Tom, Rozdzial

 1      1, I    |     chaty zaniesiono. Ocucona po chwili, nie wiedziała dobrze, gdzie
 2      1, VI   |        ładny bacik, i w krótkiej chwili na brzeg kępy ją przewieźli.
 3      1, VIII |     oddzieram się od niej? W tej chwili, gdym pierwszy raz dostrzegł
 4      1, VIII |       mogę dłużej pisać; może po chwili, spokojniejszy trochę, potrafię
 5      1, VIII |        Niebo się otworzyło w tej chwili. Nicem nie widział, nie
 6      1, IX   |       Malwino? W jednej krótkiej chwili niebom ujrzał? Jedno Twoje
 7      1, IX   |      oderwaniu się od niej w tej chwili, gdy jasno mógł przeniknąć
 8      1, X    |     zawsze stracony!~W pierwszej chwili zniknienia Ludomira Malwina,
 9      1, XI   |         nie wiem dlaczego. W tej chwili wiele bym była dała, by
10      1, XI   |   uczynić uwagi. Ale w pierwszej chwili ta jedyna myśl: - Ludomir
11      1, XIV  |      roiły, mniej sposobna w tej chwili zająć się spokojną w domu
12      1, XIV  |        duszę jej zapełnił. W tej chwili kochała go znowu najżywszą
13      1, XIV  |         szczęśliwszej dla siebie chwili spotkać Malwiny. Tkwiła
14      1, XIV  |       własnym zadziwieniem w tej chwili ledwo pamiętała. Malwina
15      2, XV   |         zgadzała się była do tej chwili z wolą ojca, który nigdy
16      2, XV   |          dla nich dziełem jednej chwili; ale Ludomir, znając wszystko,
17      2, XV   |      oderwać mogła, byłaby w tej chwili już za nim poszła w te odwieczne
18      2, XVII |     spokojnie korzystać z każdej chwili mogła, dobrą stronę w każdej
19      2, XIX  |        na plac zapasów. Co w tej chwili tego gwałtownego wzruszenia
20      2, XX   |    niebezpieczeństwa życia w tej chwili właśnie nie widzi, jednak
21      2, XXI  | przyczyną. Ale, niestety, od tej chwili mało spokojności doznaję.
22      2, XXI  |      utraciłam zupełnie i od tej chwili nie wiem już, co sił, ze
23      2, XXIV |         tym samym odsuwał go, bo chwili nie mając spokojnej, do
24      2, XXIV |       swego. Ale w dość krótkiej chwili coraz mniej będąc strapionym,
25      2, XXV  |      uczy.~Malwina doznała w tej chwili tego uspokajającego uczucia
26      2, XXV  |    życzenie ziściło się i od tej chwili, gdy było wyryte, niejeden
27      2, XXVI |  darowanie winy zatajonej do tej chwili, którą teraz nieodwłocznie
28      2, XXVII|       Tam samaś go ujrzała w tej chwili na zawsze mi pamiętnej,
29      2, XXVII|   szczęśliwszego jestestwa w tej chwili od Ludomira w całym przyrodzeniu
30      2, XXVII|        myśli twoich, osobliwie w chwili, gdy ja sam nie pojmuję,