Przy jej
29      2, XXV  |       owszem, wdzięczność w sercu moim jeszcze się pomnożyła. Ale
30      2, XXV  | wkorzeniając się coraz bardziej w moim sercu wpędziły na ostatek
31      2, XXV  |       jakąś zdawały się przynosić moim niepokojom, a myśl, że krew
32      2, XXV  |   znalazłbym był koniec wszystkim moim cierpieniom, gdyby twoja
33      2, XXV  |       jednemu z naszych braci - z moim młodym przyjacielem puściłem
34      2, XXV  |         teraz wszystko o mnie i o moim biednym wiesz przyjacielu -
35      2, XXVI |       ranku nic a nic już nigdy o moim nie słyszałem Ludomirku;
36      2, XXVI |         dzisiejszego dnia w sercu moim chowałam, aż gdy przed godziną
37      2, XXVII|     anielska towarzyszyła chwilom moim samotnym. Malwino! nadto
38      2, XXVII|       może nieba za moje o bracie moim zapomnienie. On ciebie także
39      2, XXVII|     jedynie wzbudzić mógł w sercu moim...~- Oto jest muślin ten
40      2, XXVII|    uchwycił naówczas i odtąd przy moim zawsze sercu był schowany;
41      2, XXVII|      książę Melsztyński w istocie moim jest Ludomirem, mimo tego