Tom, Rozdzial

1001      2, XXVII |          Melsztyńskiego kochać mi już nie było podobno. Jednak obowiązaną
1002      2, XXVII |              dokonać mi tej przysięgi nie dozwolił, przysięgi, którą
1003      2, XXVII |               na wieki z tym, którego nie mogłam kochać, a odrywając
1004      2, XXVII |             niebian czerpam słodycze? Nie, nie sądzę, nie widzę, nie
1005      2, XXVII |        niebian czerpam słodycze? Nie, nie sądzę, nie widzę, nie czuję
1006      2, XXVII |             słodycze? Nie, nie sądzę, nie widzę, nie czuję nic innego,
1007      2, XXVII |            Nie, nie sądzę, nie widzę, nie czuję nic innego, tylko
1008      2, XXVII |          przerwał twoje słowa. Więcej nie wiem, co się wtedy w Wilanowie
1009      2, XXVII |        przekonanym, że nigdy już moją nie będziesz, obłąkany w rozpaczy
1010      2, XXVII |               rozpaczy wybiegłem, sam nie wiem jak, z ogrodu i biegnąc
1011      2, XXVII |         Dłużej smutnymi wspomnieniami nie chcę zachmurzać myśli twoich,
1012      2, XXVII |        osobliwie w chwili, gdy ja sam nie pojmuję, żem kiedykolwiek
1013      2, XXVIII|            szczęśliwych w życiu bywa! Nie żałujmy więc naszym zakochanym
1014      2, XXVIII|             Malwiną rozmowie Ludomir, nie mający już bynajmniej chęci
1015      2, XXVIII|               szczęściu jednego wnuka nie widział przeszkody do życzeń
1016      2, XXVIII|             teraz upewniał go, że żyć nie może bez wesołej Wandy.~
1017      2, XXVIII|           postać Zdzisława nic pewnie nie psuły.~Reszta przytomnych
1018      2, XXVIII|        wiernej Frankowskiej zapomnieć nie można.~Mówić nie będę o
1019      2, XXVIII|            zapomnieć nie można.~Mówić nie będę o pierwszych dniach,
1020      2, XXVIII|               sierpień zeszły żadnego nie uczynił wrażenia?", chcąc
1021      2, XXVIII|         odpisał:~"Niestety!" Wrażenie nie wymazane na wieki, ale litościwa
1022      2, XXVIII|               o tym może wspominać by nie powinna" - i tym pytaniem,
1023      2, XXVIII|            Malwinę, tego celu może by nie był doszedł, gdyż ona płochość,
1024      2, XXVIII|               wtedy po miesiącu Dżęga nie był węgorzów poławiał, chusteczka
1025      2, XXVIII|        poławiał, chusteczka owa biała nie byłaby się w jego sieć wplątała
1026      2, XXVIII|              dzisiejszego dnia dobrze nie rozumiem, dlaczego ten dobry
1027      2, XXVIII|         kredencerz nigdy już Krzewina nie porzucili. Frankowska do
1028      2, XXVIII|         Frankowska do śmierci Malwiny nie odstąpiła i z młynarką dzieci
1029      2, XXVIII|              sławna Doryda, od nikogo nie ulubiona, bo nikogo nie
1030      2, XXVIII|               nie ulubiona, bo nikogo nie lubiła, od nikogo nie żałowana,
1031      2, XXVIII|          nikogo nie lubiła, od nikogo nie żałowana, bo dokuczała wielu
1032      2, XXVIII|         dokuczała wielu i nikomu miłą nie starała się być nigdy, nie
1033      2, XXVIII|            nie starała się być nigdy, nie mogąca wytrzymać życia wielkiego
1034      2, XXVIII|             ról grać już nic mogła, a nie umiejąca się zatrudniać
1035      2, XXVIII|             znieść dłużej w Warszawie nie niosąc umyśliła nareście
1036      2, XXVIII|               na miejsce przenaszając nie więcej szczęścia za granicą
1037      2, XXVIII|             poznał, że u pustej Wandy nie lepiej jak u tkliwej Malwiny
1038      2, XXVIII|         miłość, jakowej jeszcze świat nie widział, mężowi wyperswadowała,
1039      2, XXVIII|            wyperswadowała, że on mieć nie może lepszego od majora
1040      2, XXVIII|               szczęście poświęciwszy, nie stała się nawet w pamięci
1041      2, XXVIII|          żadnej innej kobiety w życiu nie doświadczył.~W Malwiny zaś
1042      2, XXVIII|            zaś sercu ni czas, ni lata nie odmieniły tej powabnej,
1043      2, XXVIII|               tylko co tego szczęścia nie zasępiła. Dnia tego, cała
1044      2, XXVIII|            boleśnie dotknęło. Malwina nie zaraz na to uważała; lecz