Tom, Rozdzial

 1      1, I     |          moment zupełnie; jednak czas jeszcze miała postrzec,
 2      1, III   |    miasta, Malwina ułożyła sobie czas jakiś przepędzić w Krzewinie:
 3      1, III   | namawiając, aby do niej na jakiś czas, a może i na zawsze przyjechała.
 4      1, VI    |         kępy ją przewieźli. Idąc czas jakiś ścieżką między gęstą
 5      1, VI    |      temu ujmującemu obrazowi, a Czas z kosą w ręku, w postaci
 6      1, VI    |       wszystkie nadobnej Malwiny~Czas ulatując sypał pełną dłonią
 7      1, VII   |        wzięła gitarę i pograwszy czas niejaki, te słowa, które
 8      1, VII   |        bliżej nadchodzące osoby, czas miała tylko najśpieszniej
 9      1, XI    |        byli zasiedli, przez cały czas naszej bytności szeptała
10      1, XI    |  kiedykolwiek znała.~Ale, Wando, czas ten list, i tak zbyt już
11      1, XI    |           to cudze śledzę. Przez czas niebytności Ludomira z opieki
12      1, XII   |       łzami godziny się rachują, czas nieubłagany. którego nikt
13      1, XIV   |       się w nos nie rozśmiała; w czas się przecie wstrzymała i
14      1, XIV   |         się wplątał i Dżęga miał czas zawołać na tego dziwnego
15      2, XV    |        pani S***, że przez jakiś czas przynajmniej nie będę jej
16      2, XV    |   kolumnę nieprzyjacielską i dał czas naszym cofania się. Ale
17      2, XVI   |      gdyż życie nawet jego przez czas długi było w niebezpieczeństwie.~ ~
18      2, XVII  |       mówią, że to puste dziecko czas już miało kochać i nie kochać,
19      2, XVII  |          się nieco ta myślą: Mam czas do namyślania się, nie czuję
20      2, XVIII |     takoż mieli do roboty, by na czas wygotować zbroje i rzędy
21      2, XVIII |      innym nie mówiono przez ten czas we wszystkich zgromadzeniach,
22      2, XXII  |         obchodzi, bije się przez czas niedługi. U nas wojsko z
23      2, XXII  |          każdego jestestwa przez czas jej niebytności, pomagała
24      2, XXII  |  Tymczasem dzień po dniu mijał i czas, którego ni chwile szczęśliwe,
25      2, XXII  |   przytulenie w domu swoim przez czas zaburzeń wojny, przytulenie,
26      2, XXIII |          przed wszelkimi burzami czas cichy i ociężały bywa; czasem
27      2, XXIII |  heroicznym poświęceniem się dał czas rannemu księciu uchylenia
28      2, XXIV  |       Trzeba być oddalonym przez czas jaki od tego, co się kocha,
29      2, XXIV  |       nie odstąpił go przez cały czas kampanii, pilnował go z
30      2, XXV   |       wszystkie nadobnej Malwiny~Czas, ulatając, sypał pełną dłonią
31      2, XXV   |         kwiat z pasma mego życia czas ulatując zabrał już z sobą!
32      2, XXV   | osobliwie ku zachodowi życia, że czas ulatując kwiaty zabiera,
33      2, XXV   |        zostawiwszy na ten krótki czas dozór klasztoru doświadczonemu
34      2, XXVI  |         całej okolicy przez cały czas naszej bytności w tych stronach
35      2, XXVI  |      starania, które przez długi czas czyniliśmy, by odzyskać
36      2, XXVI  |   spodziewa się, że zechce jakiś czas zabawić i przy świeżo odzyskanej
37      2, XXVIII|   Melsztyńskiego. Gdy zabawiwszy czas jakiś przy pułku wrócił
38      2, XXVIII|         owa sławna Doryda, przez czas jakiś w tonie, w ubiorach,
39      2, XXVIII|           W Malwiny zaś sercu ni czas, ni lata nie odmieniły tej