Tom, Rozdzial

 1      1, I    |    uczucie jakieś rozrzewniające, dotąd jeszcze jemu nie znane.~-
 2      1, I    |   Ludomira, co utaić przed damami dotąd był zdołał, Wanda odkryć
 3      1, II   |           mnie z domu wypędziła i dotąd nie porzucała, nic ci nie
 4      1, II   |         sercem, z takim, jakiegom dotąd nigdy w sobie nie czuł.
 5      1, VII  |        sercu brzmieć zdawały się. Dotąd bez żadnych trosk na dal
 6      1, VII  |         zdawał się zajętym, nigdy dotąd słowa o miłości nie wyrzekł
 7      1, VII  |      bojaźni, żale, których nigdy dotąd nie była znała, wcisnęły
 8      1, XI   |        cieszy, przeraża i jest mi dotąd niepojęte.~Wiesz z ostatniego
 9      1, XII  |            gdyż ile mogę, stronię dotąd od niego, żadnego sposobu
10      1, XII  |           zabawy, których jedynie dotąd doznawał, i bardziej zazdrość
11      1, XII  |          imię Malwiny, bez żadnej dotąd skazy, wątpliwością przynajmniej
12      1, XIII |        jemu uczynionej lepiej niż dotąd dotrzymać, w czym bardziej
13      1, XIII |     poufałej go traktować, niżeli dotąd od przyjazdu swego do Warszawy
14      1, XIII |          bycia, do tego, w którym dotąd Malwina go w Warszawie widziała,
15      1, XIII | przedrwiwać to wszystko, co tylko dotąd w przekonaniu swoim Malwina
16      2, XV   |          kończąc wiosnę, zupełnie dotąd spokojna, bez żalu ni przeciwności
17      2, XV   |      duszy i tkliwość serca Taidy dotąd, rzec można, uśpionymi były.
18      2, XV   |          jedyna namiętność, którą dotąd w niej znano, jedyne uczucie,
19      2, XV   |          wnuka z rąk tych, którzy dotąd mieli o nim staranie, i
20      2, XX   |        doświadczyła, wieleż uczuć dotąd jej obcych doznała, wieleż
21      2, XXI  |   wspomnienie którego trwogą mnie dotąd przeraża. Postać Ludomira
22      2, XXII |      wyrył na skale, nie wymazane dotąd! Wieleż te wszystkie widoki
23      2, XXIII|       chwałą się okrył i ranionym dotąd nie był jeszcze. Zdzisław,
24      2, XXIII|       znajdował, i stan, w którym dotąd zostaje.~Na te słowa Malwina
25      2, XXIII|         się koniecznie przywieźć. Dotąd jeszcze żaden z rozesłanych
26      2, XXV  |          stanu. Wiem, żeś tym był dotąd; ale wychowanie niepospolite
27      2, XXV  |            i ona jedna na świecie dotąd mnie kocha. U stóp Karpatów
28      2, XXV  |         ksiąg klasycznych, którem dotąd tylko czytywał. Dla jej
29      2, XXV  |       Niemniej kochałem tę, którą dotąd własną rozumiałem matką;
30      2, XXVI |      której zrozumieć żadną miarą dotąd nie mogę.~Młynarka, tymi