Tom, Rozdzial

 1   DoMo       |        moję oddać Malwinę.~Nie ma ona innej zalety nad tę,
 2   DoMo       |        kilka przypomni, że nie ma tego rodzaju pisma, do którego
 3      1, I    |   słyszemy. Tu żywej duszy nie ma, ciemno okropnie, i ponieważ
 4      1, II   |       powiem już nigdy, że nie ma szczęścia na tej ziemi!...
 5      1, III  |         w którym była Malwina, ma w sobie to szczęśliwe jakieś
 6      1, IV   |     Ludomir, że mnie wcale nie ma za trzpiota (jak wszyscy),
 7      1, IV   |   Ludomir jest wysoki, śliczne ma zęby, ale rzadko się śmieje (
 8      1, IV   |        nie jest dobrze), wzrok ma powłóczysty i długie czarne
 9      1, VII  |      że sama nie wiedziała, co ma odpowiedzieć, ale oczy podniósłszy
10      1, VIII |        żadnej dla Ludomira nie ma ponęty. Do Ciebie chcę wrócić
11      1, XI   |    żadnej z moich krewnych nie ma tu teraz w Warszawie, napisałam
12      1, XI   |   widziała. Osobliwie w oczach ma jakiś wyraz, któren mi się
13      1, XI   |     pochwał mnie zasypał i nie ma kwiatu ani bogini, do której
14      1, XI   |       zaczęła i przy pułku nie ma co robić, ręczę, że w tych
15      1, XI   |        do mnie:~- Jeśli wielką ma ciekawość poznać księcia
16      1, XI   |        na przyszły bal, któren ma dawać poseł francuski, niezawodnie
17      1, XI   |      głos Ludomira, który tyle ma mocy na całym jestestwie
18      1, XI   |    Tymczasem czy jest, czy nie ma za co, nie tracim zwyczaju
19      1, XII  |  względem mnie żadnej winy nie ma i że w tym całym wypadku
20      1, XIV  |         które poniekąd związek ma z dalszą jej historią.~Obszedłszy
21      1, XIV  |      moja imość kochana, każdy ma swoje widzimisię, niech
22      1, XIV  |   korali dla Rózi, któren dziś ma na szyi.~- Weźcie go, proszę -
23      2, XV   |     jej domu nie zajeżdża. Nie ma tej osoby, która by w troskach
24      2, XVII |      małżeński, w któren jutro ma wstępować. Jednak mówią,
25      2, XVII |   nieszczęściem, fama (co tyle ma gąb donoszących, co trzeba
26      2, XVII |  Doryda - gdyż od tygodnia nie ma go w Warszawie. Bardzo raptownie
27      2, XIX  | świecie jednego może serca nie ma, które by utajonej rany
28      2, XX   |   Felczer oświadczył, że mocną ma gorączkę, i radził, żeby
29      2, XX   |  chorować może, że dużą bardzo ma gorączkę, że ustawnie bez
30      2, XXII |       tylko w świecie człowiek ma najmilszego, wygasić nawet
31      2, XXIII|         gdzie piorun w godzinę ma uderzyć, niebo jest pogodne,
32      2, XXIII|      iż żadnej śmiertelnej nie ma i że strata tylko krwi w
33      2, XXIII|       na ten list, udał się do Ma! winy oświadczając jej z
34      2, XXIV |        radość wielka i szczera ma coś zarażającego w sobie,
35      2, XXVI | drugiej pytając się:~- Czy nie ma tu babki Alisi? Na te słowa