Tom, Rozdzial

 1      1, I     |           było stać się przyczyną śmierci dobroczynnej Malwiny.~Nieznajomy
 2      1, I     |          tego hałasu i tak bliska śmierci spokojnie w łóżeczku swoim
 3      1, II    |       Malwinę, z okropnej ją może śmierci wyrwałem, na ręku moim zemdloną
 4      1, III   |         szczęściu Wandę (która od śmierci rodziców przy ciotce bawiła)
 5      1, IV    |          z pożaru i okropnej może śmierci uratował... Co też ta Wanda
 6      1, IV    |          Co też ta Wanda plecie o śmierci, o wyratowaniu, o jakimści
 7      2, XV    |        życia, a raczej kochania i śmierci rodziców Ludomira.~Historia
 8      2, XV    |         powiadali ci, co przy jej śmierci zostawali) tej rzadkiej
 9      2, XV    |      którą za życia posiadała, po śmierci nawet nie utraciło. Martwą
10      2, XV    |     zostawi na świecie.~Przytomni śmierci Taidy byli młynarz i młynarka,
11      2, XV    |     mówiąc im, że w przypadku jej śmierci zaklina ich na wszystkie
12      2, XV    |    sposobem, i we dwa lata po jej śmierci poczmistrz w głębokiej szufladzie
13      2, XVI   |        się niepodobnym. Szczegóły śmierci Taidy nadto wydawały się
14      2, XXII  |            którą mężowi dawał, do śmierci jej dawać będzie. Malwina
15      2, XXII  |       swoich względem niepewności śmierci Taidy młynarka oświecić
16      2, XXII  |            a to było stwierdzenie śmierci Taidy i opisanie we wszystkich
17      2, XXIII |          ani słuchać chciał, co o śmierci jego upewniali ułani, i
18      2, XXIV  |           odwagą, bo nie tylko że śmierci się nie bał, ale zdawał
19      2, XXV   |        pędząc sądziłem, że już do śmierci nic ich jednostajności nie
20      2, XXV   | dzieciństwie, słabowitego nieraz, śmierci wyrwała, jej to łagodnym
21      2, XXV   |           słabego jeszcze i ledwo śmierci wyrwanego w tak długą drogę
22      2, XXV   | przyłączonym pakietem w przypadku śmierci przesłać mi zalecił, a że
23      2, XXVI  |      którego twarzy (choć cieniem śmierci już okrytej) książę Melsztyński
24      2, XXVI  |        księciej mości szczegółami śmierci córki jego, Taidy, które
25      2, XXVI  |     Bogiem) wypełniałam, com przy śmierci matce ich była przyrzekła,
26      2, XXVI  |           mię spośród niezawodnej śmierci wyrwał i tobie jedynie rad
27      2, XXVII |           na świecie, dla ciebiem śmierci w krwawej szukał wojnie,
28      2, XXVII |       zbroi w dniu turniejów i do śmierci najdroższym dla mnie będzie
29      2, XXVII | znalezienia w tym stanie prędszej śmierci. Tam, ręką Opatrzności prowadzony,
30      2, XXVII |         ratuję, brata własnego od śmierci obroniłem. Resztę zdarzeń
31      2, XXVIII|          porzucili. Frankowska do śmierci Malwiny nie odstąpiła i