Tom, Rozdzial

 1      1, I     |         twarzy blask jego zgasiła.~Dzień cały Halkę te kwiaty zdobiły~
 2      1, III   |      sądzenia o ludziach.~Ale cały dzień czytać nie można; toteż
 3      1, VI    |                       Rozdział VI ~DZIEŃ IMIENIN~Szczęśliwą jest
 4      1, VI    |          tym, których się kochało. Dzień imienin Malwiny nadchodził
 5      1, VII   |            nader miłym dla Malwiny dzień jej imienin, ten dzień,
 6      1, VII   |     Malwiny dzień jej imienin, ten dzień, w którym tyle miała dowodów
 7      1, VII   |          się nią Ludomira. Ale ten dzień minął. Niestety! najszczęśliwsze
 8      1, VII   |     najpiękniejszy najpogodniejszy dzień obiecywał. Gęste krople
 9      1, VIII  |          mnie przywiązywały. Każdy dzień, każda godzina droższą,
10      1, XI    |   przepędzonym lecie. Każdy niemal dzień, najdrobniejsze okoliczności,
11      1, XI    |        dumaniach, nie uważałam, że dzień wieczorowi zaczynał ustępować.
12      1, XI    |       najprędszego spoczynku. Dziś dzień cały niemal strawiłam między
13      1, XI    |    Przyszedł ów wieczór nareszcie.~Dzień, co go poprzedzał, niezmiernie
14      1, XIV   |             Luty już się skończył, dzień był pogodny, rannym mrozkiem
15      1, XIV   |           go wkrótce doczekasz; co dzień o tej godzinie wiele młodzieży
16      2, XV    |         firanki kazała zasunąć, bo dzień ją raził; ledwo były zasunięte,
17      2, XV    |         tylko ją postrzegła - cały dzień ciebiem nie widziała, a
18      2, XVII  |             Niestety! każdy niemal dzień mijający (od tego czasu,
19      2, XVII  |             że nazajutrz takiż sam dzień znowu nastąpi, jak ten,
20      2, XVIII |           uniesieniem przewidywały dzień turniejów, gdzie każda,
21      2, XIX   |          chwila tyle oczekiwana, i dzień trzeciego maja, tak mile
22      2, XIX   |            obiedzie bal przepyszny dzień ten zakończył. Ogrody wilanowskie
23      2, XIX   |          wszystko zebrane było, by dzień turniejów uczynić najmilej
24      2, XX    |         zajęła, gdy nie widząc cię dzień cały w wieczór nie zastałem
25      2, XXII  |         pod nimi upadał.~Tymczasem dzień po dniu mijał i czas, którego
26      2, XXIII | nieustannego mdlenia. Duży już był dzień, gdy książę do zupełnej
27      2, XXIV  |         mniej będąc strapionym, co dzień mniej żalami ją swymi zatrudniał,
28      2, XXIV  |          ją swymi zatrudniał, a co dzień więcej nią samą się zajmował.
29      2, XXVI  |            przez kilka miesięcy co dzień niemałom go widział), abym
30      2, XXVII |       Ezechielowi) naznaczył sobie dzień wyjazdu i w wigilią dnia
31      2, XXVII |             na której przed rokiem dzień imienin Malwiny obchodzono,
32      2, XXVII |         zawsze mi pamiętnej, gdy w dzień turniejów, rozumiejąc, iż
33      2, XXVII |         Warszawie kryłem się przez dzień niemal z obłąkanymi zmysłami,
34      2, XXVIII|             Najpogodniejsze słońce dzień ten oświecało. Obie siostry
35      2, XXVIII|       ujmujące życie, świat, każdy dzień, każdą godzinę czarującym