Tom, Rozdzial

 1   DoMo       |        moja chęć dobra nastręczyć chciała, wyższa czyja umiejętność
 2      1, I    |    śpiewanie moje dziś przerwał - chciała dołożyć Malwina. Te słowa,
 3      1, IV   |           skleić i zrozumieć, com chciała w nim opisać. Ale przyjedź
 4      1, V    |      wiedziała czyli wiedzieć nie chciała, co się w jej sercu dzieje.
 5      1, VI   |          Malwina okno otworzywszy chciała wyjść od siebie, postrzegła
 6      1, X    |  przeszkadzać. Ciotka sama byłaby chciała w tej drodze Malwinie towarzyszyć,
 7      1, X    |      długo i słuchać tych rad nie chciała, ale nareszcie widząc, że
 8      1, XI   |     zmartwienie, odkupić bym była chciała te wymówione słowa i już
 9      1, XIV  |           gwałtem w worek wcisnąć chciała i widząc, że się nie mieści,
10      1, XIV  |  lalu-siów pewnie nie mają, ja im chciała moją dać. choć ją bardzo
11      1, XIV  |          wprzódy zjadamy.~Malwina chciała cośkolwiek na to mnóstwo
12      1, XIV  |        pokoju.~Malwina cofnąć się chciała, lecz żal jej było znacznej
13      1, XIV  |           i lenistwo wyplenić bym chciała, a do gorącego porwania
14      1, XIV  |          należało, wracać się już chciała, gdy postrzegłszy między
15      1, XIV  |       Malwina o czym innym myśleć chciała: dobroczynność księcia Melsztyńskiego,
16      1, XIV  |          natychmiast wyznać to mu chciała, nie wątpiąc, że Ludomir,
17      1, XIV  |        zmieniła...~Pewnie dołożyć chciała: - i dziś ci go oddaję tak
18      1, XIV  |          czekania na miejscu, iść chciała za nim. Ciemność kościoła
19      1, XIV  |      Ludomira dostrzec nie mogła. Chciała się do kościoła wrócić,
20      2, XV   | niemiłosiernie męczysz! - Malwina chciała coś na to odpowiedzieć,
21      2, XV   |            Nigdy Taida rzucać nie chciała miejsca, gdzie zwłoki męża
22      2, XV   |           rozrzewnienie zaniechać chciała reszty swego opowiadania,
23      2, XV   |       żeby światła już ujrzeć nie chciała, w ustawicznych będąc mdłościach
24      2, XVIII|            tego już szczęścia nie chciała i wszystkimi go sposobami
25      2, XIX  |        skończyłabym nigdy, gdybym chciała wyliczać każdy powab w tym
26      2, XIX  |        jego damą stać by się była chciała. Ale Malwina, która od niejakiego
27      2, XIX  |       więcej spokojną wydawać się chciała. Raptowne zjawienie się
28      2, XXV  |           najdłużej zgoić się nie chciała. Wyszedłszy z niebezpieczeństwa
29      2, XXV  | wilanowskim. Przejęta okropnością chciała jednak przybliżyć się do
30      2, XXV  |           gdy Malwina raz jeszcze chciała spojrzeć na tę anielską
31      2, XXVII|         Ale coś wtedy może wyrzec chciała...~- Chętnie teraz powtórzę,