Tom, Rozdzial

 1      1, I    |  okiennice i firanki pozasuwała, aby, ile możności, ni widzieć,
 2      1, I    |      dała jemu i kobietom swoim, aby przy słabej jeszcze Wandzie
 3      1, I    |    swojej drugiej matki prosząc, aby ją zaraz z sobą zabrała,
 4      1, III  |         mu przyczyny nie dawała, aby mógł słusznie powiedzieć,
 5      1, III  |     swojej prosząc i namawiając, aby do niej na jakiś czas, a
 6      1, IV   |      Malwina prosi, błaga Cioci, aby jak najprędzej do Krzewina
 7      1, VI   |          Łatwo Malwinę namówili, aby siadła w ten ładny bacik,
 8      1, X    |        dość mocy miała nad sobą, aby z obojętną niemal postacią
 9      1, X    |      siostra z ciotką bojąc się, aby jeszcze zdania nie zmieniła,
10      1, XI   |       mnie przed moim zamęściem, aby raczyła mnie prezentować
11      1, XII  |    życząc usilnie dojść do tego, aby w księciu Melsztyńskim widzieć
12      2, XV   |       będzie. Księżna rozkazała, aby nikogo nie przyjmowano,
13      2, XV   |      umiał czytać w sercu Taidy, aby cierpień tego serca wkrótce
14      2, XVII |       Och! co ta, to godna jest, aby się nad nią zastanowić.
15      2, XVII |       Doryda poradziła majorowi, aby na wieczornym posiedzeniu,
16      2, XVII |         Jeziorowa, nie mniemała, aby to w tym samym roku być
17      2, XVII |         długiego czasu potrzeba, aby po zgasłej miłości znowu
18      2, XVIII|     pisywała namawiając usilnie, aby determinację jakąś przedsięwzięła.
19      2, XVIII|       odważył się rzec do niej - aby imię twoje było hasłem tych
20      2, XVIII|          śmiejąc Malwiny prosić, aby napis do jego tarczy wybrała,
21      2, XIX  |         najściślej, i ziomkowie, aby ich rozróżnić, nadali im
22      2, XX   |      książę felczera zobowiązał, aby takoż w niego wsiadł i chorą
23      2, XXII |    Malwina odzyskawszy dość sił, aby niewygody podróży wytrzymać
24      2, XXII |       wojen nigdy nie prowadzim, aby złupić sąsiadów; zaburzenia
25      2, XXII |          w tymże liście Malwiny, aby raczyła mu pozwolić bawić
26      2, XXII |         że iść trzeba na pocztę, aby się dowiedzieć, czy to nie
27      2, XXIII|     piszę do W. Książęcej Mości, aby mu donieść, że książę żyje,
28      2, XXIII|      nieprzyjaciela i bojąc się, aby w większej sile nie wrócił
29      2, XXIII|      przywiezionego do Krzewina, aby przy lepszych doktorach
30      2, XXIV |         okoliczności zaklinając, aby chciał mi donieść, co tylko
31      2, XXV  |         i prosi jak najusilniej, aby przejażdżki i projektu balu
32      2, XXV  |        moja opiekunka bojąc się, aby ta zwykła melancholia w
33      2, XXVI | wszystkie najświętsze obowiązki, aby natychmiast raczył ich wysłuchać
34      2, XXVI |       prosiłem gorąco Pana Boga, aby ojcem stał się tego biednego
35      2, XXVI |         pobłogosławić, rozkazać, aby oba imię Ludomira nosili,
36      2, XXVI |          słysząc przez parę lat, aby kto się o te dzieci odzywał,
37      2, XXVI |         zapomnianym i bojąc się, aby zjawienie jego nie było